Wednesday, March 2, 2011
Saturday, February 19, 2011
အားမာန္
19.2.2011
ေလတုိက္တုိင္းသာ ၊ ပန္းေၾကြပါမူ ၊ ဘယ္မွာ ပန္းမ်ား က်န္မည္နည္း။
လႈိင္းပုတ္တုိင္းသာ ၊ ကမ္းၿပိဳပါမူ ၊ ဘယ္မွာ ေျမႀကီး က်န္မည္နည္း။
က်ရႈံးတုိင္းသာ ၊ ငိုရပါမူ ၊ ဘယ္မွာ မ်က္ရည္ က်န္မည္နည္း။
အေမွာင္တ၀က္ ၊ လင္းတ၀က္မွာ ၊ တရက္တခါ ၊ ေတြ႔ၿမဲသာတည္း။
အရႈံးတလွည့္ ၊ ႏုိင္တလွည့္မွာ ၊ မ်က္လွည့္ပမာ ၊ ေတြ႔ၿမဲသာတည္း။
လႈပ္ရွားရေသာ ၊ လူ႔ရြာေတာ၀ယ္ ၊ လင္းေသာ ေမွာင္ေသာ ၊ ေအာင္ေသာ ရႈံးေသာ၊
မုန္းေသာ ခ်စ္ေသာ ၊ သစ္ေသာ ေဟာင္းေသာ ၊ ေဆးေၾကာစိတ္ျဖာ ၊ မေနသာေပ
လဲရာက ထ ၊ က်ရာက တက္ ၊ ပ်က္ရာက ေဆာက္ ၊ ေရွ႕သို႔ေလွ်ာက္၍ ၊
ေရာက္ရာဘ၀ ၊ အားမာန္ျပရင္း ၊ ရုန္းရ ကန္ရ မည္သာတကား။
(အမည္မသိ စာဆုိေတာ္)
Monday, January 3, 2011
ဆုံမွတ္တဲ့
4.1.2011
အေမ...
ေနေကာင္းပါရဲ႕လား အေမ...
ျခံနံပတ္ ၅၄ ကို
အေမ့လက္နဲ႔ ကိုယ္တိုင္ဖြင့္မယ့္တေန႔ကို
တကၠသိုလ္ရိပ္သာက သစၥာေတာ္မပ်က္
ေစာင့္ေနဆဲပါ အေမ...
ရိွပါတယ္အေမ...
ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ရိွပါေသးတယ္...
သူတို႔လည္း ေနေကာင္းၾကပါရဲ႕
တခ်ဳိ႕ကေတာ့
ႏိုင္ငံသားေျပာင္းလဲခံယူရင္း
ျမန္မာျပည္ကို ခ်စ္ေနၾကတုန္းပဲ အေမ
ဇာတိေျမကို အလည္အပတ္ျပန္တိုင္း
“အရင္အတိုင္းပဲေနာ္” လို႔
ဝတ္ေက်တန္းေက်ႏႈတ္ဆက္
ေစ်းဝယ္မပ်က္ၾကပါဘူး
တခ်ဳိ႕ကေတာ့
ဒုကၡသည္ေယာင္ေဆာင္ရင္း
(သူတို႔အေရးအတြက္) ဒို႔အေရး ဒို႔အေရးနဲ႔
နယူးေယာက္ကေန
အေမ့ လြတ္ေျမာက္ေရး ႀကိဳးပမ္းေနၾကပါသတဲ့။
အေမ့ပါတီလည္း ရိွပါေသးတယ္ အေမ...
တခ်ဳိ႕က မဲဆြယ္တုန္းမွာ တခ်ဳိ႕က မဲမေပးဖို႔ေျပာ
ပါတီဖ်က္သိမ္းခိုင္းကာမွ ေမြးေန႔ပြဲလုပ္နဲ႔
ေၾကညာခ်က္မထုတ္ေတာ့တာကလြဲရင္
အရင္လို ခမ္းခမ္းနားနားပါပဲ အေမ...
ရန္ကုန္ကေတာ့ ျခဴခ်ာရွာတယ္အေမ...
ဦးေႏွာက္ယိုစီးမႈကို ကုစားတုန္း ေအအိုင္ဒီအက္စ္ျဖစ္
မီးစက္ေမာင္းသံေတြၾကားက “စခန္းခဏလိုက္ခဲ့ပါ” ေခၚလုိေခၚ
ဆယ္တန္းသမားေတြက အႏွိပ္ခန္းမွာစာက်က္
တခ်ဳိ႕က ထမင္းမခ်က္ႏိုင္ေတာ့
ထမင္းရည္ဝယ္ေသာက္ၾကရတယ္ အေမ
ဘာပဲေျပာေျပာ အေမ
ရန္ကုန္မွာ ေက်ာ္သူနဲ႔ ေထာင္မွဴး
သူတို႔ႏွစ္ဦးေလာက္ေတာ့
ဘယ္သူမွ အလုပ္မမ်ားဘူးေလ
အေမ
အေမမရိွတုန္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ နာဂစ္ကို သိသြားတယ္
ေရႊဝါေရာင္၊ အီလက္ထေရာနစ္ဥပေဒ၊ နယ္ျခားေစာင့္တပ္၊
ေရြးေကာက္ပြဲ၊ ေနျပည္ေတာ္ - ဒါေတြနဲ႔လည္း ရင္းႏွီးသြားတယ္
အေျပာင္းအလဲေတြကေတာ့
အမ်ားႀကီးေပါ့အေမရယ္
ရန္ကုန္မွာ ေမြးခဲ့တဲ့လူေတြက
ႏိုင္ငံျခားသားလုပ္ၿပီး ျပန္လာ
ဇာတိကို ရြံရွာသလိုလိုနဲ႔ျပန္ၾကည့္
မခ်ိေပမယ့္ မေျပာသာပါဘူး အေမ
ကၽြန္ေတာ္တို႔က နိမ့္ပါးခ်ိန္ကို။
အေမ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုက္ပြဲမွာ
ခဏခဏက်ဆံုးေပးေနရတာက
ျပကၡဒိန္စာရြက္ေတြပါ အေမ
ေဟာတစ္ရြက္ ေဟာတစ္ရြက္နဲ႔
ဆုတ္ၿဖဲပစ္ေနလိုက္ၾကတာ ...
အဲဒါ ရက္ရာဇာေတြခ်ည္းပဲဆိုတာ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသိေနာက္က်ခဲ့ပါတယ္ အေမ
အေမ
ေျပာၾကည့္ပါရေစ
ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ေနတာကေလ
ဒီမိုကေရစီလည္း ဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္မယ္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလည္း ပါခ်င္မွပါမယ္
အစည္းအေဝးလည္း တက္ခ်င္မွတက္ရပါလိမ့္မယ္ အေမ
ဒါေပမယ့္
ႏိုင္ငံသားေတြ ႏိုင္ငံျခားသား ျဖစ္စရာမလိုေတာ့တဲ့ေန႔
ဒုကၡသည္ေတြ ဒုကၡသယ္စရာမလိုေတာ့တဲ့ေန႔
ႏွစ္ေယာက္ရိွရင္ သံုးဖြဲ႔မကြဲေတာ့တဲ့ေန႔
ပညာတတ္ရင္ ထမင္းမငတ္တဲ့ေန႔
အေရာင္မတူတာကို ရန္သူလို႔ မသတ္မွတ္တဲ့ေန႔
အဲဒီေန႔ကိုပါ အေမ
ကၽြန္ေတာ္လဲသြားရင္ အေမထူေပးပါ
အေမ့အားနဲ႔ မေနမနားႀကိဳစားစမ္းပါ့မယ္
ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး ရန္ကုန္မွာ ျပန္ဆံုၾကဖို႔ေလ။
(ကမာၻစိုးမင္း)
Sunday, January 2, 2011
Saturday, January 1, 2011
အကယ္၍
1.1.2011
အကယ္၍
မင္းအသုိင္းအ၀ုိင္းက
တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားၿပီး
ဒါေတြဟာ
မင္းေၾကာင့္လုိ႔
၀ုိင္း၀န္းျပစ္တင္ၾကတဲ့အခါ
မင္းဟာ
ေခါင္းေအးေအးနဲ႔ ရင္ဆုိင္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္. . .
အကယ္၍
အားလံုးက မင္းကုိ
မယံုသကၤာျဖစ္လာတဲ့အခါ
သူတုိ႔ကုိ နားလည္စြာခြင့္လႊတ္ရင္းနဲ႔
မင္းကုိယ္မင္း ယံုၾကည္မႈအျပည့္ရွိမယ္ဆုိရင္. . .
အကယ္၍
မင္းရဲ႕အမွန္စကားေတြကုိ
လူလိမ္လူညစ္ေတြက
လွည့္စားေျပာင္းလဲၿပီး
မုသားအျဖစ္ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ညစ္တဲ့အခါ
မင္းဟာ
တည္ၿငိမ္စာနဲ႔ နာၾကားႏုိင္မယ္ဆုိရင္
ဒါမွမဟုတ္
မင္းဘ၀တစ္ခုလံုးေပးၿပီး
အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ ျဖည့္ဆီးခဲ့ရတဲ့ အရာရာကုိ
ဖ်က္ဆီးခံလုိက္ရၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ
အင္မတန္ေသးငယ္တဲ့ တန္ဆာပလာ အရာရာနဲ႔
ျပန္လည္တည္ေဆာက္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္. . .
အကယ္၍
မင္းႏုိင္ခဲ့သမွ်ေတြအားလုံးဟာ
ေၾကြတစ္လွည့္ ၾကက္တစ္ခုန္ပမာ
တစ္လွည့္တစ္ခါတည္းနဲ႔ ဆုံးရႈံးသြားခဲ့ရင္….
ၿပီးေတာ့
အစကေန ျပန္စႏုိင္မယ္ဆုိရင္….
ၿပီးေတာ့တစ္ခါ
ဆုိးလွတဲ့ကံၾကမၼာရယ္လုိ႔
ဘယ္ေသာအခါမွ ညည္းညဴးမေနဘူးဆုိရင္. . .
အကယ္၍
သူမ်ားတကာ လုပ္ၿပီးသြားၾကလုိ႔ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ
မင္းအလွည့္ေရာက္လာတဲ့အခါ
မင္းတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ပဲ
အားနဲ႔မာန္နဲ႔ ဇဲြသတၱိရွိရွိ ဆက္ႀကိဳးစားမယ္ဆုိရင္…..
အဲဒီလုိပဲ
မင္းမွာ စိတ္အင္အားကလဲြလုိ႔
ဘာဆုိဘာမွ မရွိေတာ့တဲ့အခါ
အဲဒီစိတ္ဓာတ္အင္အားကုိ
ခုိင္မာစြာနဲ႔ပဲ ဆက္လက္ဆုပ္ကုိင္ထားႏုိင္မယ္ဆုိရင္. . .
အကယ္၍
ေစာင့္သင့္တဲ့အခ်ိန္ကုိ ေစာင့္ႏုိင္ၿပီး
အဲဒီအတြက္လည္း မေမာမပန္းေနႏုိင္မယ္ဆုိရင္…
ဒါမွမဟုတ္
မင္းရဲ႕အေၾကာင္း
မဟုတ္တရား မုသားစကား ၾကားရတဲ့အခါ
မင္းကလည္း အလိမ္အညာေတြနဲ႔
မတုန္႔ျပန္ဘူးဆုိရင္….
ဒါမွမဟုတ္
မင္းကုိ လူတကာက ၀ုိင္း၀န္းမုန္းတီးတဲ့အခါ
မင္းဟာ အမုန္းေတြျပန္မပြားဘူးဆုိရင္….
ၿပီးေတာ့
မင္းကုိမင္း လူေတာ္တစ္ေယာက္ရယ္လုိ႔ မျမင္ဘဲ
ပညာရွိစကားေတြလည္း မေျပာဘူးဆုိရင္ . . .
အကယ္၍
စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ေတြဟာ
မင္းအေပၚ မလႊမ္းမုိးေစဘဲ စိတ္ကူးႏုိင္မယ္ဆုိရင္…
အေတြးအေခၚ စိတ္ကူးေတြဟာ
ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္သက္သက္သာ မျဖစ္ေစဘဲ ေတြးေခၚႏုိင္မယ္ဆုိရင္. . .
