ေရႊမန္းတင္ေမာင္ နဲ႔ တြံေတးသိန္းတန္

၉.၈.၂၀၁၀

ဖုိရမ္ေတြမွာ ေရႊမန္းတင္ေမာင္ရဲ႕ 'ေအာင္ပါေစ" သီခ်င္းကို ခဏခဏေတာင္းေနၾကေပမယ့္ တင္ေပးဖုိ႔အခက္ခဲ ရိွၾကတယ္ထင္ပါတယ္။ ေရွးေဟာင္းသီခ်င္းမုိ႔ စိတ္၀င္စားတဲ့သူ နည္းတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လဲ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၀ါသနာတူတဲ့သူေတြ နားဆင္ႏုိင္ ၾကေစဖုိ႔ ျမန္မာျပည္က သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကို တိပ္ေခြမွ စီဒီအျဖစ္ေျပာင္းခုိင္းၿပီး ဒီေနရာကေနပဲ ျဖန္႔ေ၀ေပးလုိက္ပါတယ္။ တဆက္တည္း တြံေတးသိန္းတန္ရဲ႕ "ေတာကေရႊဧည့္သည္ ႏွင့္ စိုးမုိးေမတၱာ" ဇာတ္လမ္းကိုပါ တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ အားလုံးေပွ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။

ေရႊမန္းတင္ေမာင္ ေအာင္ပါေစ (ပထမ)ပိုင္း
http://www.usaupload.net/d/o4v96sewooa
ဒုတိယပိုင္း
http://www.usaupload.net/d/cxfka1ppd31
တြံေတးသိန္းတန္ စိုးမုိးေမတၱာ (ပထမ) ပိုင္း
http://www.usaupload.net/d/7f8zns21pv8
ဒုတိယပိုင္း
http://www.usaupload.net/d/g7ce1r2gnsd

ေမတၱာျဖင့္
အစၧရိယ

ဆက္လက္ဖတ္ရန္...

ျပန္ေခါက္ထားပါ...

သူငယ္ခ်င္းဖတ္ဖုိ႔ (email post)

19.June.2010
သူငယ္ခ်င္း -

မင္းတို႔တည္ေထာင္ထားတယ္ဆိုတဲ့ Web Portal ကို လာလည္ပါဦးဆိုလို႔ ငါလာသြားတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဝင္ဝင္ခ်င္းပဲ Home Page မွာေရးထားတဲ့ စည္းကမ္းခ်က္ကို ေတြ႔တာနဲ႔ ငါလွည့္ျပန္ခဲ့တယ္ကြာ။ မင္းတို႔ရဲ႕ “ႏိုုင္ငံေရးလံုးဝမေရးရ” ဆိုတဲ့ စည္းကမ္းခ်က္ႀကီးေလ။ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ေဆြးေႏြးခ်င္လို႔ ငါ ဒီစာေလးေရးလိုက္တာပါ သူငယ္ခ်င္းေရ။
ဒီလိုေရးထားတာကိုေတြ႔ေတာ့ ငါ ခံစားမိလုိက္တာက မင္းတို႔ဟာအဲဒီ “ႏို္င္ငံေရး” ဆိုတဲ့စကားလံုးကို အတိအက် နားမလည္ႏိုင္ေသးဘူး ဆိုတာပါပဲ။ ငါသိသေလာက္ေတာ့ မင္းတို႔ေျပာခ်င္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာေတြက အစိုးရကို ေဝဖန္တာ၊ အတိုက္အခံကို ေထာက္ခံတာ၊ ပါတီေထာင္တာ၊ ဆႏၵျပတာေတြကို ဆိုလိုတာမဟုတ္လား။ ဒါဆိုလည္း ႏိုင္ငံေရးမေရးရ ဆိုတဲ့ေနရာမွာ အစိုးရကိုမေဝဖန္ရ လို႔ပဲေရးသင့္တာေပါ့ကြာ။ တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ႏိုင္ငံသားတိုင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ အေရးကိစၥ၊ တတိုင္းျပည္လံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ လုပ္ရမယ့္ အေရးကိစၥေတြကိုေခၚတဲ့ ႏိုင္ငံ့အေရး ကိုေျပာတာပါသူငယ္ခ်င္းေရ။ အစိုးရကိုျဖဳတ္ခ်ဖို႔၊ အတိုက္အခံကို အားေပးဖို႔ဆိုတာထက္ ကိုယ္ပါဝင္ႏိုင္တဲ့ ေနရာတစ္ခုကေန တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိး အက်ဳိးရိွမယ့္ ႏိုင္ငံ့အေရးကိုတတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ၾကရလိမ့္မယ္၊ ေျပာၾကရလိမ့္မယ္၊ ေနာက္ၿပီး ေရးၾကရလိမ့္မယ္သူငယ္ခ်င္း။

လူေတြက ဒီမိုကေရစီ လိုခ်င္တယ္၊ ဒီမိုကေရစီရရင္ ခ်မ္းသာၿပီ၊ လူစဥ္မီၿပီလို႔ ထင္ေနၾကတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ အျပည့္အဝရလာတာနဲ႔ မနက္ျဖန္ေတာ့ ထိုင္း၊ စကၤာပူကိုမီၿပီ၊ သန္ဘက္ခါေတာ့ ဂ်ပန္ကိုမီၿပီ၊ ေနာက္တစ္ရက္က် အေမရိကန္ကိုမီမယ္လို႔ ယံုၾကည္ေနၾကတယ္။ ကမာၻမွာ ဆင္းရဲေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတြ အမ်ားႀကီးဆိုတာ သတိထားမိေစခ်င္တယ္ကြာ။ ငါတို႔ အိမ္နီးခ်င္း ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ဟာ ဒီမုိကေရ စီႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးေပါ့။ ဒီေန႔အစိုးရေျပာင္း၊ ေနာက္ေန႔ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံလို႔ ေၾကညာတာနဲ႔ ငါတို႔ႏိုင္ငံ နတ္ေရကန္ထဲက်သလို ျဖစ္မလာေသးပါဘူး။ ငါတို႔ ျမန္မာလည္း ဒီမိုကေရစီဖြံ႔ၿဖိဳးလာတဲ့အခါ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္လို ျဖစ္ခ်င္လား၊ ဂ်ပန္လိုျဖစ္ခ်င္လား။ ဒါ ငါတို႔ေရြးရလိမ့္ သူငယ္ခ်င္း။ ဒီမုိကေရစီကို မင္းလည္းလိုခ်င္တယ္၊ ငါလည္းခ်စ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမ်ားေတြလို ပါတီထဲလည္း မပါရဲဘူး။ လမ္းေပၚလည္း မထြက္ရဲဘူးမဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ငါတို႔ေတြလုပ္သင့္တာက အစိုးရအေျပာင္းအလဲကို ရည္ညႊန္းတာမဟုတ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးပဲ သူငယ္ခ်င္း။ ဒီလိုေျပာလို႔ ငါတာဝန္မဲ့တာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ တာဝန္ခဲြယူတာပါ။ ဒီေန႔ေခတ္ႀကီးမွာ အစိုးရကို အတိုက္အခံလုပ္ေနတဲ့ အဖြဲ႔ေတြဟာ လက္ဆယ္ေခ်ာင္း ဘယ္ကမလဲ။ သံဃာေတြခ်ည္းပဲကိုက ၂ ဖြဲ႔ ၃ ဖြဲ႔၊ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔ကခ်ည္းပဲ ၅ ဖြဲ႔ေလာက္၊ ျပည္ပေရာက္ အစိုးရက ၂ ဖြဲ႔ေလာက္၊ ျပည္တြင္းမွာ UG ဆန္ဆန္လုပ္ေနၾကတာက ၅ ဖြဲ႔ေလာက္၊ လက္နက္ကိုင္ထားတာ၊ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းဆိုတာေတြနဲ႔ ေပါင္းလိုက္ရင္ ... သူငယ္ခ်င္းေရ - တေန႔ေန႔မ်ား ဒီမိုကေရစီရခဲ့ရင္ အားလံုးညီညီညြတ္ညြတ္ ျပန္ေပါင္းထုပ္ႏိုင္ၾကပါေတာ့မလားပဲ။ ကဲ ဒီလူေတြက အစိုးရေျပာင္းဖို႔၊ စနစ္ေျပာင္းဖို႔ လုပ္ေနၾကၿပီဆိုေတာ့ ငါတို႔ကလည္း ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က လုပ္ႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးကို လုပ္ၾကရလိမ့္မယ္။ ျပည္တြင္းက နာမည္ႀကီးမဂၢဇင္းတစ္ခုက အယ္ဒီတာခ်ဳပ္တစ္ေယာက္ေျပာတာေလး သတိရတယ္။ လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ခြင့္မရေသးခင္မွာ လုပ္သင့္တာလုပ္ၾကရတယ္ဆိုတာ မွန္ေပမယ့္ လုပ္ႏိုင္တာလည္း လုပ္ထားၾကရ မယ္တဲ့ေလ။ သူငယ္ခ်င္း ငါတို႔ ဘာလုပ္ထားႏိုင္မလဲ။ ဒီမိုကေရစီရလာရင္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနေအာင္ ငါတို႔ ဘာေတြျပင္ဆင္ထားၾကမလဲ။ ငါေတာ့ အဲဒီႏိုင္ငံေရး လုပ္ခ်င္တယ္ကြာ။ ႏိုင္ငံ့အေရးေပါ့။ ငါတို႔ေတြ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုအေနနဲ႔ မဟုတ္ဘဲ တစ္ဦးခ်င္းလုပ္ထားႏိုင္တာေတြမွာ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ စည္းကမ္းနဲ႔ ကိုယ္က်င့္တရားေတြ ျပန္ေကာင္းမြန္လာေအာင္၊ အက်င့္ပ်က္လာဘ္စားမႈေတြကို အားမေပးမိေအာင္၊ အားကစား၊ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရး ဆုတ္ယုတ္ေနမႈေတြကို ျပန္တိုးတက္လာေအာင္ တဘက္တလမ္းက ဝင္ကူၾကဖို႔ေတြဟာ ထိပ္ဆံုးက ဦးစားေပးရမယ့္ အလုပ္ေတြေပါ့သူငယ္ခ်င္း။ ဒါေတြဟာ ဒီမိုကေရစီမွ မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ဘယ္စနစ္၊ ဘယ္တိုင္းျပည္အတြက္မဆို လိုအပ္လွတဲ့ အေျခခံအုတ္ျမစ္ စစ္စစ္ေတြပါပဲ။ စိတ္မေကာင္းစရာက ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာ ဒါေတြဟာ ဆိုးဆိုးရြားရြားပ်က္စီးေနတာပါပဲ။
သူငယ္ခ်င္း - မင္း သတိထားမိလားေတာ့ မသိဘူး။ ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာက လူေတြကို စည္းကမ္း လိုက္နာေစခ်င္ရင္ ဒဏ္ေငြေကာက္တဲ့ နည္းလမ္းကို သံုးတယ္ေနာ္။ တိတိက်က်လိုက္ၿပီး ဒဏ္ေငြေကာက္ႏိုင္သလားဆိုေတာ့ မေကာက္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒဏ္ေငြေတြ၊ ေထာင္ဒဏ္ေတြနဲ႔သာ ျခိမ္းေျခာက္ေနတာ - ဘာျဖစ္လို႔ ဒီစည္းကမ္းတစ္ခုခုကို လူေတြ လိုက္နာသင့္သလဲ ဆိုတာမ်ဳိးကို တာဝန္ရိွသူေတြက လူေတြနားဝင္ေအာင္ေတာ့ ဘယ္တုန္းကမွ ရွင္းမျပခဲ့ဘူး။ မလုပ္နဲ႔ လုပ္ရင္ ဒဏ္ေငြဆိုတာပဲ ထပ္ခါတလဲလဲ ေၾကညာေနတာမဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ လူလစ္ရင္၊ ေစာင့္ဖမ္းမယ့္လူ မရိွရင္ လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္လာၾကေရာ။ ဒီလိုစည္းကမ္းေဖာက္လုိက္လို႔ ဘာအက်ဳိးအျပစ္ေတြ ျဖစ္လာသလဲ မေတြးၾကေတာ့ဘူးေလ။
ဥပမာ - အစိုးရရံုး အေဆာက္အဦးက ေလွခါးေကြ႔ေလးေတြမွာ ကြမ္းတံေတြးေတြ ေထြးၾကတယ္။ မေထြးရ၊ ဒဏ္ေငြ ဆိုတာၾကီးလည္း ေရးထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရံုးကလူကလည္း ေထြးတယ္။ အလုပ္ကိစၥလာတဲ့ အျပင္လူကလည္း ေထြးတယ္။ အဖမ္းခံရတဲ့ လူရိွတယ္လို႔လည္း တခါမွ မၾကားမိပါဘူးကြာ။ တကယ္ေတာ့ ဒဏ္ေငြေတြ ဘာေတြ ေရးေနစရာကို မလိုပါဘူး။ အေဆာက္အဦးရဲ႕ ေလွခါးထစ္ဟာ ကြမ္းတံေတြး ေထြးရမယ့္ေနရာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ လူတိုင္းသိေနတာပဲ မဟုတ္လား။ အဲဒီလုိ စည္းကမ္းမဲ့ တံေတြးေထြးတဲ့ လူေတြဟာ သူတို႔အိမ္က အိမ္ေထာင့္ေလးေတြ၊ အဝတ္ဘီရိုနားေတြ၊ ေသာက္ေရအိုးစဥ္နားေတြမွာေရာ ကြမ္းတံေတြး ေထြးေနၾကမယ္ထင္လား။ မလုပ္ပါဘူး သူငယ္ခ်င္းေရ။ ကိုယ့္အိမ္ေလကြာ။ ကိုယ့္အိမ္ညစ္ပတ္မွာ၊ ေရာဂါပိုးမႊားရိွလာမွာ၊ အျမင္မေတာ္ စိုးရိမ္တယ္ေလ။ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ စည္းကမ္းနဲ႔ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာ အဲဒါပါပဲ။ ဒါေလးက သိပ္ေသးလြန္းတဲ့ ဥပမာပါ။ ငါတို႔ဟာ သမိုင္းေၾကာင္းေကာင္းတဲ့ႏိုင္ငံ၊ ယဥ္ေက်းမႈျမင့္မားတဲ့ႏုိင္ငံ၊ ႏိုင္ငံႀကီးသားေတြ ေနတဲ့ႏိုင္ငံဆို ဘယ္အစိုးရပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေနပါေစ - လူတစ္ဦးခ်င္းစီဟာ ေအာက္တန္းက်တဲ့ စိတ္ညစ္ေတြ ရိွမေနသင့္ဘူး။ ဒါဟာ ပညာမတတ္တာနဲ႔လည္း မဆုိင္ဘူး။ သူတို႔မွာ ပင္ကိုရိွၿပီးသား အသိဥာဏ္တစ္ခုပါပဲ။ နည္းနည္းေလာက္ သတိျပန္ေပးလိုက္တာနဲ႔
ဆင္ျခင္သြားႏိုင္တဲ့ ကိစၥမ်ဳိးပါ။ စီးပြားေရးခၽြတ္ျခံဳက်မႈရဲ႕ အက်ဳိးဆက္ေတြအေနနဲ႔ ေငြကို
ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မဆိုရဖို႔ ႀကိဳးစားလာတဲ့အခ်ိန္မွာ လာဘ္ေပး၊ လာဘ္ယူဇာတ္လမ္းေတြဟာလည္း ေပါမ်ားသထက္ ေပါမ်ားလာဦးမွာပါ။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အခက္အခဲ တစ္ခုကို ကူညီႏိုင္ပါရဲ႕နဲ႔ တရားမဝင္ လာဘ္ေငြေပးမွ လုပ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ဟာ သိပ္စိတ္ပ်က္စရာပါပဲ။ မရိွလို႔ အၾကံအဖန္ေတာင္းစားရတယ္ဆိုတာကို နားလည္ေပးႏိုင္ေပမယ့္ ဒါဟာ သူလုပ္ေပးရမယ့္ တာဝန္တစ္ခု (Responsibility) ျဖစ္ၿပီး တဘက္လူရဲ႕ အခက္အခဲကိုလည္း ၾကည့္ရမယ္မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ခုနေျပာတဲ့ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းမြန္လာတဲ့အခါ လာဘ္စားမႈေတြလည္း ေလ်ာ့ပါးလာမယ္လို႔ ငါေတာ့ယံုတယ္သူငယ္ခ်င္း။
သူငယ္ခ်င္းေရ - ေျပာလက္စနဲ႔ ဆက္ေျပာဦးမယ္ကြာ။ ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာ အားကစားအေၾကာင္းေျပာၾကေဟ့ဆို “တခ်ိန္က” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ဗဟာဒူးတို႔ကဘယ္လို၊ ရွင္ေဗြဂန္း၊ မီတုန္းေနာ္ကဘယ္လိုဆိုၿပီး အတိတ္ကို စလြမ္းၾကရေတာ့တာပဲ။ ပညာေရးဆိုလည္း “အရင္ကရန္ကုန္တကၠသိုလ္ဟာ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ...” ဆိုၿပီး ျပန္တမ္းတၾကရျပန္ေတာ့ပဲမဟုတ္လား။
သူငယ္ခ်င္းေရ - ပညာေရးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အားကစားပဲျဖစ္ျဖစ္ တႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာအဆင့္ေရာက္ေအာင္ေတာ့ ငါတို႔ဟာ အစိုးရအကူအညီမပါဘဲ မရႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရလုပ္ေပးလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး ေစာင့္ေနတာထက္ ငါတို႔ေတြအေနနဲ႔ ကေလးနဲ႔ လူငယ္ေတြရဲ႕ ပညာေရးကို ဘယ္လိုမ်ား ေထာက္ပံ့အားေပးႏိုင္မလဲဆိုတာ နည္းလမ္းရွာထားသင့္တယ္။ မင္းတို႔လို IT ပညာရွင္ေတြက အလယ္တန္းအဆင့္ေလာက္ ေက်ာင္းသားေတြကစၿပီး ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ အင္တာနက္ကို မိတ္ဆက္ေပးၾကမယ္၊ အားကစားမွာ ထြန္းေပါက္တဲ့လူေတြကလည္း ေက်ာင္းသားေတြကစလို႔ အားကစားအေျခခံေလးေတြကို ကိုယ္က်ဳိးမရွာဘဲ သင္ေပးၾကမယ္၊ အၾကားအျမင္ဗဟုသုတရိွတဲ့ ပညာတတ္ေတြကလည္း ေဟာေျပာပြဲေတြလုပ္လို႔ ကေလးနဲ႔ လူငယ္ေတြကို လိမၼာလာေအာင္၊ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးျမင့္မားလာေအာင္ နားခ်ၾကမယ္ဆို ငါတို႔ဟာ ငါတို႔လုပ္ႏိုင္တဲ့ တာဝန္တစ္ခုကို ေက်ပြန္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ၾကၿပီလို႔ ခံယူရမွာပါပဲကြာ။ ဒီလူငယ္ေတြကို ဒီမိုကေရစီေတြ၊ စစ္အစိုးရေတြ ဘာမွ မသင္ေပးပါနဲ႔ဦး။ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးကို ခ်စ္တတ္ေအာင္၊
မနက္တိုင္း ရြတ္ဆိုေနတဲ့ ကမာၻမေၾကသီခ်င္းဟာ ဘာအတြက္ဆိုၾကရတယ္ဆိုတာသိေအာင္၊ ယူနီေဖာင္းဘာလို႔ ဝတ္ၾကတယ္ဆိုတာေလာက္ပဲ အရင္သိေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ရင္ပဲ ေတာ္လွပါၿပီ။ ဒီကေလးေတြနဲ႔ လူငယ္ေတြဟာ ငါတို႔တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ေတြပဲမဟုတ္လား။