အကယ္၍
ေအာင္ျမင္မႈသုခနဲ႔ ဆုံးရႈံးမႈဒုကၡေတြကုိ ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့အခါ
တူညီေသာ ေလာကဓံ တရားေတြပါလား ရယ္လုိ႔
ခံယူထားႏုိင္မယ္ဆိုရင္. . .
အကယ္၍
လူေတြနဲ႔ထိေတြ႕ေျပာဆုိဆက္ဆံရတဲ့အခါ
ကုိယ္က်င့္သိကၡာကုိ ေစာင့္ထိန္းႏုိင္မယ္ဆုိရင္…..
ဒါမွမဟုတ္
မင္းဧရာဇ္ေတြနဲ႔ အတူလမ္းေလွ်ာက္ေနရေပမယ့္
မာန္မာန ေသြးမၾကြဘူးဆုိရင္…
အကယ္၍
ရန္သူကျဖစ္ေစ၊မိတ္ေဆြကျဖစ္ေစ
မင္းကုိသိပ္ၿပီး နာက်ည္းေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ေစရင္. . .
အကယ္၍
လူတုိင္းကုိ တန္ဖုိးထားေလးစားရေပမယ့္
စြဲလမ္းမႈ သံေယာဇဥ္ေတြ ထားမေနဘူးဆုိရင္…
အကယ္၍
တုိေတာင္းလွတဲ့ မပစ္ပယ္ႏုိင္တဲ့ တစ္မိနစ္အတြင္းမွာ
အဓိပၸါယ္ရွိလွတဲ့ စကၠန္႔ေျခာက္ဆယ္ အျဖစ္
အသံုးခ်ႏုိင္မယ္ဆုိရင္. . .
ငါ့သားေရ
မင္းဟာ
အရာရာရွိတဲ့၊အရာရာျဖစ္တဲ့
ကမၻာႀကီးကုိ ဆုပ္ကုိင္လုိ႔
အရာရာ ဘာမဆုိ မင္းစြမ္းႏုိင္ၿပီေပါ့….။
အဲဒီေတာ့ မင္းဟာလည္း
ေယာက္်ားေကာင္းတစ္ေယာက္ပဲေပါ့။
"IF"
If you can keep your heard when all about you,
Are losing theirs and blaming it on you,
If you can trust yourself when all doubt you,
But make allowance for their doubting too,
If you can wait and be tired by waiting,
Or being lied about, don’t deal in lies,
Or being hated, don’t give way to hating,
And yet don’t look too good, nor take too wise,
If you can dream-and not make dreams your master;
If you can think-and not make thoughts your aim;
If you meet with triumph and Dister,
And tread those two imposters just the same;
IF you can bear to hear the truth you’ve spoker
Twisted by knaves to make atrap for fools,
On watch the things you gave your life to broken.
And stoop and build’em up with won-out tools:
If you can make one heap of all your winnings,
And risk it on turn of pitch-and-toss.
And lose? And start again at your beginnings,
And never breathe a ward about your loss:
If you can force your heart and nerve and sinew,
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the will which says to them: ‘ Hold on:!’
If you can talk with crowds and keep your virtue,
Or walk with kings – nor lose the common touch,
If neither foes nor loving friends can hurt you,
If all men count with you, but none too much;
If you can fill the unforgiving minute,
With sixth seconds’ worth of distance run.
Yours is the Earth and everything that’s in it,
And-which is more – you’ll be a man, my son !
RUDWARD KIPLING (1865-1936) -
ဤကဗ်ာကုိ RUDWARD KIPLING ကေရးသားခဲ ့ျပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က မူရင္းအတိုင္း အႏွစ္သာရျပည့္ ၀စြာျဖင့္ျမန္မာျပန္ဆုိထားပါသည္။
(ကၽြန္မအရမ္းႀကိဳက္တဲ့စာသားရယ္ ကၽြန္မၾကည္ညိဳေလးစားတဲ့ သူမရယ္ ကၽြန္မကို စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေပးႏိုင္တဲ့ အကယ္၍ သာ ပါ။ )
Tuesday, August 10, 2010
ေရႊမန္းတင္ေမာင္ နဲ႔ တြံေတးသိန္းတန္
၉.၈.၂၀၁၀
ဖုိရမ္ေတြမွာ ေရႊမန္းတင္ေမာင္ရဲ႕ 'ေအာင္ပါေစ" သီခ်င္းကို ခဏခဏေတာင္းေနၾကေပမယ့္ တင္ေပးဖုိ႔အခက္ခဲ ရိွၾကတယ္ထင္ပါတယ္။ ေရွးေဟာင္းသီခ်င္းမုိ႔ စိတ္၀င္စားတဲ့သူ နည္းတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လဲ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၀ါသနာတူတဲ့သူေတြ နားဆင္ႏုိင္ ၾကေစဖုိ႔ ျမန္မာျပည္က သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကို တိပ္ေခြမွ စီဒီအျဖစ္ေျပာင္းခုိင္းၿပီး ဒီေနရာကေနပဲ ျဖန္႔ေ၀ေပးလုိက္ပါတယ္။ တဆက္တည္း တြံေတးသိန္းတန္ရဲ႕ "ေတာကေရႊဧည့္သည္ ႏွင့္ စိုးမုိးေမတၱာ" ဇာတ္လမ္းကိုပါ တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ အားလုံးေပွ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
ေရႊမန္းတင္ေမာင္ ေအာင္ပါေစ (ပထမ)ပိုင္း
http://www.usaupload.net/d/o4v96sewooa
ဒုတိယပိုင္း
http://www.usaupload.net/d/cxfka1ppd31
တြံေတးသိန္းတန္ စိုးမုိးေမတၱာ (ပထမ) ပိုင္း
http://www.usaupload.net/d/7f8zns21pv8
ဒုတိယပိုင္း
http://www.usaupload.net/d/g7ce1r2gnsd
ေမတၱာျဖင့္
အစၧရိယ
Saturday, June 19, 2010
သူငယ္ခ်င္းဖတ္ဖုိ႔ (email post)
19.June.2010
သူငယ္ခ်င္း -
မင္းတို႔တည္ေထာင္ထားတယ္ဆိုတဲ့ Web Portal ကို လာလည္ပါဦးဆိုလို႔ ငါလာသြားတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဝင္ဝင္ခ်င္းပဲ Home Page မွာေရးထားတဲ့ စည္းကမ္းခ်က္ကို ေတြ႔တာနဲ႔ ငါလွည့္ျပန္ခဲ့တယ္ကြာ။ မင္းတို႔ရဲ႕ “ႏိုုင္ငံေရးလံုးဝမေရးရ” ဆိုတဲ့ စည္းကမ္းခ်က္ႀကီးေလ။ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ေဆြးေႏြးခ်င္လို႔ ငါ ဒီစာေလးေရးလိုက္တာပါ သူငယ္ခ်င္းေရ။
ဒီလိုေရးထားတာကိုေတြ႔ေတာ့ ငါ ခံစားမိလုိက္တာက မင္းတို႔ဟာအဲဒီ “ႏို္င္ငံေရး” ဆိုတဲ့စကားလံုးကို အတိအက် နားမလည္ႏိုင္ေသးဘူး ဆိုတာပါပဲ။ ငါသိသေလာက္ေတာ့ မင္းတို႔ေျပာခ်င္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာေတြက အစိုးရကို ေဝဖန္တာ၊ အတိုက္အခံကို ေထာက္ခံတာ၊ ပါတီေထာင္တာ၊ ဆႏၵျပတာေတြကို ဆိုလိုတာမဟုတ္လား။ ဒါဆိုလည္း ႏိုင္ငံေရးမေရးရ ဆိုတဲ့ေနရာမွာ အစိုးရကိုမေဝဖန္ရ လို႔ပဲေရးသင့္တာေပါ့ကြာ။ တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ႏိုင္ငံသားတိုင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ အေရးကိစၥ၊ တတိုင္းျပည္လံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ လုပ္ရမယ့္ အေရးကိစၥေတြကိုေခၚတဲ့ ႏိုင္ငံ့အေရး ကိုေျပာတာပါသူငယ္ခ်င္းေရ။ အစိုးရကိုျဖဳတ္ခ်ဖို႔၊ အတိုက္အခံကို အားေပးဖို႔ဆိုတာထက္ ကိုယ္ပါဝင္ႏိုင္တဲ့ ေနရာတစ္ခုကေန တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိး အက်ဳိးရိွမယ့္ ႏိုင္ငံ့အေရးကိုတတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ၾကရလိမ့္မယ္၊ ေျပာၾကရလိမ့္မယ္၊ ေနာက္ၿပီး ေရးၾကရလိမ့္မယ္သူငယ္ခ်င္း။
လူေတြက ဒီမိုကေရစီ လိုခ်င္တယ္၊ ဒီမိုကေရစီရရင္ ခ်မ္းသာၿပီ၊ လူစဥ္မီၿပီလို႔ ထင္ေနၾကတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ အျပည့္အဝရလာတာနဲ႔ မနက္ျဖန္ေတာ့ ထိုင္း၊ စကၤာပူကိုမီၿပီ၊ သန္ဘက္ခါေတာ့ ဂ်ပန္ကိုမီၿပီ၊ ေနာက္တစ္ရက္က် အေမရိကန္ကိုမီမယ္လို႔ ယံုၾကည္ေနၾကတယ္။ ကမာၻမွာ ဆင္းရဲေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတြ အမ်ားႀကီးဆိုတာ သတိထားမိေစခ်င္တယ္ကြာ။ ငါတို႔ အိမ္နီးခ်င္း ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ဟာ ဒီမုိကေရ စီႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးေပါ့။ ဒီေန႔အစိုးရေျပာင္း၊ ေနာက္ေန႔ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံလို႔ ေၾကညာတာနဲ႔ ငါတို႔ႏိုင္ငံ နတ္ေရကန္ထဲက်သလို ျဖစ္မလာေသးပါဘူး။ ငါတို႔ ျမန္မာလည္း ဒီမိုကေရစီဖြံ႔ၿဖိဳးလာတဲ့အခါ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္လို ျဖစ္ခ်င္လား၊ ဂ်ပန္လိုျဖစ္ခ်င္လား။ ဒါ ငါတို႔ေရြးရလိမ့္ သူငယ္ခ်င္း။ ဒီမုိကေရစီကို မင္းလည္းလိုခ်င္တယ္၊ ငါလည္းခ်စ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမ်ားေတြလို ပါတီထဲလည္း မပါရဲဘူး။ လမ္းေပၚလည္း မထြက္ရဲဘူးမဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ငါတို႔ေတြလုပ္သင့္တာက အစိုးရအေျပာင္းအလဲကို ရည္ညႊန္းတာမဟုတ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးပဲ သူငယ္ခ်င္း။ ဒီလိုေျပာလို႔ ငါတာဝန္မဲ့တာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ တာဝန္ခဲြယူတာပါ။ ဒီေန႔ေခတ္ႀကီးမွာ အစိုးရကို အတိုက္အခံလုပ္ေနတဲ့ အဖြဲ႔ေတြဟာ လက္ဆယ္ေခ်ာင္း ဘယ္ကမလဲ။ သံဃာေတြခ်ည္းပဲကိုက ၂ ဖြဲ႔ ၃ ဖြဲ႔၊ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔ကခ်ည္းပဲ ၅ ဖြဲ႔ေလာက္၊ ျပည္ပေရာက္ အစိုးရက ၂ ဖြဲ႔ေလာက္၊ ျပည္တြင္းမွာ UG ဆန္ဆန္လုပ္ေနၾကတာက ၅ ဖြဲ႔ေလာက္၊ လက္နက္ကိုင္ထားတာ၊ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းဆိုတာေတြနဲ႔ ေပါင္းလိုက္ရင္ ... သူငယ္ခ်င္းေရ - တေန႔ေန႔မ်ား ဒီမိုကေရစီရခဲ့ရင္ အားလံုးညီညီညြတ္ညြတ္ ျပန္ေပါင္းထုပ္ႏိုင္ၾကပါေတာ့မလားပဲ။ ကဲ ဒီလူေတြက အစိုးရေျပာင္းဖို႔၊ စနစ္ေျပာင္းဖို႔ လုပ္ေနၾကၿပီဆိုေတာ့ ငါတို႔ကလည္း ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က လုပ္ႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးကို လုပ္ၾကရလိမ့္မယ္။ ျပည္တြင္းက နာမည္ႀကီးမဂၢဇင္းတစ္ခုက အယ္ဒီတာခ်ဳပ္တစ္ေယာက္ေျပာတာေလး သတိရတယ္။ လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ခြင့္မရေသးခင္မွာ လုပ္သင့္တာလုပ္ၾကရတယ္ဆိုတာ မွန္ေပမယ့္ လုပ္ႏိုင္တာလည္း လုပ္ထားၾကရ မယ္တဲ့ေလ။ သူငယ္ခ်င္း ငါတို႔ ဘာလုပ္ထားႏိုင္မလဲ။ ဒီမိုကေရစီရလာရင္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနေအာင္ ငါတို႔ ဘာေတြျပင္ဆင္ထားၾကမလဲ။ ငါေတာ့ အဲဒီႏိုင္ငံေရး လုပ္ခ်င္တယ္ကြာ။ ႏိုင္ငံ့အေရးေပါ့။ ငါတို႔ေတြ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုအေနနဲ႔ မဟုတ္ဘဲ တစ္ဦးခ်င္းလုပ္ထားႏိုင္တာေတြမွာ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ စည္းကမ္းနဲ႔ ကိုယ္က်င့္တရားေတြ ျပန္ေကာင္းမြန္လာေအာင္၊ အက်င့္ပ်က္လာဘ္စားမႈေတြကို အားမေပးမိေအာင္၊ အားကစား၊ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရး ဆုတ္ယုတ္ေနမႈေတြကို ျပန္တိုးတက္လာေအာင္ တဘက္တလမ္းက ဝင္ကူၾကဖို႔ေတြဟာ ထိပ္ဆံုးက ဦးစားေပးရမယ့္ အလုပ္ေတြေပါ့သူငယ္ခ်င္း။ ဒါေတြဟာ ဒီမိုကေရစီမွ မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ဘယ္စနစ္၊ ဘယ္တိုင္းျပည္အတြက္မဆို လိုအပ္လွတဲ့ အေျခခံအုတ္ျမစ္ စစ္စစ္ေတြပါပဲ။ စိတ္မေကာင္းစရာက ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာ ဒါေတြဟာ ဆိုးဆိုးရြားရြားပ်က္စီးေနတာပါပဲ။
သူငယ္ခ်င္း - မင္း သတိထားမိလားေတာ့ မသိဘူး။ ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာက လူေတြကို စည္းကမ္း လိုက္နာေစခ်င္ရင္ ဒဏ္ေငြေကာက္တဲ့ နည္းလမ္းကို သံုးတယ္ေနာ္။ တိတိက်က်လိုက္ၿပီး ဒဏ္ေငြေကာက္ႏိုင္သလားဆိုေတာ့ မေကာက္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒဏ္ေငြေတြ၊ ေထာင္ဒဏ္ေတြနဲ႔သာ ျခိမ္းေျခာက္ေနတာ - ဘာျဖစ္လို႔ ဒီစည္းကမ္းတစ္ခုခုကို လူေတြ လိုက္နာသင့္သလဲ ဆိုတာမ်ဳိးကို တာဝန္ရိွသူေတြက လူေတြနားဝင္ေအာင္ေတာ့ ဘယ္တုန္းကမွ ရွင္းမျပခဲ့ဘူး။ မလုပ္နဲ႔ လုပ္ရင္ ဒဏ္ေငြဆိုတာပဲ ထပ္ခါတလဲလဲ ေၾကညာေနတာမဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ လူလစ္ရင္၊ ေစာင့္ဖမ္းမယ့္လူ မရိွရင္ လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္လာၾကေရာ။ ဒီလိုစည္းကမ္းေဖာက္လုိက္လို႔ ဘာအက်ဳိးအျပစ္ေတြ ျဖစ္လာသလဲ မေတြးၾကေတာ့ဘူးေလ။
ဥပမာ - အစိုးရရံုး အေဆာက္အဦးက ေလွခါးေကြ႔ေလးေတြမွာ ကြမ္းတံေတြးေတြ ေထြးၾကတယ္။ မေထြးရ၊ ဒဏ္ေငြ ဆိုတာၾကီးလည္း ေရးထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရံုးကလူကလည္း ေထြးတယ္။ အလုပ္ကိစၥလာတဲ့ အျပင္လူကလည္း ေထြးတယ္။ အဖမ္းခံရတဲ့ လူရိွတယ္လို႔လည္း တခါမွ မၾကားမိပါဘူးကြာ။ တကယ္ေတာ့ ဒဏ္ေငြေတြ ဘာေတြ ေရးေနစရာကို မလိုပါဘူး။ အေဆာက္အဦးရဲ႕ ေလွခါးထစ္ဟာ ကြမ္းတံေတြး ေထြးရမယ့္ေနရာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ လူတိုင္းသိေနတာပဲ မဟုတ္လား။ အဲဒီလုိ စည္းကမ္းမဲ့ တံေတြးေထြးတဲ့ လူေတြဟာ သူတို႔အိမ္က အိမ္ေထာင့္ေလးေတြ၊ အဝတ္ဘီရိုနားေတြ၊ ေသာက္ေရအိုးစဥ္နားေတြမွာေရာ ကြမ္းတံေတြး ေထြးေနၾကမယ္ထင္လား။ မလုပ္ပါဘူး သူငယ္ခ်င္းေရ။ ကိုယ့္အိမ္ေလကြာ။ ကိုယ့္အိမ္ညစ္ပတ္မွာ၊ ေရာဂါပိုးမႊားရိွလာမွာ၊ အျမင္မေတာ္ စိုးရိမ္တယ္ေလ။ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ စည္းကမ္းနဲ႔ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာ အဲဒါပါပဲ။ ဒါေလးက သိပ္ေသးလြန္းတဲ့ ဥပမာပါ။ ငါတို႔ဟာ သမိုင္းေၾကာင္းေကာင္းတဲ့ႏိုင္ငံ၊ ယဥ္ေက်းမႈျမင့္မားတဲ့ႏုိင္ငံ၊ ႏိုင္ငံႀကီးသားေတြ ေနတဲ့ႏိုင္ငံဆို ဘယ္အစိုးရပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေနပါေစ - လူတစ္ဦးခ်င္းစီဟာ ေအာက္တန္းက်တဲ့ စိတ္ညစ္ေတြ ရိွမေနသင့္ဘူး။ ဒါဟာ ပညာမတတ္တာနဲ႔လည္း မဆုိင္ဘူး။ သူတို႔မွာ ပင္ကိုရိွၿပီးသား အသိဥာဏ္တစ္ခုပါပဲ။ နည္းနည္းေလာက္ သတိျပန္ေပးလိုက္တာနဲ႔
ဆင္ျခင္သြားႏိုင္တဲ့ ကိစၥမ်ဳိးပါ။ စီးပြားေရးခၽြတ္ျခံဳက်မႈရဲ႕ အက်ဳိးဆက္ေတြအေနနဲ႔ ေငြကို
ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မဆိုရဖို႔ ႀကိဳးစားလာတဲ့အခ်ိန္မွာ လာဘ္ေပး၊ လာဘ္ယူဇာတ္လမ္းေတြဟာလည္း ေပါမ်ားသထက္ ေပါမ်ားလာဦးမွာပါ။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အခက္အခဲ တစ္ခုကို ကူညီႏိုင္ပါရဲ႕နဲ႔ တရားမဝင္ လာဘ္ေငြေပးမွ လုပ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ဟာ သိပ္စိတ္ပ်က္စရာပါပဲ။ မရိွလို႔ အၾကံအဖန္ေတာင္းစားရတယ္ဆိုတာကို နားလည္ေပးႏိုင္ေပမယ့္ ဒါဟာ သူလုပ္ေပးရမယ့္ တာဝန္တစ္ခု (Responsibility) ျဖစ္ၿပီး တဘက္လူရဲ႕ အခက္အခဲကိုလည္း ၾကည့္ရမယ္မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ခုနေျပာတဲ့ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းမြန္လာတဲ့အခါ လာဘ္စားမႈေတြလည္း ေလ်ာ့ပါးလာမယ္လို႔ ငါေတာ့ယံုတယ္သူငယ္ခ်င္း။
သူငယ္ခ်င္းေရ - ေျပာလက္စနဲ႔ ဆက္ေျပာဦးမယ္ကြာ။ ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာ အားကစားအေၾကာင္းေျပာၾကေဟ့ဆို “တခ်ိန္က” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ဗဟာဒူးတို႔ကဘယ္လို၊ ရွင္ေဗြဂန္း၊ မီတုန္းေနာ္ကဘယ္လိုဆိုၿပီး အတိတ္ကို စလြမ္းၾကရေတာ့တာပဲ။ ပညာေရးဆိုလည္း “အရင္ကရန္ကုန္တကၠသိုလ္ဟာ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ...” ဆိုၿပီး ျပန္တမ္းတၾကရျပန္ေတာ့ပဲမဟုတ္လား။
သူငယ္ခ်င္းေရ - ပညာေရးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အားကစားပဲျဖစ္ျဖစ္ တႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာအဆင့္ေရာက္ေအာင္ေတာ့ ငါတို႔ဟာ အစိုးရအကူအညီမပါဘဲ မရႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရလုပ္ေပးလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး ေစာင့္ေနတာထက္ ငါတို႔ေတြအေနနဲ႔ ကေလးနဲ႔ လူငယ္ေတြရဲ႕ ပညာေရးကို ဘယ္လိုမ်ား ေထာက္ပံ့အားေပးႏိုင္မလဲဆိုတာ နည္းလမ္းရွာထားသင့္တယ္။ မင္းတို႔လို IT ပညာရွင္ေတြက အလယ္တန္းအဆင့္ေလာက္ ေက်ာင္းသားေတြကစၿပီး ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ အင္တာနက္ကို မိတ္ဆက္ေပးၾကမယ္၊ အားကစားမွာ ထြန္းေပါက္တဲ့လူေတြကလည္း ေက်ာင္းသားေတြကစလို႔ အားကစားအေျခခံေလးေတြကို ကိုယ္က်ဳိးမရွာဘဲ သင္ေပးၾကမယ္၊ အၾကားအျမင္ဗဟုသုတရိွတဲ့ ပညာတတ္ေတြကလည္း ေဟာေျပာပြဲေတြလုပ္လို႔ ကေလးနဲ႔ လူငယ္ေတြကို လိမၼာလာေအာင္၊ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးျမင့္မားလာေအာင္ နားခ်ၾကမယ္ဆို ငါတို႔ဟာ ငါတို႔လုပ္ႏိုင္တဲ့ တာဝန္တစ္ခုကို ေက်ပြန္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ၾကၿပီလို႔ ခံယူရမွာပါပဲကြာ။ ဒီလူငယ္ေတြကို ဒီမိုကေရစီေတြ၊ စစ္အစိုးရေတြ ဘာမွ မသင္ေပးပါနဲ႔ဦး။ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးကို ခ်စ္တတ္ေအာင္၊
မနက္တိုင္း ရြတ္ဆိုေနတဲ့ ကမာၻမေၾကသီခ်င္းဟာ ဘာအတြက္ဆိုၾကရတယ္ဆိုတာသိေအာင္၊ ယူနီေဖာင္းဘာလို႔ ဝတ္ၾကတယ္ဆိုတာေလာက္ပဲ အရင္သိေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ရင္ပဲ ေတာ္လွပါၿပီ။ ဒီကေလးေတြနဲ႔ လူငယ္ေတြဟာ ငါတို႔တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ေတြပဲမဟုတ္လား။