သူငယ္ခ်င္းေရ - မိေခ်ာင္းမင္း ေရကင္းျပသလိုမ်ား ျဖစ္ေနသလားကြာ။ ငါအေပၚမွာ ေရးထားခဲ့တာေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးေတြေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ငါ အစိုးရျဖဳတ္ခ်ဖို႔၊ ဆႏၵျပဖို႔ တစ္လံုးမွ မေရးထားဘူးေနာ္။ ဒီလိုႏိုင္ငံေရးမ်ဳိး ငါတို႔လုပ္ၾကရမယ္သူငယ္ခ်င္း။ ေရးၾကရမယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ေဆြးေႏြးၾကရမယ္။ ငါတို႔အနာဂတ္ဟာ အစိုးရေျပာင္းမွပဲ ေတာက္ပလာမယ္ဆိုတာကို ေခါင္းထဲက ခဏထုတ္လုိ႔ အျဖစ္ႏိုင္ဆံုးနည္းလမ္းေတြနဲ႔ တိုင္းျပည္ကို ကူညီၾကရမယ္။ ငါတို႔ေတာင့္တတဲ့ ဒီမိုကေရစီထြန္းကားလာတဲ့အခါ ငါတို႔ျပည္သူေတြဟာ ဒီမိုကေရစီနဲ႔အညီ ေနထုိင္တတ္တဲ့ ျပည္သူေတြ ျဖစ္ေနမယ္ဆို ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိမ့္မလဲကြာ။ ၾကားဖူးတဲ့ ဆိုရိုးစကားေလး တစ္ခုရိွတယ္။ တိုင္းျပည္တစ္ခုကျပည္သူေတြဟာ သူတို႔နဲ႔တန္တဲ့ အစိုးရပဲ ရတတ္တယ္တဲ့။ ဒီဆိုရိုးေလးမွန္မယ္ဆိုရင္ ငါတို႔စည္းကမ္းျပည့္ဝၿပီး ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းလာတဲ့အခါ ငါတို႔အစိုးရလည္း မင္းေကာင္းမင္းျမတ္ေတြ
ျဖစ္လာမွာေပါ့။ မေကာင္းတဲ့လူေတြ ေဘးဖယ္သြားၾကရပါလိမ့္မယ္။
မင္းလည္း ျမန္မာ၊ ငါလည္း ျမန္မာ - ျမန္မာေတြ ျဖစ္ပါရက္နဲ႔
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို မေရးရ၊ စိတ္မဝင္စားရဆိုေတာ့ - သူငယ္ခ်င္း
မင္းတို႔လုပ္ထားတဲ့ Portal က ဘယ္သူေတြ အတြက္တုန္း။ ငါေျပာတာေတြ
မင္းနားလည္မယ္ဆို ႏိုင္ငံေရးလုပ္ၾကစမ္းပါလို႔ မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြကို
ထပ္ေျပာေပးပါကြာ။ သိပ္ေနာက္မက်ခင္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ၾကစို႔လို႔။
PS. လူတိုင္းႏုိင္ငံေရးဆိုတဲ႕ေ၀ါဟာရကိုဒီလိုနားလည္ႏုိင္ရင္
ကၽြန္ေတာ္တို႕ျမန္မာျပည္လည္း ႏိုင္ငံတကာကို ရင္ေဘာင္တန္းႏုိင္မယ္
လို႔ယံုၾကည္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း ေနာက္မက်ေသးခင္ ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲဲ႕ႏိုင္ငံေရးကို
လုပ္ေဆာင္ၾကရေအာင္

ဆက္လက္ဖတ္ရန္...

ျပန္ေခါက္ထားပါ...

“ခေရာင္းလမ္းကို…ျဖတ္ေက်ာ္ျခင္း”

22.05.2010
(လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ့္ငါးႏွစ္ခန္႔က မိမိေရးသားခဲ့ေသာ ကဗ်ာတပုဒ္)။


 ဘ၀ပန္းတုိင္…ေရာက္ဖုိ႔အတြက္
ခေရာင္းေတာလမ္း…ျဖတ္သန္းေနတဲ့…ငါ
ဘယ္သူ႔ဆီမွ…ဒူးမေထာက္
ကိုယ့္ခရီး…ကိုယ္ေလွ်ာက္မယ္ဆုိတဲ့…ငါ
မာနကို…အားကိုးျပဳ
ဘ၀တခုကို..က်မ္းျပဳမယ္ဆုိတဲ့…ငါ
ကိုးကြယ္ခဲ့တဲ့…မာနတရား
ခ်ဳိ႕တဲ့ျခင္းဆုိတဲ့…ဓားက ျဖတ္ေလေတာ့
ငါ..ငါ…..ငါဆုိတဲ့..အတၱ
ခုေတာ့ ခ၀ါ..ခ်ခဲ့ရၿပီ……..

 ေငြတဆယ္…ခါးထဲထည့္
လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့တဲ့…ငါ
ဘာဆုိ..ဘာမွ် မေတြး
ေတြးတာက..တခု
လၻက္ရည္တခြက္…၁၂က်ပ္
ငါ…အနားမကပ္ႏုိင္ၿပီ..လုိ႔
ေအာက္ငုံ႔ကာ…ေျခေထာက္ၾကည့္
အဆင္းမရိွသည့္…ဖိနပ္
တြန္႔လိမ္ေနတဲ့…ႏႈတ္ခမ္း
ေယာင္းယမ္းကာ…စမ္းမိ
ေငြတဆယ္..ဆုိတဲ့..အသိက
စမ္းေနတဲ့လက္အား
ရပ္တန္႔သြားေစခဲ့တယ္


 တဖန္
ကိစၥတခုအတြက္
ေစ်းခ်ဳိ..ထြက္ခဲ့တဲ့…ငါ
ရပ္ေနတဲ့..ဘတ္စ္ကား
မီွလုိျငား…အတင္းေလွ်ာက္
28/29 ေစ်းခ်ဳိ ႏွစ္ဆယ္
စပါယ္ယာစကား
တက္ေတာ့မယ့္…ေျခလွမ္း
အမ္းတန္းတန္း…ျဖစ္ေစခဲ့တယ္…..

 ဗလာစာအုပ္…တစ္အုပ္
ဆယ့္ကိုး ႏွစ္ဆယ္
တန္ဖုိးမငယ္တဲ့
ေစ်းႏႈန္းေတြၾကား
အည့ံစားကို
၀ယ္ယူသုံးစြဲ
အားမာန္ခဲ၍
ဘ၀တုိးတက္ေရး
အစဥ္ေတြးေနတဲ့…ငါ
ေထာက့္ပံ့မည့္သူ…မရိွ
ဒီေတာ့
၀င္ေငြက..နတၳိေပါ့
ထြက္ေငြက..တရစပ္
၀င္ေငြက…ျပတ္တတ္တတ္နဲ႔
ေရွ႕ေလွ်ာက္ရမည့္…အေရး
ငါ့ရင္ေတြ…ေလးေနမိတယ္။

 ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
မွင္လုိက္မမွန္တဲ့..ေဘာလ္ပင္တေခ်ာင္း
အေရာင္မရိွတဲ့…ဖိနပ္တရံ
၁၃က်ပ္တန္…ခပ္ညံ့ညံ့ စာအုပ္တစ္အုပ္
ခပ္စုတ္စုတ္…ထီးတလက္
ဒါေတြဟာ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
သစၥာမပ်က္တဲ့…မိတ္ေဆြစစ္ေတြေပါ့
သူတုိ႔ကိုအားထား
ေလာကဓံကို..ေက်ာ္လႊားရင္း
ပန္းတုိင္သို႔…စိုင္းျပင္
ငါ…ခရီးႏွင္ရအုံးမည္၊

 ေအာ္…ဘ၀..ဘ၀
သပိတ္တလုံး
သကၤန္းသုံးထည္ဆုိ
ျပည့္စုံတယ္ဆုိတဲ့..ရဟန္းဘ၀
ခုေတာ့…ခက္ေခ်ၿပီ။

အရွင္အစၧရိယ

ဆက္လက္ဖတ္ရန္...

ျပန္ေခါက္ထားပါ...

Internet ဆုိင္က ရန္ပြဲ

အားလုံး ေပွ်ာ္ေစ ၿပဳံးေစ ရယ္ေစ ရႊင္ေစဖုိ႔ ေမလ္းထဲက ပို႔စ္ေလးတခုကို ထပ္ၿပီး ေ၀ငွလုိက္ပါတယ္။
၃၀.၀၁.၂၀၁၀

ဇာတ္လမ္းအစ...
အင္တာနက္ကေဖးဆိုင္တစ္ခုအတြင္း ဆိုင္အ၀င္ ေကာင္တာတြင္
ဆိုင္ထုိင္ေနေသာေကာင္မေလးႏွင့္ ကူညီေပးသူေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိေန၏
ဆိုင္အတြင္း အသည္းအသန္chatting လုပ္ေနၾကသူ
ေကာင္ေလးေကာင္မေလးမ်ား မ်က္စိအစာေကြ်းေနေသာဦးေလးၾကီးမ်
ား တစ္ဖက္အခန္းတြင္
ဖရုသ၀ါစာ စကားလံုးမ်ားေဖာေဖာသီသီသံုးၿပီး Game ေဆာ့ေနၾကေသာ
အရြယ္မ်ိဳးစံုေယာက်္ားေလးမ်ားလညး္ရွိေနၾကသည္

ထိုအခ်ိန္တြင္ ဆိုင္အတြင္းသို႔
ပုိက္ဆံအိတ္ခပ္ၾကီးၾကီးလြယ္ထားၿပီးမ်က္ႏွာတြင္ မိတ္ကပ္မ်ားကုိ
စိတၱဇပန္းခ်ီဆရာ
တစ္ေယာက္စိတ္ၾကိဳက္ခ်ယ္ထားသကဲ့သို႔ ၿပင္ဆင္ထားေသာ
အမ်ိဳးသမီးၾကီးတစ္ဦး၀င္လာေလသည္
“ သမီးေရ အန္တီ့သမီးနဲ႔ video chat ေၿပာခ်င္လို႔ပါကြယ္ လုပ္ေပးပါအုန္း ’’
“ဟုတ္ကဲ့ပါ သမီးေဘးက ဒီကြန္ၿပဴတာမွာထုိင္လိုက္ေနာ္’’