သူငယ္ခ်င္းေရ - မိေခ်ာင္းမင္း ေရကင္းျပသလိုမ်ား ျဖစ္ေနသလားကြာ။ ငါအေပၚမွာ ေရးထားခဲ့တာေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးေတြေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ငါ အစိုးရျဖဳတ္ခ်ဖို႔၊ ဆႏၵျပဖို႔ တစ္လံုးမွ မေရးထားဘူးေနာ္။ ဒီလိုႏိုင္ငံေရးမ်ဳိး ငါတို႔လုပ္ၾကရမယ္သူငယ္ခ်င္း။ ေရးၾကရမယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ေဆြးေႏြးၾကရမယ္။ ငါတို႔အနာဂတ္ဟာ အစိုးရေျပာင္းမွပဲ ေတာက္ပလာမယ္ဆိုတာကို ေခါင္းထဲက ခဏထုတ္လုိ႔ အျဖစ္ႏိုင္ဆံုးနည္းလမ္းေတြနဲ႔ တိုင္းျပည္ကို ကူညီၾကရမယ္။ ငါတို႔ေတာင့္တတဲ့ ဒီမိုကေရစီထြန္းကားလာတဲ့အခါ ငါတို႔ျပည္သူေတြဟာ ဒီမိုကေရစီနဲ႔အညီ ေနထုိင္တတ္တဲ့ ျပည္သူေတြ ျဖစ္ေနမယ္ဆို ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိမ့္မလဲကြာ။ ၾကားဖူးတဲ့ ဆိုရိုးစကားေလး တစ္ခုရိွတယ္။ တိုင္းျပည္တစ္ခုကျပည္သူေတြဟာ သူတို႔နဲ႔တန္တဲ့ အစိုးရပဲ ရတတ္တယ္တဲ့။ ဒီဆိုရိုးေလးမွန္မယ္ဆိုရင္ ငါတို႔စည္းကမ္းျပည့္ဝၿပီး ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းလာတဲ့အခါ ငါတို႔အစိုးရလည္း မင္းေကာင္းမင္းျမတ္ေတြ
ျဖစ္လာမွာေပါ့။ မေကာင္းတဲ့လူေတြ ေဘးဖယ္သြားၾကရပါလိမ့္မယ္။
မင္းလည္း ျမန္မာ၊ ငါလည္း ျမန္မာ - ျမန္မာေတြ ျဖစ္ပါရက္နဲ႔
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို မေရးရ၊ စိတ္မဝင္စားရဆိုေတာ့ - သူငယ္ခ်င္း
မင္းတို႔လုပ္ထားတဲ့ Portal က ဘယ္သူေတြ အတြက္တုန္း။ ငါေျပာတာေတြ
မင္းနားလည္မယ္ဆို ႏိုင္ငံေရးလုပ္ၾကစမ္းပါလို႔ မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြကို
ထပ္ေျပာေပးပါကြာ။ သိပ္ေနာက္မက်ခင္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ၾကစို႔လို႔။
PS. လူတိုင္းႏုိင္ငံေရးဆိုတဲ႕ေ၀ါဟာရကိုဒီလိုနားလည္ႏုိင္ရင္
ကၽြန္ေတာ္တို႕ျမန္မာျပည္လည္း ႏိုင္ငံတကာကို ရင္ေဘာင္တန္းႏုိင္မယ္
လို႔ယံုၾကည္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း ေနာက္မက်ေသးခင္ ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲဲ႕ႏိုင္ငံေရးကို
လုပ္ေဆာင္ၾကရေအာင္
သူငယ္ခ်င္း -
မင္းတို႔တည္ေထာင္ထားတယ္ဆိုတဲ့ Web Portal ကို လာလည္ပါဦးဆိုလို႔ ငါလာသြားတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဝင္ဝင္ခ်င္းပဲ Home Page မွာေရးထားတဲ့ စည္းကမ္းခ်က္ကို ေတြ႔တာနဲ႔ ငါလွည့္ျပန္ခဲ့တယ္ကြာ။ မင္းတို႔ရဲ႕ “ႏိုုင္ငံေရးလံုးဝမေရးရ” ဆိုတဲ့ စည္းကမ္းခ်က္ႀကီးေလ။ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ေဆြးေႏြးခ်င္လို႔ ငါ ဒီစာေလးေရးလိုက္တာပါ သူငယ္ခ်င္းေရ။
ဒီလိုေရးထားတာကိုေတြ႔ေတာ့ ငါ ခံစားမိလုိက္တာက မင္းတို႔ဟာအဲဒီ “ႏို္င္ငံေရး” ဆိုတဲ့စကားလံုးကို အတိအက် နားမလည္ႏိုင္ေသးဘူး ဆိုတာပါပဲ။ ငါသိသေလာက္ေတာ့ မင္းတို႔ေျပာခ်င္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာေတြက အစိုးရကို ေဝဖန္တာ၊ အတိုက္အခံကို ေထာက္ခံတာ၊ ပါတီေထာင္တာ၊ ဆႏၵျပတာေတြကို ဆိုလိုတာမဟုတ္လား။ ဒါဆိုလည္း ႏိုင္ငံေရးမေရးရ ဆိုတဲ့ေနရာမွာ အစိုးရကိုမေဝဖန္ရ လို႔ပဲေရးသင့္တာေပါ့ကြာ။ တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ႏိုင္ငံသားတိုင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ အေရးကိစၥ၊ တတိုင္းျပည္လံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ လုပ္ရမယ့္ အေရးကိစၥေတြကိုေခၚတဲ့ ႏိုင္ငံ့အေရး ကိုေျပာတာပါသူငယ္ခ်င္းေရ။ အစိုးရကိုျဖဳတ္ခ်ဖို႔၊ အတိုက္အခံကို အားေပးဖို႔ဆိုတာထက္ ကိုယ္ပါဝင္ႏိုင္တဲ့ ေနရာတစ္ခုကေန တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိး အက်ဳိးရိွမယ့္ ႏိုင္ငံ့အေရးကိုတတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ၾကရလိမ့္မယ္၊ ေျပာၾကရလိမ့္မယ္၊ ေနာက္ၿပီး ေရးၾကရလိမ့္မယ္သူငယ္ခ်င္း။
လူေတြက ဒီမိုကေရစီ လိုခ်င္တယ္၊ ဒီမိုကေရစီရရင္ ခ်မ္းသာၿပီ၊ လူစဥ္မီၿပီလို႔ ထင္ေနၾကတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ အျပည့္အဝရလာတာနဲ႔ မနက္ျဖန္ေတာ့ ထိုင္း၊ စကၤာပူကိုမီၿပီ၊ သန္ဘက္ခါေတာ့ ဂ်ပန္ကိုမီၿပီ၊ ေနာက္တစ္ရက္က် အေမရိကန္ကိုမီမယ္လို႔ ယံုၾကည္ေနၾကတယ္။ ကမာၻမွာ ဆင္းရဲေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတြ အမ်ားႀကီးဆိုတာ သတိထားမိေစခ်င္တယ္ကြာ။ ငါတို႔ အိမ္နီးခ်င္း ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ဟာ ဒီမုိကေရ စီႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးေပါ့။ ဒီေန႔အစိုးရေျပာင္း၊ ေနာက္ေန႔ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံလို႔ ေၾကညာတာနဲ႔ ငါတို႔ႏိုင္ငံ နတ္ေရကန္ထဲက်သလို ျဖစ္မလာေသးပါဘူး။ ငါတို႔ ျမန္မာလည္း ဒီမိုကေရစီဖြံ႔ၿဖိဳးလာတဲ့အခါ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္လို ျဖစ္ခ်င္လား၊ ဂ်ပန္လိုျဖစ္ခ်င္လား။ ဒါ ငါတို႔ေရြးရလိမ့္ သူငယ္ခ်င္း။ ဒီမုိကေရစီကို မင္းလည္းလိုခ်င္တယ္၊ ငါလည္းခ်စ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမ်ားေတြလို ပါတီထဲလည္း မပါရဲဘူး။ လမ္းေပၚလည္း မထြက္ရဲဘူးမဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ငါတို႔ေတြလုပ္သင့္တာက အစိုးရအေျပာင္းအလဲကို ရည္ညႊန္းတာမဟုတ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးပဲ သူငယ္ခ်င္း။ ဒီလိုေျပာလို႔ ငါတာဝန္မဲ့တာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ တာဝန္ခဲြယူတာပါ။ ဒီေန႔ေခတ္ႀကီးမွာ အစိုးရကို အတိုက္အခံလုပ္ေနတဲ့ အဖြဲ႔ေတြဟာ လက္ဆယ္ေခ်ာင္း ဘယ္ကမလဲ။ သံဃာေတြခ်ည္းပဲကိုက ၂ ဖြဲ႔ ၃ ဖြဲ႔၊ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔ကခ်ည္းပဲ ၅ ဖြဲ႔ေလာက္၊ ျပည္ပေရာက္ အစိုးရက ၂ ဖြဲ႔ေလာက္၊ ျပည္တြင္းမွာ UG ဆန္ဆန္လုပ္ေနၾကတာက ၅ ဖြဲ႔ေလာက္၊ လက္နက္ကိုင္ထားတာ၊ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းဆိုတာေတြနဲ႔ ေပါင္းလိုက္ရင္ ... သူငယ္ခ်င္းေရ - တေန႔ေန႔မ်ား ဒီမိုကေရစီရခဲ့ရင္ အားလံုးညီညီညြတ္ညြတ္ ျပန္ေပါင္းထုပ္ႏိုင္ၾကပါေတာ့မလားပဲ။ ကဲ ဒီလူေတြက အစိုးရေျပာင္းဖို႔၊ စနစ္ေျပာင္းဖို႔ လုပ္ေနၾကၿပီဆိုေတာ့ ငါတို႔ကလည္း ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က လုပ္ႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးကို လုပ္ၾကရလိမ့္မယ္။ ျပည္တြင္းက နာမည္ႀကီးမဂၢဇင္းတစ္ခုက အယ္ဒီတာခ်ဳပ္တစ္ေယာက္ေျပာတာေလး သတိရတယ္။ လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ခြင့္မရေသးခင္မွာ လုပ္သင့္တာလုပ္ၾကရတယ္ဆိုတာ မွန္ေပမယ့္ လုပ္ႏိုင္တာလည္း လုပ္ထားၾကရ မယ္တဲ့ေလ။ သူငယ္ခ်င္း ငါတို႔ ဘာလုပ္ထားႏိုင္မလဲ။ ဒီမိုကေရစီရလာရင္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနေအာင္ ငါတို႔ ဘာေတြျပင္ဆင္ထားၾကမလဲ။ ငါေတာ့ အဲဒီႏိုင္ငံေရး လုပ္ခ်င္တယ္ကြာ။ ႏိုင္ငံ့အေရးေပါ့။ ငါတို႔ေတြ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုအေနနဲ႔ မဟုတ္ဘဲ တစ္ဦးခ်င္းလုပ္ထားႏိုင္တာေတြမွာ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ စည္းကမ္းနဲ႔ ကိုယ္က်င့္တရားေတြ ျပန္ေကာင္းမြန္လာေအာင္၊ အက်င့္ပ်က္လာဘ္စားမႈေတြကို အားမေပးမိေအာင္၊ အားကစား၊ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရး ဆုတ္ယုတ္ေနမႈေတြကို ျပန္တိုးတက္လာေအာင္ တဘက္တလမ္းက ဝင္ကူၾကဖို႔ေတြဟာ ထိပ္ဆံုးက ဦးစားေပးရမယ့္ အလုပ္ေတြေပါ့သူငယ္ခ်င္း။ ဒါေတြဟာ ဒီမိုကေရစီမွ မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ဘယ္စနစ္၊ ဘယ္တိုင္းျပည္အတြက္မဆို လိုအပ္လွတဲ့ အေျခခံအုတ္ျမစ္ စစ္စစ္ေတြပါပဲ။ စိတ္မေကာင္းစရာက ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာ ဒါေတြဟာ ဆိုးဆိုးရြားရြားပ်က္စီးေနတာပါပဲ။