“ လိုင္းေတြကေရာေကာင္းရဲ႕လားကြယ္
ဟုိေန႔ကေတာ့အန္တီေၿပာတာအသံကသိပ္မၾကားရလို႔ကြယ့္ အန္တီ့သမီးေလးက
စင္ကာပူမွာေလ သူက အန္တီနဲ႔ေန႔တိုင္းနီးပါးစကားေၿပာခ်င္တာတဲ့
အိမ္ကိုလည္းဖုန္းဆက္ပါတယ္ကြယ္ခဏခဏပဲ အန္တီက
သူ႔မ်က္ႏွာေလးပါၿမင္ခ်င္လို႔ဒီကုိလာရတာပါ
တကယ္ဆိုအန္တီကေလဒီလိုလူေတြၾကားထဲစကားသိပ္ေၿပာတတ္တာမဟုတ္ဘူး သိတယ္မွတ္လား
ဒီအခ်ိန္ကအရမ္းပူတာေလ အန္တီက Aircon
အခန္းထဲမွာေနရမွေနလို႔ေကာင္းတာသမီးရဲ႕ ”

“ ဟုတ္ကဲ့ ကြ်န္မတို႔ဆိုင္ကအၿမန္ႏွဳန္းက အရမ္းေကာင္းပါတယ္အန္တီ
လွစ္လွစ္ကိုေၿပးေနတာပဲၿပီးေတာ့ ဒီဆိုင္မွာက မီးစက္ကုိ ၂၄
နာရီေမာင္းထားတာပါ ဒီေတာ့ Aircon ကလည္းအၿမဲေအးပါတယ္ရွင့္ ေၾသာ္..
ရၿပီအန္တီ အန္တီ့သမီးကုိေၿပာလို႔ရပါၿပီေနာ္ ဟယ္လို ဟယ္လို
ၾကားရလားခဏေလးေနာ္ ေရာ့အန္တီ ..ေၿပာလုိ႔ရပါၿပီ ”

“ေအး သမီးေရ ေမေမပါ ၾကားရလားသမီးေလးသမီးေလးေနေကာင္းရဲ႕လား
ဒီေန႔သမီးေလးနားရက္ဆုိလို႔
ေမေမလာခဲ့တာေလသမီးရဲ႕သမီးေဖေဖကေတာ့မလိုက္လာဘူးေလ
သူကဒီလိုလာေၿပာရတာကုိရွက္လို႔တဲ့ကြယ္ တကယ္ေတာ့ဘာရွက္စရာလဲ သမီးရယ္
ကုိယ့္သမီးက ႏိုင္ငံၿခားေရာက္ေနလို႔ ဒီလိုလာေၿပာခြင့္ရတာေလ
သူမ်ားေတြမ်ားဒီလိုအခြင့္ရလို႔လား လမ္းထဲကမိန္းမေတြကေလ
ေမေမ့ကုိမနာလိုေတာင္ၿဖစ္ေနၾကတာသမီးရဲ႕သိလား
သူတို႔မနာလိုပိုၿဖစ္ေအာင္အခုဆုိ ပုိလို႔ေတာင္လုပ္ၿပေသးတယ္ ေမေမကေလ
ရပ္ကြက္ထဲမွာ ႏိုင္ငံၿခားသြားေနတဲ့သားသမီးရွိတဲ့
မိဘေတြနဲ႔ပဲအေပါင္းအသင္းလုပ္ေတာ့တာ
ဒါမွ သူေၿပာတာကုိယ္သိကိုယ္ေၿပာတာသူနားလည္ၿဖစ္မွာေပါ့သမီးရဲ႕ ေနာ္..”

ထိုအခ်ိန္တြင္ဆိုင္အတြင္းသို႔ ခပ္ရုိးရုိးပံုစံ
အမ်ိဳးသားၾကီးတစ္ဦး၀င္လာသည္ေကာင္တာမွေကာင္မေလးကုိ “သမီး
ဦးေလးသားကုိတစ္ခ်က္ေလာက္ေခၚေပးစမ္းပါကြယ္ ” “ဦးေလးသားကဘယ္သူလဲရွင္”
“ညိဳေမာင္တဲ့ကြယ့္ ” “ေၾသာ္ ဟုတ္ ဒီဆိုင္ထဲမွာရွိေနတာလား ခဏေလးေနာ္” “
ဟာ.. မဟုတ္ဘူးေလ သမီးရဲ႕ ဦးေလးသားက မေလးရွားမွာေလ
သူနဲ႔စကားေၿပာခ်င္လို႔သမီးကုိဖုန္းေခၚခိုင္းတာ
အရင္ေတာ့ဦးေလးသားအၾကီးကဒီကေနလာေၿပာတယ္ဆုိပဲကြယ့္ဦးေလးကခုမွလာဖူးတာ
ငါ့တူမပဲေခၚေပးပါအုန္း ”

(အမ်ိဳးသမီးၾကီး……… )
သမီးအလုပ္ေရာအဆင္ေၿပရဲ႕လားသမီးေရ အမ္..ဘာၿဖစ္တယ္ ဘာေလွ်ာက္တာမရဘူး ပီအာ
(PR) ဟုတ္လား ေလွ်ာက္မေနပါနဲ႔သမီးရယ္ ၀ယ္လိုက္ပါလား အဲဒါကို
..ေၾသာ္မရဘူးလား၀ယ္လို႔ ေအးေလဒါဆိုလည္းဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲကြယ္
ေမေမကပိုက္ဆံေပးရင္၀ယ္လို႔ရမယ္ထင္ေနတာသမီးရဲ႕
ဒါဆိုသမီးေလးကဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ ဒီလကုန္မွာ
သမီးေနရမယ့္ရက္ၿပည္႔သြားၿပီဟုတ္လား အဲလိုဆုိေတာ့ သမီးကၿပန္လာရမွာလား
ၿပန္ေတာ့မလာနဲ႔သမီးရယ္ ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြကအတင္းေၿပာၾကမွာ

( ဆိုင္မွ ေကာင္မေလးႏွင့္ အမ်ိဳးသားၾကီး……)
ဟယ္လို ဟယ္လို မေလးရွားကလားရွင္ ခဏေလးေနာ္ ၿမန္မာၿပည္ကဆက္တာပါ
ဦးေလးရၿပီေနာ္ ေၿပာလို႔ရပါၿပီ ဟယ္လို ဟယ္လို သားလားကြ ငါပါ မင္းအေဖေလ
ေအး ….ခြီးတဲ့မွပဲကြာ မင္းကလည္း ငါတုိ႔ကုိအဆက္အသြယ္ေတာင္မလုပ္တာၾကာၿပီ
မင္းအဆင္ေၿပရဲ႕လားကြ ဘာၿဖစ္တယ္ အိုၿဖစ္သြားလို႔ဟုတ္လား မင္းက
မိန္းမဘယ္တုန္းကယူလိုက္လို႔ အိုသြားတာတုန္းကြ မင္းကြာ
မိဘကုိေတာင္မတိုင္ပင္ပဲ ဘိုမေတြကုိယူလိုက္တာလားကြာ
ဒါေတာ့ငါသိပ္စိတ္ဆိုးတယ္

ေၾသာ္ ေနဖို႔ရက္လြန္သြားတာဟုတ္လား ဒါဆိုလည္းၿပန္လာေလကြာ
မင္းကအဘတို႔ကိုခ်မ္းခ်မ္းသာသာထားခ်င္တယ္
ပုိက္ဆံမ်ားမ်ားရွာခ်င္တယ္ဆိုလို႔သာငါတုိ႔ကလႊတ္ေပးရတာ
ရြာမွာလယ္လုပ္စားလည္း ထမင္းမငတ္ပါဘူးကြာ ရြာသာၿပန္ၿပီးေအးေဆးေနပါလားကြာ
မင္းသြားတုန္းက အဘတို႔ေရာင္းလိုက္ရတဲ့
လယ္ေတြနဲ႔ႏြားမၾကီးလည္းအခုၿပန္၀ယ္ၿပီးပါၿပီကြ
ငါတုိ႔ဒီမွာအားလံုးအဆင္ေၿပတယ္
မင္းပို႔တဲ့ပုိက္ဆံေတြအဘတို႔ မၿဖဳန္းပစ္ပါဘူးကြာ

(အမ်ိဳးသမီးၾကီး……….)
ဟုိဟာေလသမီးအရင္ေနတဲ့ အက္စ္ပတ္ ( S pass ) ဆိုလား ဘာလား
အဲဒါကုိပဲၿပန္လုပ္ပါလားသမီးရဲ႕လုပ္ထားလား ေအး ေအးေကာင္းတယ္သမီး
ၿပန္လာဖုိ႔ေတာ့မစဥ္းစားပါနဲ႔သမီးရယ္ ေနာ္ မရခင္ ရက္ၿပည္႔သြားရင္
အဲဒီမွာေနလို႔မရေတာ့ဘူး ဟုတ္လား ဒါဆိုဘယ္လုိလုပ္ရမွာလဲကြယ့္
Stay ေရွာင္ရမယ္ ေအးေလဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲကြယ္ ဒါနဲ႔
သမီးကဘယ္ကု္ိသြားမွာလဲ ဘယ္လိုဘယ္လို ေအာ္ဇီ ဟုတ္လား ဘာတုန္းသမီးရဲ႕
ေအာ္ဇီဆိုတာဘာတုန္းေမေမမွမသိတာ ေၾသာ္ Australia ကုိလား
အင္းသမီးကသြားမွၿဖစ္မယ္ဆုိေတာ့လည္း ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲသြားေပါ့ကြယ္

ၿပန္လာလို႔ေတာ့လံုး၀မၿဖစ္ဘူးေနာ္သမီး ေမေမတုိ႔ဂုဏ္ငယ္သြားမယ္သမီးရဲ႕
ပုိက္ဆံရတာမရတာကအေရးမၾကီးပါဘူးကြယ္သမီးလိုရင္ ညညး္ေဖေဖမသိေအာင္
ေမေမပုိ႔ေပးမွာသိလား ၿပန္သာမလာနဲ႔ ေနာ္

(အမ်ိဳးသားၾကီး………….)
မင္းတို႔က မိုးမလင္းခင္ကတည္းကအလုပ္သြား
မိုးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္မွၿပန္လာရတာဆိုကြ ရြာေၿမာက္ပိုင္းက
ဖုိးေထာင္ကသူ႔အိမ္ကုိ စာေရးတာအဲလိုမ်ိဳးပါတယ္တဲ့ကြ
ပင္ပန္းတာလည္းလြန္ပါေရာဆို ညၿပန္ေရာက္တာနဲ႔ တခ်ိဳးတည္းအိပ္တာ
အခ်င္းခ်င္းေတာင္စကားမေၿပာႏိုင္ဘူးဆို
မင္းတုိ႔ဟာကလည္းကြာ ရြာမွာလယ္လုပ္တာထက္ပိုဆိုးေနပါလားကြာ
ဟုိပြဲစားေၿပာသြားတုန္းကေတာ့ အဘတို႔တေတြ ေအးေအးေနေတာ့ဆိုကြ

အဘသားကဟုိေရာက္ရင္ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္စရာမလုိဘူး Aircon
ခန္းထဲမွာေအးေအးေနရၿပီး ပိုက္ဆံရမွာဆို ဒါဆုိဒီေကာင္ကငါတို႔ကိုလိမ္တာေပါ့
ေနပေစအုန္း တစ္ခါေလာက္ေတာ့မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္
ရြာကကာလသားေတြေခၚလာၿပီးၿပသနာ သြားရွာပစ္ရမယ္ကြာ ဘာမလုပ္ပါနဲ႔လဲကြ
ဒီလိုေကာင္မ်ိဳးေတြကို ဒီေလာက္ေတာ့ေၿပာသင့္တာေပါ့ကြာ မင္းကလည္း
ေ….ာက္ေရးမပါတာ ဘာဂရုစိုက္ရမလဲကြ မင္းအဘငါ့အေၾကာင္းလဲသိတယ္မလား

(အမ်ိဳးသမီးၾကီး ႏွင့္ အမ်ိဳးသားၾကီးအေၿခအတင္ေၿပာခန္း.. )
အို … အသံၾကီးကလည္းအက်ယ္ၾကီးနဲ႔အလိုက္မသိလိုက္တာဒီလူၾကီးႏွယ္
ဒီဘက္မွာသူမ်ားေတြ စကားေၿပာေနတယ္ရွင့္
ရုိင္းရုိင္းစုိင္းစုိင္းေတြကလညး္ပါေသး
အဆင့္ ကုိမရွိဘူးတကယ့္ တစ္လံုးခ်ိဳင့္ပဲ

အလိုဗ်ာ ခင္ဗ်ားဘာသာစကားေၿပာတာ
က်ဳပ္ကလာ၀င္လုေၿပာေနလို႔လားအသံက်ယ္တာဘာၿဖစ္တုန္း တိုးတုိးေၿပာရေအာင္
လူမၾကား၀ံ့တာေၿပာေနတာမွမဟုတ္တာ
က်ဳပ္လည္း ဒီမွာႏိုင္ငံၿခားကက်ဳပ္သားနဲ႔ေၿပာေနတာပါဗ်

အမယ္ေလး မေလးရွားသြား အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ေနရတဲ့
သားအေၾကာင္းမ်ားစကားလုပ္ေၿပာေနေသးတယ္
ကြ်န္မသမီးကပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္စရာမလိုတဲ့ ဘြဲ႔ရရွင့္
အခုလည္းစလံုးမွာသိရဲ႕လား
ရွင့္သားလို O ၿဖစ္ေနတဲ့ မေလးကလူေတြကုိအခု အံုလိုက္က်င္းလုိက္
ဒီၿပန္ပို႔ခံေနရတာအားလံုးအသိပဲ
လူကုိမ်ားဘယ္ေခတ္မွာေနေနတယ္ထင္လဲ အခုက Internet ေခတ္ရွင့္ သိရဲ႕လား
ဘာမွကုိဖံုးကြယ္ထားလို႔မရဘူး အားလံုးက Internet ေပၚတက္လိုက္ရင္
အကုန္ေပၚတယ္

ခင္ဗ်ားသမီးက စလံုးမွာဟုတ္လား ဘာတုန္းဗ် စလံုးဆိုတာ ဘြဲ႔ရဆိုေတာ့..သိၿပီ
စစ္ကုိင္းေခ်ာင္မွာသီလရွင္၀တ္ေနတာလား ဘာဘြဲ႔ရတာတုန္းဗ် မသုဓမၼစာရီဘြဲ႔လား
ဘယ္ႏွစ္၀ါရွိၿပီတုန္း ေအးဗ်ာ က်ဳပ္သားလို လူေတြကိုၿပန္ပို႔တယ္ဆုိေတာ့လည္း
ေကာင္းတာပါပဲ က်ဳပ္တို႔ကလည္း က်ဳပ္သားကုိၿပန္ေတြ႔ခ်င္လွပါၿပီ
အင္တာနက္တက္တာေတြဘာေတြေတာ့မသိဘူးဗ် အိမ္သာတက္ရင္လည္းအားလံုးေပၚတာပါပဲဗ်
ခင္ဗ်ားႏွယ္ဗ်ာ မသိဘူးလား

ရွင္ေနာ္ရွင္ ခက္ပါတယ္ေလ ဘာမွနားမလည္တဲ့သူကုိေၿပာရတာ
ႏြားကုိုေခ်ာကလက္ေကြ်းသလိုပဲၿဖစ္မွာ ကြ်န္မသမီးအခုစင္ကာပူမွာ
အက္စ္ပတ္နဲ႔အလုပ္လုပ္ေနတာရွင့္ သိၿပီလား ရွင့္သားလို
အို ၿဖစ္ေနလို႔ပုန္းေနရတဲ့ဘ၀မဟုတ္ဘူး