သူငယ္ခ်င္း - မင္း သတိထားမိလားေတာ့ မသိဘူး။ ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာက လူေတြကို စည္းကမ္း လိုက္နာေစခ်င္ရင္ ဒဏ္ေငြေကာက္တဲ့ နည္းလမ္းကို သံုးတယ္ေနာ္။ တိတိက်က်လိုက္ၿပီး ဒဏ္ေငြေကာက္ႏိုင္သလားဆိုေတာ့ မေကာက္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒဏ္ေငြေတြ၊ ေထာင္ဒဏ္ေတြနဲ႔သာ ျခိမ္းေျခာက္ေနတာ - ဘာျဖစ္လို႔ ဒီစည္းကမ္းတစ္ခုခုကို လူေတြ လိုက္နာသင့္သလဲ ဆိုတာမ်ဳိးကို တာဝန္ရိွသူေတြက လူေတြနားဝင္ေအာင္ေတာ့ ဘယ္တုန္းကမွ ရွင္းမျပခဲ့ဘူး။ မလုပ္နဲ႔ လုပ္ရင္ ဒဏ္ေငြဆိုတာပဲ ထပ္ခါတလဲလဲ ေၾကညာေနတာမဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ လူလစ္ရင္၊ ေစာင့္ဖမ္းမယ့္လူ မရိွရင္ လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္လာၾကေရာ။ ဒီလိုစည္းကမ္းေဖာက္လုိက္လို႔ ဘာအက်ဳိးအျပစ္ေတြ ျဖစ္လာသလဲ မေတြးၾကေတာ့ဘူးေလ။
ဥပမာ - အစိုးရရံုး အေဆာက္အဦးက ေလွခါးေကြ႔ေလးေတြမွာ ကြမ္းတံေတြးေတြ ေထြးၾကတယ္။ မေထြးရ၊ ဒဏ္ေငြ ဆိုတာၾကီးလည္း ေရးထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရံုးကလူကလည္း ေထြးတယ္။ အလုပ္ကိစၥလာတဲ့ အျပင္လူကလည္း ေထြးတယ္။ အဖမ္းခံရတဲ့ လူရိွတယ္လို႔လည္း တခါမွ မၾကားမိပါဘူးကြာ။ တကယ္ေတာ့ ဒဏ္ေငြေတြ ဘာေတြ ေရးေနစရာကို မလိုပါဘူး။ အေဆာက္အဦးရဲ႕ ေလွခါးထစ္ဟာ ကြမ္းတံေတြး ေထြးရမယ့္ေနရာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ လူတိုင္းသိေနတာပဲ မဟုတ္လား။ အဲဒီလုိ စည္းကမ္းမဲ့ တံေတြးေထြးတဲ့ လူေတြဟာ သူတို႔အိမ္က အိမ္ေထာင့္ေလးေတြ၊ အဝတ္ဘီရိုနားေတြ၊ ေသာက္ေရအိုးစဥ္နားေတြမွာေရာ ကြမ္းတံေတြး ေထြးေနၾကမယ္ထင္လား။ မလုပ္ပါဘူး သူငယ္ခ်င္းေရ။ ကိုယ့္အိမ္ေလကြာ။ ကိုယ့္အိမ္ညစ္ပတ္မွာ၊ ေရာဂါပိုးမႊားရိွလာမွာ၊ အျမင္မေတာ္ စိုးရိမ္တယ္ေလ။ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ စည္းကမ္းနဲ႔ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာ အဲဒါပါပဲ။ ဒါေလးက သိပ္ေသးလြန္းတဲ့ ဥပမာပါ။ ငါတို႔ဟာ သမိုင္းေၾကာင္းေကာင္းတဲ့ႏိုင္ငံ၊ ယဥ္ေက်းမႈျမင့္မားတဲ့ႏုိင္ငံ၊ ႏိုင္ငံႀကီးသားေတြ ေနတဲ့ႏိုင္ငံဆို ဘယ္အစိုးရပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေနပါေစ - လူတစ္ဦးခ်င္းစီဟာ ေအာက္တန္းက်တဲ့ စိတ္ညစ္ေတြ ရိွမေနသင့္ဘူး။ ဒါဟာ ပညာမတတ္တာနဲ႔လည္း မဆုိင္ဘူး။ သူတို႔မွာ ပင္ကိုရိွၿပီးသား အသိဥာဏ္တစ္ခုပါပဲ။ နည္းနည္းေလာက္ သတိျပန္ေပးလိုက္တာနဲ႔
ဆင္ျခင္သြားႏိုင္တဲ့ ကိစၥမ်ဳိးပါ။ စီးပြားေရးခၽြတ္ျခံဳက်မႈရဲ႕ အက်ဳိးဆက္ေတြအေနနဲ႔ ေငြကို
ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မဆိုရဖို႔ ႀကိဳးစားလာတဲ့အခ်ိန္မွာ လာဘ္ေပး၊ လာဘ္ယူဇာတ္လမ္းေတြဟာလည္း ေပါမ်ားသထက္ ေပါမ်ားလာဦးမွာပါ။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အခက္အခဲ တစ္ခုကို ကူညီႏိုင္ပါရဲ႕နဲ႔ တရားမဝင္ လာဘ္ေငြေပးမွ လုပ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ဟာ သိပ္စိတ္ပ်က္စရာပါပဲ။ မရိွလို႔ အၾကံအဖန္ေတာင္းစားရတယ္ဆိုတာကို နားလည္ေပးႏိုင္ေပမယ့္ ဒါဟာ သူလုပ္ေပးရမယ့္ တာဝန္တစ္ခု (Responsibility) ျဖစ္ၿပီး တဘက္လူရဲ႕ အခက္အခဲကိုလည္း ၾကည့္ရမယ္မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ခုနေျပာတဲ့ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းမြန္လာတဲ့အခါ လာဘ္စားမႈေတြလည္း ေလ်ာ့ပါးလာမယ္လို႔ ငါေတာ့ယံုတယ္သူငယ္ခ်င္း။
သူငယ္ခ်င္းေရ - ေျပာလက္စနဲ႔ ဆက္ေျပာဦးမယ္ကြာ။ ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာ အားကစားအေၾကာင္းေျပာၾကေဟ့ဆို “တခ်ိန္က” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ဗဟာဒူးတို႔ကဘယ္လို၊ ရွင္ေဗြဂန္း၊ မီတုန္းေနာ္ကဘယ္လိုဆိုၿပီး အတိတ္ကို စလြမ္းၾကရေတာ့တာပဲ။ ပညာေရးဆိုလည္း “အရင္ကရန္ကုန္တကၠသိုလ္ဟာ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ...” ဆိုၿပီး ျပန္တမ္းတၾကရျပန္ေတာ့ပဲမဟုတ္လား။
သူငယ္ခ်င္းေရ - ပညာေရးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အားကစားပဲျဖစ္ျဖစ္ တႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာအဆင့္ေရာက္ေအာင္ေတာ့ ငါတို႔ဟာ အစိုးရအကူအညီမပါဘဲ မရႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရလုပ္ေပးလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး ေစာင့္ေနတာထက္ ငါတို႔ေတြအေနနဲ႔ ကေလးနဲ႔ လူငယ္ေတြရဲ႕ ပညာေရးကို ဘယ္လိုမ်ား ေထာက္ပံ့အားေပးႏိုင္မလဲဆိုတာ နည္းလမ္းရွာထားသင့္တယ္။ မင္းတို႔လို IT ပညာရွင္ေတြက အလယ္တန္းအဆင့္ေလာက္ ေက်ာင္းသားေတြကစၿပီး ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ အင္တာနက္ကို မိတ္ဆက္ေပးၾကမယ္၊ အားကစားမွာ ထြန္းေပါက္တဲ့လူေတြကလည္း ေက်ာင္းသားေတြကစလို႔ အားကစားအေျခခံေလးေတြကို ကိုယ္က်ဳိးမရွာဘဲ သင္ေပးၾကမယ္၊ အၾကားအျမင္ဗဟုသုတရိွတဲ့ ပညာတတ္ေတြကလည္း ေဟာေျပာပြဲေတြလုပ္လို႔ ကေလးနဲ႔ လူငယ္ေတြကို လိမၼာလာေအာင္၊ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးျမင့္မားလာေအာင္ နားခ်ၾကမယ္ဆို ငါတို႔ဟာ ငါတို႔လုပ္ႏိုင္တဲ့ တာဝန္တစ္ခုကို ေက်ပြန္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ၾကၿပီလို႔ ခံယူရမွာပါပဲကြာ။ ဒီလူငယ္ေတြကို ဒီမိုကေရစီေတြ၊ စစ္အစိုးရေတြ ဘာမွ မသင္ေပးပါနဲ႔ဦး။ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးကို ခ်စ္တတ္ေအာင္၊
မနက္တိုင္း ရြတ္ဆိုေနတဲ့ ကမာၻမေၾကသီခ်င္းဟာ ဘာအတြက္ဆိုၾကရတယ္ဆိုတာသိေအာင္၊ ယူနီေဖာင္းဘာလို႔ ဝတ္ၾကတယ္ဆိုတာေလာက္ပဲ အရင္သိေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ရင္ပဲ ေတာ္လွပါၿပီ။ ဒီကေလးေတြနဲ႔ လူငယ္ေတြဟာ ငါတို႔တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ေတြပဲမဟုတ္လား။
သူငယ္ခ်င္းေရ - မိေခ်ာင္းမင္း ေရကင္းျပသလိုမ်ား ျဖစ္ေနသလားကြာ။ ငါအေပၚမွာ ေရးထားခဲ့တာေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးေတြေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ငါ အစိုးရျဖဳတ္ခ်ဖို႔၊ ဆႏၵျပဖို႔ တစ္လံုးမွ မေရးထားဘူးေနာ္။ ဒီလိုႏိုင္ငံေရးမ်ဳိး ငါတို႔လုပ္ၾကရမယ္သူငယ္ခ်င္း။ ေရးၾကရမယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ေဆြးေႏြးၾကရမယ္။ ငါတို႔အနာဂတ္ဟာ အစိုးရေျပာင္းမွပဲ ေတာက္ပလာမယ္ဆိုတာကို ေခါင္းထဲက ခဏထုတ္လုိ႔ အျဖစ္ႏိုင္ဆံုးနည္းလမ္းေတြနဲ႔ တိုင္းျပည္ကို ကူညီၾကရမယ္။ ငါတို႔ေတာင့္တတဲ့ ဒီမိုကေရစီထြန္းကားလာတဲ့အခါ ငါတို႔ျပည္သူေတြဟာ ဒီမိုကေရစီနဲ႔အညီ ေနထုိင္တတ္တဲ့ ျပည္သူေတြ ျဖစ္ေနမယ္ဆို ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိမ့္မလဲကြာ။ ၾကားဖူးတဲ့ ဆိုရိုးစကားေလး တစ္ခုရိွတယ္။ တိုင္းျပည္တစ္ခုကျပည္သူေတြဟာ သူတို႔နဲ႔တန္တဲ့ အစိုးရပဲ ရတတ္တယ္တဲ့။ ဒီဆိုရိုးေလးမွန္မယ္ဆိုရင္ ငါတို႔စည္းကမ္းျပည့္ဝၿပီး ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းလာတဲ့အခါ ငါတို႔အစိုးရလည္း မင္းေကာင္းမင္းျမတ္ေတြ
ျဖစ္လာမွာေပါ့။ မေကာင္းတဲ့လူေတြ ေဘးဖယ္သြားၾကရပါလိမ့္မယ္။
မင္းလည္း ျမန္မာ၊ ငါလည္း ျမန္မာ - ျမန္မာေတြ ျဖစ္ပါရက္နဲ႔
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို မေရးရ၊ စိတ္မဝင္စားရဆိုေတာ့ - သူငယ္ခ်င္း
မင္းတို႔လုပ္ထားတဲ့ Portal က ဘယ္သူေတြ အတြက္တုန္း။ ငါေျပာတာေတြ
မင္းနားလည္မယ္ဆို ႏိုင္ငံေရးလုပ္ၾကစမ္းပါလို႔ မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြကို
ထပ္ေျပာေပးပါကြာ။ သိပ္ေနာက္မက်ခင္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ၾကစို႔လို႔။
PS. လူတိုင္းႏုိင္ငံေရးဆိုတဲ႕ေ၀ါဟာရကိုဒီလိုနားလည္ႏုိင္ရင္
ကၽြန္ေတာ္တို႕ျမန္မာျပည္လည္း ႏိုင္ငံတကာကို ရင္ေဘာင္တန္းႏုိင္မယ္
လို႔ယံုၾကည္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း ေနာက္မက်ေသးခင္ ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲဲ႕ႏိုင္ငံေရးကို
လုပ္ေဆာင္ၾကရေအာင္
Saturday, May 22, 2010
“ခေရာင္းလမ္းကို…ျဖတ္ေက်ာ္ျခင္း”
22.05.2010
(လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ့္ငါးႏွစ္ခန္႔က မိမိေရးသားခဲ့ေသာ ကဗ်ာတပုဒ္)။
ဘ၀ပန္းတုိင္…ေရာက္ဖုိ႔အတြက္
ခေရာင္းေတာလမ္း…ျဖတ္သန္းေနတဲ့…ငါ
ဘယ္သူ႔ဆီမွ…ဒူးမေထာက္
ကိုယ့္ခရီး…ကိုယ္ေလွ်ာက္မယ္ဆုိတဲ့…ငါ
မာနကို…အားကိုးျပဳ
ဘ၀တခုကို..က်မ္းျပဳမယ္ဆုိတဲ့…ငါ
ကိုးကြယ္ခဲ့တဲ့…မာနတရား
ခ်ဳိ႕တဲ့ျခင္းဆုိတဲ့…ဓားက ျဖတ္ေလေတာ့
ငါ..ငါ…..ငါဆုိတဲ့..အတၱ
ခုေတာ့ ခ၀ါ..ခ်ခဲ့ရၿပီ……..