ခင္ဗ်ားဗ်ာ သမီးမိန္းကေလးကုိမ်ား
ႏိုင္ငံၿခားလႊတ္ထားတယ္ၿပီးေတာ့လည္းလုပ္ခိုင္းတာအက္စ္ပတ္နဲ႕အလုပ္လုပ္ခုိင္းတာတဲ့
ဒါၾကြားစရာလားဗ်ာ ေတာ္ေတာ္ နားရွက္စရာေတြ
က်ဳပ္သားကေယာက်္ားေလးဗ် ေဒါင္က်က်ၿပားက်က်
ခင္ဗ်ားသမီးကၿမန္မာမိန္းကေလးေနာ္ မလုပ္ခိုင္းသင့္ဘူး ဒီလိုမ်ိဳး

ရွင္ဘာေတြေၿပာေနတာလဲ ကြ်န္မသမီးက စာရင္းကုိင္လုပ္တာရွင့္ အေကာင့္တန္႔
(accountant) လုပ္တာ Spass ဆုိတာလည္း ရွင့္သားလို
ပုန္းရွိဳးကြယ္ရွိဳးေနစရာမလိုေအာင္
အစုိးရကအသိအမွတ္ၿပဳေပးထားလို႔ေနခြင့္ရတဲ့ခြင့္ၿပဳမိန္႔ကိုေၿပာတာ ခက္ပါတယ္
ေတာ္ၿပီေတာ္ၿပီ ရွင္နဲ႔ေၿပာရတာ အခ်ိန္ကုန္တယ္

သမီးေရ ေအး.. ေဆာရီးပါသမီးရယ္ ဒီမွာေလ ေဘးမွာ
ဘာမသိညာမသိေတာသားတစ္ေယာက္ကို သမီးအလုပ္အေၾကာင္းရွင္းၿပေနရလို႔ပါ
ေအးပါသမီးရယ္ ေမေမသမီးေၿပာထားတာမေမ့ပါဘူး Work permit
နဲ႔သြားတဲ့လူရဲ႕မိဘေတြဆုိအေရာမ၀င္ပါဘူး Spass ဆိုတန္းတူေပါ့ PR ဆို
ေသေသခ်ာခ်ာဂရုစုိက္ေပါင္းမယ္ေနာ္

(အမ်ိဳးသားၾကီး…)
ေအး.. ေဟ့ေကာင္ မင္းက်န္းမာေရးလည္းဂရုစုိက္ပါကြာ မင္းကိုေၿပာရအုန္းမယ္
ရြာေတာင္ပိုင္းက
ေက်ာ္ဒြန္းတို႔တေတြကမင္းပုိ႔လိုက္တဲ့ပံုေတြၾကည္႔ၿပီးမင္းကုိ
ၿမိဳ႔သားၾကီးနဲ႔ေတာင္တူေနၿပီလို႔ေၿပာေနၾကတာကြ
ရြာကလူေတြအားလံုးကမင္းကုိသတိရေနၾကတာပါကြာ

(အမ်ိဳးသမီးၾကီး…. )
သမီးေရ ခ်စ္သူေတြဘာေတြေရာထားေနၿပီလား
ဒီအရြယ္ေရာက္မွေတာ့မထားနဲ႔မေၿပာလုိပါဘူးသမီးရယ္ ေသခ်ာေတာ့ေရြးေနာ္သမီး
သမီးေၿပာၿပထားလို႔ေမေမေတာင္မွတ္မိေနပါတယ္ ဘာတဲ့ စလံုးကေကာင္မေလးေတြက
ေကာင္ေလးေတြကို C သံုးလံုးနဲ႔ေရြးတယ္ Condo,, Car,,, Creditcard,,,
ဆိုတာေလ သမီးလည္းအဲလိုေရြးေနာ္
PR ဆိုအသားမည္းလညး္ရတယ္ သြားက်ဲလည္းလွတယ္ ဟုတ္လား ဟားဟား ေအးပါသမီးရယ္
ညည္းသိရင္ၿပီးတာပါပဲ

သမီးေမေမ့ဆီပို႔လိုက္တဲ့ဓါးၾကီးပါတိတ္ေရာင္စံုကုိ၀တ္ သမီးပို႔တဲ့
အိတ္ေလးကုိင္ၿပီးေမေမအၿပင္ထြက္တုန္းကေလ အမေလးသမီးရယ္
ရပ္ကြက္ထဲကမိန္းမေတြေလ ၀တ္ထားတဲ့ထမီေလးလွလိုက္တာ
အိတ္ေလးကဘယ္ေလာက္ေပးရလဲဟင္ဆုိၿပီးအတင္းလိုက္ေမးၾကတာ
ေမေမကလည္းမၾကြားခ်င္ပါဘူးသမီးရယ္ ဒါေတြကသမီးေလး စလံုးက၀ယ္ေပးထားတာ
ဒီမွာေတာင္ရွိခ်င္မွရွိအုန္းမွာလို႔အားနာနာနဲ႔ပဲေၿပာၿပလိုက္ရတယ္

(အမ်ိဳးသားၾကီး…..)
ငါ့သား မင္းအဲဒီက မိန္းမေတြေတာ့ယူမလာနဲ႔ကြာသိလား အဘတို႔ကငါ့သားကုိ
ရြာကလံုမေတြနဲ႔ပဲယူေစခ်င္တယ္ကြာ အေၾကာင္းသိခ်င္းဆုိေတာ့ေကာင္းတာေပါ့ကြာ
မင္းရည္းစား ေရႊမိလည္း ေနာက္လဆို ေယာက်္ားယူေတာ့မယ္ဆုိပဲကြာ
ဟုိဘက္ရြာကဆီစက္ပုိင္ရွင္သားလို႔ေၿပာတာပဲ
သူ႔အေမၾကီးကေငြမက္တာမင္းလည္းအသိပဲေလကြာ
မင္းသြားေတာ့ေရႊမိခမ်ာငိုလိုက္တာတဲ့ အခုေတာ့လည္း
သူ႔မိဘစကားမလြန္ဆန္ႏိုင္ဘူးထင္ပါရဲ႕ကြာ

ပူမေနပါနဲ႔ငါ့သားရာ အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း ထမီလွန္ရမွာပါ အာ…မွားလို႔ကြာ
ဟုိဘက္ကမိန္းမက ထမီၾကြားလံုးထုတ္ေနလို႔ အဘေယာင္သြားတာပါ
အခ်ိန္တန္ေတာ့လညး္ မင္းမိန္းမတစ္ေယာက္ရေအာင္အဘတို႔လုိက္ေတာင္းေပးမွာပါ
အဲဒီကမလံုတဲ့မိန္းမေတြသာယူမလာနဲ႔ဟုတ္လား အဲဒီႏိုင္ငံၿခားမွာ မိန္းမလည္ေတြကမ်ားတယ္
အေမလူလည္မေတြကလည္းသမီးေတြကိုတစ္ထပ္တည္းၿဖစ္ေအာင္သင္ေပးထားတာသိလား
မင္းကအတီးအတနဲ႔ ခံေနရမယ္ကြ

ဒါနဲ႔ေနာက္ဆုိမင္းဘာမွမပုိ႔ပါနဲ႔ကြာ ဟုိတစ္ခါမင္းေပးတဲ့
ေခ်ာကလက္ဆုိတာေတြကုိလည္း ငါတုိ႔မစားတတ္ပါဘူး မင္းတူမေတြေတာင္မၾကိဳက္ဘူးကြ
သူတုိ႔ကေၿပာတယ္ မင္းတုိ႔ႏုိင္ငံၿခားကလုပ္တဲ့ထန္းလ်က္ကတို႔လုပ္တဲ့ထန္းလ်က္ေလာက္ေတာင္
အရသာမရွိဘူးတဲ့ကြ အေရာင္ကလည္း မည္းမည္းတူးတူးနဲ႔ ထန္းလ်က္ကမွၿဖဴေသးတယ္ဆိုလားပဲကြာ