ေငြတဆယ္…ခါးထဲထည့္
လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့တဲ့…ငါ
ဘာဆုိ..ဘာမွ် မေတြး
ေတြးတာက..တခု
လၻက္ရည္တခြက္…၁၂က်ပ္
ငါ…အနားမကပ္ႏုိင္ၿပီ..လုိ႔
ေအာက္ငုံ႔ကာ…ေျခေထာက္ၾကည့္
အဆင္းမရိွသည့္…ဖိနပ္
တြန္႔လိမ္ေနတဲ့…ႏႈတ္ခမ္း
ေယာင္းယမ္းကာ…စမ္းမိ
ေငြတဆယ္..ဆုိတဲ့..အသိက
စမ္းေနတဲ့လက္အား
ရပ္တန္႔သြားေစခဲ့တယ္
တဖန္
ကိစၥတခုအတြက္
ေစ်းခ်ဳိ..ထြက္ခဲ့တဲ့…ငါ
ရပ္ေနတဲ့..ဘတ္စ္ကား
မီွလုိျငား…အတင္းေလွ်ာက္
28/29 ေစ်းခ်ဳိ ႏွစ္ဆယ္
စပါယ္ယာစကား
တက္ေတာ့မယ့္…ေျခလွမ္း
အမ္းတန္းတန္း…ျဖစ္ေစခဲ့တယ္…..
ဗလာစာအုပ္…တစ္အုပ္
ဆယ့္ကိုး ႏွစ္ဆယ္
တန္ဖုိးမငယ္တဲ့
ေစ်းႏႈန္းေတြၾကား
အည့ံစားကို
၀ယ္ယူသုံးစြဲ
အားမာန္ခဲ၍
ဘ၀တုိးတက္ေရး
အစဥ္ေတြးေနတဲ့…ငါ
ေထာက့္ပံ့မည့္သူ…မရိွ
ဒီေတာ့
၀င္ေငြက..နတၳိေပါ့
ထြက္ေငြက..တရစပ္
၀င္ေငြက…ျပတ္တတ္တတ္နဲ႔
ေရွ႕ေလွ်ာက္ရမည့္…အေရး
ငါ့ရင္ေတြ…ေလးေနမိတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
မွင္လုိက္မမွန္တဲ့..ေဘာလ္ပင္တေခ်ာင္း
အေရာင္မရိွတဲ့…ဖိနပ္တရံ
၁၃က်ပ္တန္…ခပ္ညံ့ညံ့ စာအုပ္တစ္အုပ္
ခပ္စုတ္စုတ္…ထီးတလက္
ဒါေတြဟာ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
သစၥာမပ်က္တဲ့…မိတ္ေဆြစစ္ေတြေပါ့
သူတုိ႔ကိုအားထား
ေလာကဓံကို..ေက်ာ္လႊားရင္း
ပန္းတုိင္သို႔…စိုင္းျပင္
ငါ…ခရီးႏွင္ရအုံးမည္၊
ေအာ္…ဘ၀..ဘ၀
သပိတ္တလုံး
သကၤန္းသုံးထည္ဆုိ
ျပည့္စုံတယ္ဆုိတဲ့..ရဟန္းဘ၀
ခုေတာ့…ခက္ေခ်ၿပီ။
အရွင္အစၧရိယ
Saturday, January 30, 2010
Internet ဆုိင္က ရန္ပြဲ
အားလုံး ေပွ်ာ္ေစ ၿပဳံးေစ ရယ္ေစ ရႊင္ေစဖုိ႔ ေမလ္းထဲက ပို႔စ္ေလးတခုကို ထပ္ၿပီး ေ၀ငွလုိက္ပါတယ္။
၃၀.၀၁.၂၀၁၀
ဇာတ္လမ္းအစ...
အင္တာနက္ကေဖးဆိုင္တစ္ခုအတြင္း ဆိုင္အ၀င္ ေကာင္တာတြင္
ဆိုင္ထုိင္ေနေသာေကာင္မေလးႏွင့္ ကူညီေပးသူေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိေန၏
ဆိုင္အတြင္း အသည္းအသန္chatting လုပ္ေနၾကသူ
ေကာင္ေလးေကာင္မေလးမ်ား မ်က္စိအစာေကြ်းေနေသာဦးေလးၾကီးမ်
ား တစ္ဖက္အခန္းတြင္
ဖရုသ၀ါစာ စကားလံုးမ်ားေဖာေဖာသီသီသံုးၿပီး Game ေဆာ့ေနၾကေသာ
အရြယ္မ်ိဳးစံုေယာက်္ားေလးမ်ားလညး္ရွိေနၾကသည္
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဆိုင္အတြင္းသို႔
ပုိက္ဆံအိတ္ခပ္ၾကီးၾကီးလြယ္ထားၿပီးမ်က္ႏွာတြင္ မိတ္ကပ္မ်ားကုိ
စိတၱဇပန္းခ်ီဆရာ
တစ္ေယာက္စိတ္ၾကိဳက္ခ်ယ္ထားသကဲ့သို႔ ၿပင္ဆင္ထားေသာ
အမ်ိဳးသမီးၾကီးတစ္ဦး၀င္လာေလသည္
“ သမီးေရ အန္တီ့သမီးနဲ႔ video chat ေၿပာခ်င္လို႔ပါကြယ္ လုပ္ေပးပါအုန္း ’’
“ဟုတ္ကဲ့ပါ သမီးေဘးက ဒီကြန္ၿပဴတာမွာထုိင္လိုက္ေနာ္’’
“ လိုင္းေတြကေရာေကာင္းရဲ႕လားကြယ္
ဟုိေန႔ကေတာ့အန္တီေၿပာတာအသံကသိပ္မၾကားရလို႔ကြယ့္ အန္တီ့သမီးေလးက
စင္ကာပူမွာေလ သူက အန္တီနဲ႔ေန႔တိုင္းနီးပါးစကားေၿပာခ်င္တာတဲ့
အိမ္ကိုလည္းဖုန္းဆက္ပါတယ္ကြယ္ခဏခဏပဲ အန္တီက
သူ႔မ်က္ႏွာေလးပါၿမင္ခ်င္လို႔ဒီကုိလာရတာပါ
တကယ္ဆိုအန္တီကေလဒီလိုလူေတြၾကားထဲစကားသိပ္ေၿပာတတ္တာမဟုတ္ဘူး သိတယ္မွတ္လား
ဒီအခ်ိန္ကအရမ္းပူတာေလ အန္တီက Aircon
အခန္းထဲမွာေနရမွေနလို႔ေကာင္းတာသမီးရဲ႕ ”
“ ဟုတ္ကဲ့ ကြ်န္မတို႔ဆိုင္ကအၿမန္ႏွဳန္းက အရမ္းေကာင္းပါတယ္အန္တီ
လွစ္လွစ္ကိုေၿပးေနတာပဲၿပီးေတာ့ ဒီဆိုင္မွာက မီးစက္ကုိ ၂၄
နာရီေမာင္းထားတာပါ ဒီေတာ့ Aircon ကလည္းအၿမဲေအးပါတယ္ရွင့္ ေၾသာ္..
ရၿပီအန္တီ အန္တီ့သမီးကုိေၿပာလို႔ရပါၿပီေနာ္ ဟယ္လို ဟယ္လို
ၾကားရလားခဏေလးေနာ္ ေရာ့အန္တီ ..ေၿပာလုိ႔ရပါၿပီ ”
“ေအး သမီးေရ ေမေမပါ ၾကားရလားသမီးေလးသမီးေလးေနေကာင္းရဲ႕လား
ဒီေန႔သမီးေလးနားရက္ဆုိလို႔
ေမေမလာခဲ့တာေလသမီးရဲ႕သမီးေဖေဖကေတာ့မလိုက္လာဘူးေလ
သူကဒီလိုလာေၿပာရတာကုိရွက္လို႔တဲ့ကြယ္ တကယ္ေတာ့ဘာရွက္စရာလဲ သမီးရယ္
ကုိယ့္သမီးက ႏိုင္ငံၿခားေရာက္ေနလို႔ ဒီလိုလာေၿပာခြင့္ရတာေလ
သူမ်ားေတြမ်ားဒီလိုအခြင့္ရလို႔လား လမ္းထဲကမိန္းမေတြကေလ
ေမေမ့ကုိမနာလိုေတာင္ၿဖစ္ေနၾကတာသမီးရဲ႕သိလား
သူတို႔မနာလိုပိုၿဖစ္ေအာင္အခုဆုိ ပုိလို႔ေတာင္လုပ္ၿပေသးတယ္ ေမေမကေလ
ရပ္ကြက္ထဲမွာ ႏိုင္ငံၿခားသြားေနတဲ့သားသမီးရွိတဲ့
မိဘေတြနဲ႔ပဲအေပါင္းအသင္းလုပ္ေတာ့တာ
ဒါမွ သူေၿပာတာကုိယ္သိကိုယ္ေၿပာတာသူနားလည္ၿဖစ္မွာေပါ့သမီးရဲ႕ ေနာ္..”
ထိုအခ်ိန္တြင္ဆိုင္အတြင္းသို႔ ခပ္ရုိးရုိးပံုစံ
အမ်ိဳးသားၾကီးတစ္ဦး၀င္လာသည္ေကာင္တာမွေကာင္မေလးကုိ “သမီး
ဦးေလးသားကုိတစ္ခ်က္ေလာက္ေခၚေပးစမ္းပါကြယ္ ” “ဦးေလးသားကဘယ္သူလဲရွင္”
“ညိဳေမာင္တဲ့ကြယ့္ ” “ေၾသာ္ ဟုတ္ ဒီဆိုင္ထဲမွာရွိေနတာလား ခဏေလးေနာ္” “
ဟာ.. မဟုတ္ဘူးေလ သမီးရဲ႕ ဦးေလးသားက မေလးရွားမွာေလ
သူနဲ႔စကားေၿပာခ်င္လို႔သမီးကုိဖုန္းေခၚခိုင္းတာ
အရင္ေတာ့ဦးေလးသားအၾကီးကဒီကေနလာေၿပာတယ္ဆုိပဲကြယ့္ဦးေလးကခုမွလာဖူးတာ
ငါ့တူမပဲေခၚေပးပါအုန္း ”
(အမ်ိဳးသမီးၾကီး……… )
သမီးအလုပ္ေရာအဆင္ေၿပရဲ႕လားသမီးေရ အမ္..ဘာၿဖစ္တယ္ ဘာေလွ်ာက္တာမရဘူး ပီအာ
(PR) ဟုတ္လား ေလွ်ာက္မေနပါနဲ႔သမီးရယ္ ၀ယ္လိုက္ပါလား အဲဒါကို
..ေၾသာ္မရဘူးလား၀ယ္လို႔ ေအးေလဒါဆိုလည္းဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲကြယ္
ေမေမကပိုက္ဆံေပးရင္၀ယ္လို႔ရမယ္ထင္ေနတာသမီးရဲ႕
ဒါဆိုသမီးေလးကဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ ဒီလကုန္မွာ
သမီးေနရမယ့္ရက္ၿပည္႔သြားၿပီဟုတ္လား အဲလိုဆုိေတာ့ သမီးကၿပန္လာရမွာလား
ၿပန္ေတာ့မလာနဲ႔သမီးရယ္ ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြကအတင္းေၿပာၾကမွာ
( ဆိုင္မွ ေကာင္မေလးႏွင့္ အမ်ိဳးသားၾကီး……)
ဟယ္လို ဟယ္လို မေလးရွားကလားရွင္ ခဏေလးေနာ္ ၿမန္မာၿပည္ကဆက္တာပါ
ဦးေလးရၿပီေနာ္ ေၿပာလို႔ရပါၿပီ ဟယ္လို ဟယ္လို သားလားကြ ငါပါ မင္းအေဖေလ
ေအး ….ခြီးတဲ့မွပဲကြာ မင္းကလည္း ငါတုိ႔ကုိအဆက္အသြယ္ေတာင္မလုပ္တာၾကာၿပီ
မင္းအဆင္ေၿပရဲ႕လားကြ ဘာၿဖစ္တယ္ အိုၿဖစ္သြားလို႔ဟုတ္လား မင္းက
မိန္းမဘယ္တုန္းကယူလိုက္လို႔ အိုသြားတာတုန္းကြ မင္းကြာ
မိဘကုိေတာင္မတိုင္ပင္ပဲ ဘိုမေတြကုိယူလိုက္တာလားကြာ
ဒါေတာ့ငါသိပ္စိတ္ဆိုးတယ္
ေၾသာ္ ေနဖို႔ရက္လြန္သြားတာဟုတ္လား ဒါဆိုလည္းၿပန္လာေလကြာ
မင္းကအဘတို႔ကိုခ်မ္းခ်မ္းသာသာထားခ်င္တယ္
ပုိက္ဆံမ်ားမ်ားရွာခ်င္တယ္ဆိုလို႔သာငါတုိ႔ကလႊတ္ေပးရတာ
ရြာမွာလယ္လုပ္စားလည္း ထမင္းမငတ္ပါဘူးကြာ ရြာသာၿပန္ၿပီးေအးေဆးေနပါလားကြာ
မင္းသြားတုန္းက အဘတို႔ေရာင္းလိုက္ရတဲ့
လယ္ေတြနဲ႔ႏြားမၾကီးလည္းအခုၿပန္၀ယ္ၿပီးပါၿပီကြ
ငါတုိ႔ဒီမွာအားလံုးအဆင္ေၿပတယ္
မင္းပို႔တဲ့ပုိက္ဆံေတြအဘတို႔ မၿဖဳန္းပစ္ပါဘူးကြာ
(အမ်ိဳးသမီးၾကီး……….)