(အမ်ိဳးသမီးၾကီး….)
ဒီမွာရွင္ဘယ္သူ႔ကုိေစာင္းေၿပာေနတာလဲ ကြ်န္မဘာသာလူလည္မ
မကလို႔ပန္ကာမပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ရဟတ္မပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ရွင္နဲ႔ဘာဆိုင္သလဲ
ေယာက်္ားၾကီးၿဖစ္ၿပီး အတင္းကလည္းေၿပာေသး ရွင့္သားလို အုိၿဖစ္ေနတဲ့
ေအာက္လမ္းကသြားတဲ့သူမ်ိဳးကုိဘယ္သူကမွ စိတ္လည္း၀င္စားမွာမဟုတ္ဘူးပူမေနနဲ႔

(အမ်ိဳးသားၾကီး…)
အတင္းမေၿပာရေပါင္ဗ်ာ ခင္ဗ်ားေနာက္ကြယ္မွာေၿပာမွအတင္းၿဖစ္တာေပါ့
ခုကေဘးတင္ေၿပာေနတာ အတင္းလည္းမေၿပာဘူး လုလညး္မေၿပာဘူး အမွန္ကုိေၿပာေနတာ
က်ဳပ္သားကိုက်ဳပ္စုိးရိမ္လို႔မွာတာ
ေအာက္လမ္းကပဲသြားသြားအထက္လမ္းကပဲသြားသြား ဘယ္လုိပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ႏိုင္ငံၿခားေတာ့ေရာက္သြားတာပဲမွတ္လား
က်ဳပ္သားေလးက်ဳပ္တုိ႔ကို လုပ္ေကြ်းေနတာဗ် ခင္ဗ်ားတုိ႔လို ေခတ္မီခ်င္လို႔
ၾကြားခ်င္လို႔ ေငြကုန္ခံၿပီးသားသမီးကိုအေ၀းပုိ႔ထားတာမဟုတ္ဘူး
ဘယ္ႏွယ့္ဗ်ာကိုယ့္လည္းတတ္ႏိုင္သားနဲ႔ သားသမီးကိုမ်ား ဂုဏ္ၿပိဳင္ခ်င္လို႔
မိဘရင္ေငြ႔နဲ႔ေ၀းတဲ့ေနရာပို႔ထားရက္တာ အံ့ၾသမဆံုးဘူး

(အမ်ိဳးသမီးၾကီး ခါးေထာက္မတ္တပ္ရပ္လ်က္ …..)
ရွင္ ရွင္ လူပါး၀လွခ်ည္လား က်ဳပ္တုိ႔ဘာသာဘာလုပ္လုပ္ ၿဖစ္ႏိုင္ရင္
က်ဳပ္တုိ႔ကေလ သားသမီးကုိ အေ၀းတင္မကဘူး သိၾကားမင္းေနတဲ့ တာ၀တ
ံိသာေတာင္ပုိ႔ခ်င္ေသးတာ ၿမင့္ခ်င္သေလာက္ၿမင့္ပေစ
ဘာၿဖစ္လဲဂုဏ္ၿပိဳင္ေတာ့ ၿပိဳင္စရာရွိမွၿပိဳင္လို႔ရတာ
ရွင္တုိ႔လိုေတာသားေတြကေတာ့ဒါမ်ိဳးဘယ္နားလည္ပ့ါမလဲ ခုေခတ္ကဒီလိုပဲရွင့္
ႏိုင္ငံၿခားသြားတဲ့ေခတ္
ႏိုင္ငံၿခားမွာေနမွ လူရာ၀င္တဲ့ေခတ္ေလ
ရွင္တို႔ကမိုးလင္းကမုိးခ်ဳပ္လယ္ကြင္းထဲမွာ
ရႊံ႕ေတြဗြက္ေတြထဲကမတက္စတမ္းအလုပ္လုပ္ေနၾကရတာကုိး ဒါေတြမသိတာမဆန္းပါဘူး

(အမ်ိဳးသားၾကီး ေဒါသထြက္သြားေသာပံုစံၿဖင့္….)
ဘာဗ် က်ဳပ္တုိ႔ေတြ အဲဒီလိုလယ္ထြန္ၿပီးစပါးစုိက္ထားလို႔ခင္ဗ်ားတုိ႔
စားေနတဲ့ ဆန္ဆိုတာရတာ
စားၿပီးနားမလည္ဆုိတာ
ခင္ဗ်ားလို႔လိုလူကံုထံဟန္ေဆာင္ထားတဲ့သူေတြကုိေၿပာတာၿဖစ္မယ္
က်ဳပ္ကုိေၿပာခ်င္သေလာက္ေၿပာရတယ္ လယ္သမားေတြရဲ႕ဘ၀ေတြကုိမေစာ္ကားနဲ႔ဗ်
ခင္ဗ်ားဗ်ာ မိန္းမၿဖစ္ေနလို႔
မဟုတ္ရင္ေတာ့လက္သီးတစ္လံုးေလာက္ေတာ့ေကြ်းလို္က္ၿပီ

(အမ်ိဳးသမီးၾကီး ေဆြ႔ေဆြ႔ခုန္လ်က္……….)
ေအာင္မယ္ လုပ္ရဲလုပ္ၾကည္႔စမ္းပါ က်ဳပ္လက္၀ါးကလည္း ပါးမေရြးဘူးရွင့္
ၿငိမ္ခံေနမယ္မ်ားမွတ္သလား သူမ်ားေသးေသးတင္မခံခ်င္လို႔နာမည္ကုိက
မူယာလို႔ေပးထားတာ ေသးေသးတင္မပါဘူးသိလား

( အမ်ိဳးသားၾကီး….)
ေအးေလ ဒါေၾကာင့္ အေမေရာသမီးေရာ မူယာမာယာမ်ားေနၾကတာေပါ့
မူရင္းေကာင္းမွမိတၱဴေကာင္းမယ္ဆုိတဲ့စကားသိပ္မွန္တာပဲကုိး
ခင္ဗ်ားမိဘေတြ နာမည္ေပးတာတကယ္ေတာ္တယ္ဗ်ာ ဒီမွာ ေဒၚမူယာမာယာၾကီးက်ဳပ္ကလည္း
သံခဲတဲ့ တစ္ခဲတည္းရွိတာ ႏွစ္ခဲရွိလို႔ကေတာ့ အရည္က်ိဳ
မီးၿမိွဳက္ပစ္လုိက္မယ္ တစ္ပြဲတစ္လမ္းစမ္းခ်င္လို႔လား အေဒၚၾကီး လာေလ
မိန္းမဆိုၿပီး ညွာမယ္မထင္နဲ႔

(ဆိုင္ရွင္ေကာင္မေလးႏွင့္ ေကာင္ေလး …)
ဟာ……. ဦးေလးတို႔ အန္တီတို႔ ေတာ္ၾကပါေတာ့ ရန္မၿဖစ္ၾကပါနဲ႔ internet
ဆိုင္ကရန္ပြဲဆိုၿပီး ဟုိေခ်ာကလက္ၿမိဳ႔က ကုန္ၾကမ္းရွာေနတဲ့ လြမ္းတို႔ mAy
mE တို႔ ဘရဏီ တို႔က bLog ေတြထဲထည္႔ေရးအင္တာနက္ေပၚတင္လိုက္လို႔
ကြ်န္မတို႔ဆိုင္နာမည္ပ်က္ေနပါ့မယ္

ဆက္လက္ဖတ္ရန္...

ျပန္ေခါက္ထားပါ...