ဟုိဟာေလသမီးအရင္ေနတဲ့ အက္စ္ပတ္ ( S pass ) ဆိုလား ဘာလား
အဲဒါကုိပဲၿပန္လုပ္ပါလားသမီးရဲ႕လုပ္ထားလား ေအး ေအးေကာင္းတယ္သမီး
ၿပန္လာဖုိ႔ေတာ့မစဥ္းစားပါနဲ႔သမီးရယ္ ေနာ္ မရခင္ ရက္ၿပည္႔သြားရင္
အဲဒီမွာေနလို႔မရေတာ့ဘူး ဟုတ္လား ဒါဆိုဘယ္လုိလုပ္ရမွာလဲကြယ့္
Stay ေရွာင္ရမယ္ ေအးေလဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲကြယ္ ဒါနဲ႔
သမီးကဘယ္ကု္ိသြားမွာလဲ ဘယ္လိုဘယ္လို ေအာ္ဇီ ဟုတ္လား ဘာတုန္းသမီးရဲ႕
ေအာ္ဇီဆိုတာဘာတုန္းေမေမမွမသိတာ ေၾသာ္ Australia ကုိလား
အင္းသမီးကသြားမွၿဖစ္မယ္ဆုိေတာ့လည္း ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲသြားေပါ့ကြယ္
ၿပန္လာလို႔ေတာ့လံုး၀မၿဖစ္ဘူးေနာ္သမီး ေမေမတုိ႔ဂုဏ္ငယ္သြားမယ္သမီးရဲ႕
ပုိက္ဆံရတာမရတာကအေရးမၾကီးပါဘူးကြယ္သမီးလိုရင္ ညညး္ေဖေဖမသိေအာင္
ေမေမပုိ႔ေပးမွာသိလား ၿပန္သာမလာနဲ႔ ေနာ္
(အမ်ိဳးသားၾကီး………….)
မင္းတို႔က မိုးမလင္းခင္ကတည္းကအလုပ္သြား
မိုးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္မွၿပန္လာရတာဆိုကြ ရြာေၿမာက္ပိုင္းက
ဖုိးေထာင္ကသူ႔အိမ္ကုိ စာေရးတာအဲလိုမ်ိဳးပါတယ္တဲ့ကြ
ပင္ပန္းတာလည္းလြန္ပါေရာဆို ညၿပန္ေရာက္တာနဲ႔ တခ်ိဳးတည္းအိပ္တာ
အခ်င္းခ်င္းေတာင္စကားမေၿပာႏိုင္ဘူးဆို
မင္းတုိ႔ဟာကလည္းကြာ ရြာမွာလယ္လုပ္တာထက္ပိုဆိုးေနပါလားကြာ
ဟုိပြဲစားေၿပာသြားတုန္းကေတာ့ အဘတို႔တေတြ ေအးေအးေနေတာ့ဆိုကြ
အဘသားကဟုိေရာက္ရင္ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္စရာမလုိဘူး Aircon
ခန္းထဲမွာေအးေအးေနရၿပီး ပိုက္ဆံရမွာဆို ဒါဆုိဒီေကာင္ကငါတို႔ကိုလိမ္တာေပါ့
ေနပေစအုန္း တစ္ခါေလာက္ေတာ့မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္
ရြာကကာလသားေတြေခၚလာၿပီးၿပသနာ သြားရွာပစ္ရမယ္ကြာ ဘာမလုပ္ပါနဲ႔လဲကြ
ဒီလိုေကာင္မ်ိဳးေတြကို ဒီေလာက္ေတာ့ေၿပာသင့္တာေပါ့ကြာ မင္းကလည္း
ေ….ာက္ေရးမပါတာ ဘာဂရုစိုက္ရမလဲကြ မင္းအဘငါ့အေၾကာင္းလဲသိတယ္မလား
(အမ်ိဳးသမီးၾကီး ႏွင့္ အမ်ိဳးသားၾကီးအေၿခအတင္ေၿပာခန္း.. )
အို … အသံၾကီးကလည္းအက်ယ္ၾကီးနဲ႔အလိုက္မသိလိုက္တာဒီလူၾကီးႏွယ္
ဒီဘက္မွာသူမ်ားေတြ စကားေၿပာေနတယ္ရွင့္
ရုိင္းရုိင္းစုိင္းစုိင္းေတြကလညး္ပါေသး
အဆင့္ ကုိမရွိဘူးတကယ့္ တစ္လံုးခ်ိဳင့္ပဲ
အလိုဗ်ာ ခင္ဗ်ားဘာသာစကားေၿပာတာ
က်ဳပ္ကလာ၀င္လုေၿပာေနလို႔လားအသံက်ယ္တာဘာၿဖစ္တုန္း တိုးတုိးေၿပာရေအာင္
လူမၾကား၀ံ့တာေၿပာေနတာမွမဟုတ္တာ
က်ဳပ္လည္း ဒီမွာႏိုင္ငံၿခားကက်ဳပ္သားနဲ႔ေၿပာေနတာပါဗ်
အမယ္ေလး မေလးရွားသြား အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ေနရတဲ့
သားအေၾကာင္းမ်ားစကားလုပ္ေၿပာေနေသးတယ္
ကြ်န္မသမီးကပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္စရာမလိုတဲ့ ဘြဲ႔ရရွင့္
အခုလည္းစလံုးမွာသိရဲ႕လား
ရွင့္သားလို O ၿဖစ္ေနတဲ့ မေလးကလူေတြကုိအခု အံုလိုက္က်င္းလုိက္
ဒီၿပန္ပို႔ခံေနရတာအားလံုးအသိပဲ
လူကုိမ်ားဘယ္ေခတ္မွာေနေနတယ္ထင္လဲ အခုက Internet ေခတ္ရွင့္ သိရဲ႕လား
ဘာမွကုိဖံုးကြယ္ထားလို႔မရဘူး အားလံုးက Internet ေပၚတက္လိုက္ရင္
အကုန္ေပၚတယ္
ခင္ဗ်ားသမီးက စလံုးမွာဟုတ္လား ဘာတုန္းဗ် စလံုးဆိုတာ ဘြဲ႔ရဆိုေတာ့..သိၿပီ
စစ္ကုိင္းေခ်ာင္မွာသီလရွင္၀တ္ေနတာလား ဘာဘြဲ႔ရတာတုန္းဗ် မသုဓမၼစာရီဘြဲ႔လား
ဘယ္ႏွစ္၀ါရွိၿပီတုန္း ေအးဗ်ာ က်ဳပ္သားလို လူေတြကိုၿပန္ပို႔တယ္ဆုိေတာ့လည္း
ေကာင္းတာပါပဲ က်ဳပ္တို႔ကလည္း က်ဳပ္သားကုိၿပန္ေတြ႔ခ်င္လွပါၿပီ
အင္တာနက္တက္တာေတြဘာေတြေတာ့မသိဘူးဗ် အိမ္သာတက္ရင္လည္းအားလံုးေပၚတာပါပဲဗ်
ခင္ဗ်ားႏွယ္ဗ်ာ မသိဘူးလား
ရွင္ေနာ္ရွင္ ခက္ပါတယ္ေလ ဘာမွနားမလည္တဲ့သူကုိေၿပာရတာ
ႏြားကုိုေခ်ာကလက္ေကြ်းသလိုပဲၿဖစ္မွာ ကြ်န္မသမီးအခုစင္ကာပူမွာ
အက္စ္ပတ္နဲ႔အလုပ္လုပ္ေနတာရွင့္ သိၿပီလား ရွင့္သားလို
အို ၿဖစ္ေနလို႔ပုန္းေနရတဲ့ဘ၀မဟုတ္ဘူး
ခင္ဗ်ားဗ်ာ သမီးမိန္းကေလးကုိမ်ား
ႏိုင္ငံၿခားလႊတ္ထားတယ္ၿပီးေတာ့လည္းလုပ္ခိုင္းတာအက္စ္ပတ္နဲ႕အလုပ္လုပ္ခုိင္းတာတဲ့
ဒါၾကြားစရာလားဗ်ာ ေတာ္ေတာ္ နားရွက္စရာေတြ
က်ဳပ္သားကေယာက်္ားေလးဗ် ေဒါင္က်က်ၿပားက်က်
ခင္ဗ်ားသမီးကၿမန္မာမိန္းကေလးေနာ္ မလုပ္ခိုင္းသင့္ဘူး ဒီလိုမ်ိဳး
ရွင္ဘာေတြေၿပာေနတာလဲ ကြ်န္မသမီးက စာရင္းကုိင္လုပ္တာရွင့္ အေကာင့္တန္႔
(accountant) လုပ္တာ Spass ဆုိတာလည္း ရွင့္သားလို
ပုန္းရွိဳးကြယ္ရွိဳးေနစရာမလိုေအာင္
အစုိးရကအသိအမွတ္ၿပဳေပးထားလို႔ေနခြင့္ရတဲ့ခြင့္ၿပဳမိန္႔ကိုေၿပာတာ ခက္ပါတယ္
ေတာ္ၿပီေတာ္ၿပီ ရွင္နဲ႔ေၿပာရတာ အခ်ိန္ကုန္တယ္
သမီးေရ ေအး.. ေဆာရီးပါသမီးရယ္ ဒီမွာေလ ေဘးမွာ
ဘာမသိညာမသိေတာသားတစ္ေယာက္ကို သမီးအလုပ္အေၾကာင္းရွင္းၿပေနရလို႔ပါ
ေအးပါသမီးရယ္ ေမေမသမီးေၿပာထားတာမေမ့ပါဘူး Work permit
နဲ႔သြားတဲ့လူရဲ႕မိဘေတြဆုိအေရာမ၀င္ပါဘူး Spass ဆိုတန္းတူေပါ့ PR ဆို
ေသေသခ်ာခ်ာဂရုစုိက္ေပါင္းမယ္ေနာ္
(အမ်ိဳးသားၾကီး…)
ေအး.. ေဟ့ေကာင္ မင္းက်န္းမာေရးလည္းဂရုစုိက္ပါကြာ မင္းကိုေၿပာရအုန္းမယ္
ရြာေတာင္ပိုင္းက
ေက်ာ္ဒြန္းတို႔တေတြကမင္းပုိ႔လိုက္တဲ့ပံုေတြၾကည္႔ၿပီးမင္းကုိ
ၿမိဳ႔သားၾကီးနဲ႔ေတာင္တူေနၿပီလို႔ေၿပာေနၾကတာကြ
ရြာကလူေတြအားလံုးကမင္းကုိသတိရေနၾကတာပါကြာ
(အမ်ိဳးသမီးၾကီး…. )
သမီးေရ ခ်စ္သူေတြဘာေတြေရာထားေနၿပီလား
ဒီအရြယ္ေရာက္မွေတာ့မထားနဲ႔မေၿပာလုိပါဘူးသမီးရယ္ ေသခ်ာေတာ့ေရြးေနာ္သမီး
သမီးေၿပာၿပထားလို႔ေမေမေတာင္မွတ္မိေနပါတယ္ ဘာတဲ့ စလံုးကေကာင္မေလးေတြက
ေကာင္ေလးေတြကို C သံုးလံုးနဲ႔ေရြးတယ္ Condo,, Car,,, Creditcard,,,
ဆိုတာေလ သမီးလည္းအဲလိုေရြးေနာ္
PR ဆိုအသားမည္းလညး္ရတယ္ သြားက်ဲလည္းလွတယ္ ဟုတ္လား ဟားဟား ေအးပါသမီးရယ္
ညည္းသိရင္ၿပီးတာပါပဲ
သမီးေမေမ့ဆီပို႔လိုက္တဲ့ဓါးၾကီးပါတိတ္ေရာင္စံုကုိ၀တ္ သမီးပို႔တဲ့
အိတ္ေလးကုိင္ၿပီးေမေမအၿပင္ထြက္တုန္းကေလ အမေလးသမီးရယ္
ရပ္ကြက္ထဲကမိန္းမေတြေလ ၀တ္ထားတဲ့ထမီေလးလွလိုက္တာ
အိတ္ေလးကဘယ္ေလာက္ေပးရလဲဟင္ဆုိၿပီးအတင္းလိုက္ေမးၾကတာ
ေမေမကလည္းမၾကြားခ်င္ပါဘူးသမီးရယ္ ဒါေတြကသမီးေလး စလံုးက၀ယ္ေပးထားတာ
ဒီမွာေတာင္ရွိခ်င္မွရွိအုန္းမွာလို႔အားနာနာနဲ႔ပဲေၿပာၿပလိုက္ရတယ္
(အမ်ိဳးသားၾကီး…..)
ငါ့သား မင္းအဲဒီက မိန္းမေတြေတာ့ယူမလာနဲ႔ကြာသိလား အဘတို႔ကငါ့သားကုိ
ရြာကလံုမေတြနဲ႔ပဲယူေစခ်င္တယ္ကြာ အေၾကာင္းသိခ်င္းဆုိေတာ့ေကာင္းတာေပါ့ကြာ
မင္းရည္းစား ေရႊမိလည္း ေနာက္လဆို ေယာက်္ားယူေတာ့မယ္ဆုိပဲကြာ
ဟုိဘက္ရြာကဆီစက္ပုိင္ရွင္သားလို႔ေၿပာတာပဲ
သူ႔အေမၾကီးကေငြမက္တာမင္းလည္းအသိပဲေလကြာ
မင္းသြားေတာ့ေရႊမိခမ်ာငိုလိုက္တာတဲ့ အခုေတာ့လည္း
သူ႔မိဘစကားမလြန္ဆန္ႏိုင္ဘူးထင္ပါရဲ႕ကြာ
ပူမေနပါနဲ႔ငါ့သားရာ အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း ထမီလွန္ရမွာပါ အာ…မွားလို႔ကြာ
ဟုိဘက္ကမိန္းမက ထမီၾကြားလံုးထုတ္ေနလို႔ အဘေယာင္သြားတာပါ
အခ်ိန္တန္ေတာ့လညး္ မင္းမိန္းမတစ္ေယာက္ရေအာင္အဘတို႔လုိက္ေတာင္းေပးမွာပါ
အဲဒီကမလံုတဲ့မိန္းမေတြသာယူမလာနဲ႔ဟုတ္လား အဲဒီႏိုင္ငံၿခားမွာ မိန္းမလည္ေတြကမ်ားတယ္
အေမလူလည္မေတြကလည္းသမီးေတြကိုတစ္ထပ္တည္းၿဖစ္ေအာင္သင္ေပးထားတာသိလား
မင္းကအတီးအတနဲ႔ ခံေနရမယ္ကြ
ဒါနဲ႔ေနာက္ဆုိမင္းဘာမွမပုိ႔ပါနဲ႔ကြာ ဟုိတစ္ခါမင္းေပးတဲ့
ေခ်ာကလက္ဆုိတာေတြကုိလည္း ငါတုိ႔မစားတတ္ပါဘူး မင္းတူမေတြေတာင္မၾကိဳက္ဘူးကြ
သူတုိ႔ကေၿပာတယ္ မင္းတုိ႔ႏုိင္ငံၿခားကလုပ္တဲ့ထန္းလ်က္ကတို႔လုပ္တဲ့ထန္းလ်က္ေလာက္ေတာင္
အရသာမရွိဘူးတဲ့ကြ အေရာင္ကလည္း မည္းမည္းတူးတူးနဲ႔ ထန္းလ်က္ကမွၿဖဴေသးတယ္ဆိုလားပဲကြာ
(အမ်ိဳးသမီးၾကီး….)
ဒီမွာရွင္ဘယ္သူ႔ကုိေစာင္းေၿပာေနတာလဲ ကြ်န္မဘာသာလူလည္မ
မကလို႔ပန္ကာမပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ရဟတ္မပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ရွင္နဲ႔ဘာဆိုင္သလဲ
ေယာက်္ားၾကီးၿဖစ္ၿပီး အတင္းကလည္းေၿပာေသး ရွင့္သားလို အုိၿဖစ္ေနတဲ့
ေအာက္လမ္းကသြားတဲ့သူမ်ိဳးကုိဘယ္သူကမွ စိတ္လည္း၀င္စားမွာမဟုတ္ဘူးပူမေနနဲ႔
(အမ်ိဳးသားၾကီး…)
အတင္းမေၿပာရေပါင္ဗ်ာ ခင္ဗ်ားေနာက္ကြယ္မွာေၿပာမွအတင္းၿဖစ္တာေပါ့
ခုကေဘးတင္ေၿပာေနတာ အတင္းလည္းမေၿပာဘူး လုလညး္မေၿပာဘူး အမွန္ကုိေၿပာေနတာ
က်ဳပ္သားကိုက်ဳပ္စုိးရိမ္လို႔မွာတာ
ေအာက္လမ္းကပဲသြားသြားအထက္လမ္းကပဲသြားသြား ဘယ္လုိပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ႏိုင္ငံၿခားေတာ့ေရာက္သြားတာပဲမွတ္လား
က်ဳပ္သားေလးက်ဳပ္တုိ႔ကို လုပ္ေကြ်းေနတာဗ် ခင္ဗ်ားတုိ႔လို ေခတ္မီခ်င္လို႔
ၾကြားခ်င္လို႔ ေငြကုန္ခံၿပီးသားသမီးကိုအေ၀းပုိ႔ထားတာမဟုတ္ဘူး
ဘယ္ႏွယ့္ဗ်ာကိုယ့္လည္းတတ္ႏိုင္သားနဲ႔ သားသမီးကိုမ်ား ဂုဏ္ၿပိဳင္ခ်င္လို႔
မိဘရင္ေငြ႔နဲ႔ေ၀းတဲ့ေနရာပို႔ထားရက္တာ အံ့ၾသမဆံုးဘူး
(အမ်ိဳးသမီးၾကီး ခါးေထာက္မတ္တပ္ရပ္လ်က္ …..)
ရွင္ ရွင္ လူပါး၀လွခ်ည္လား က်ဳပ္တုိ႔ဘာသာဘာလုပ္လုပ္ ၿဖစ္ႏိုင္ရင္
က်ဳပ္တုိ႔ကေလ သားသမီးကုိ အေ၀းတင္မကဘူး သိၾကားမင္းေနတဲ့ တာ၀တ
ံိသာေတာင္ပုိ႔ခ်င္ေသးတာ ၿမင့္ခ်င္သေလာက္ၿမင့္ပေစ
ဘာၿဖစ္လဲဂုဏ္ၿပိဳင္ေတာ့ ၿပိဳင္စရာရွိမွၿပိဳင္လို႔ရတာ
ရွင္တုိ႔လိုေတာသားေတြကေတာ့ဒါမ်ိဳးဘယ္နားလည္ပ့ါမလဲ ခုေခတ္ကဒီလိုပဲရွင့္
ႏိုင္ငံၿခားသြားတဲ့ေခတ္
ႏိုင္ငံၿခားမွာေနမွ လူရာ၀င္တဲ့ေခတ္ေလ
ရွင္တို႔ကမိုးလင္းကမုိးခ်ဳပ္လယ္ကြင္းထဲမွာ
ရႊံ႕ေတြဗြက္ေတြထဲကမတက္စတမ္းအလုပ္လုပ္ေနၾကရတာကုိး ဒါေတြမသိတာမဆန္းပါဘူး
(အမ်ိဳးသားၾကီး ေဒါသထြက္သြားေသာပံုစံၿဖင့္….)
ဘာဗ် က်ဳပ္တုိ႔ေတြ အဲဒီလိုလယ္ထြန္ၿပီးစပါးစုိက္ထားလို႔ခင္ဗ်ားတုိ႔
စားေနတဲ့ ဆန္ဆိုတာရတာ
စားၿပီးနားမလည္ဆုိတာ
ခင္ဗ်ားလို႔လိုလူကံုထံဟန္ေဆာင္ထားတဲ့သူေတြကုိေၿပာတာၿဖစ္မယ္
က်ဳပ္ကုိေၿပာခ်င္သေလာက္ေၿပာရတယ္ လယ္သမားေတြရဲ႕ဘ၀ေတြကုိမေစာ္ကားနဲ႔ဗ်
ခင္ဗ်ားဗ်ာ မိန္းမၿဖစ္ေနလို႔
မဟုတ္ရင္ေတာ့လက္သီးတစ္လံုးေလာက္ေတာ့ေကြ်းလို္က္ၿပီ
(အမ်ိဳးသမီးၾကီး ေဆြ႔ေဆြ႔ခုန္လ်က္……….)
ေအာင္မယ္ လုပ္ရဲလုပ္ၾကည္႔စမ္းပါ က်ဳပ္လက္၀ါးကလည္း ပါးမေရြးဘူးရွင့္
ၿငိမ္ခံေနမယ္မ်ားမွတ္သလား သူမ်ားေသးေသးတင္မခံခ်င္လို႔နာမည္ကုိက
မူယာလို႔ေပးထားတာ ေသးေသးတင္မပါဘူးသိလား
( အမ်ိဳးသားၾကီး….)
ေအးေလ ဒါေၾကာင့္ အေမေရာသမီးေရာ မူယာမာယာမ်ားေနၾကတာေပါ့
မူရင္းေကာင္းမွမိတၱဴေကာင္းမယ္ဆုိတဲ့စကားသိပ္မွန္တာပဲကုိး
ခင္ဗ်ားမိဘေတြ နာမည္ေပးတာတကယ္ေတာ္တယ္ဗ်ာ ဒီမွာ ေဒၚမူယာမာယာၾကီးက်ဳပ္ကလည္း
သံခဲတဲ့ တစ္ခဲတည္းရွိတာ ႏွစ္ခဲရွိလို႔ကေတာ့ အရည္က်ိဳ
မီးၿမိွဳက္ပစ္လုိက္မယ္ တစ္ပြဲတစ္လမ္းစမ္းခ်င္လို႔လား အေဒၚၾကီး လာေလ
မိန္းမဆိုၿပီး ညွာမယ္မထင္နဲ႔
(ဆိုင္ရွင္ေကာင္မေလးႏွင့္ ေကာင္ေလး …)
ဟာ……. ဦးေလးတို႔ အန္တီတို႔ ေတာ္ၾကပါေတာ့ ရန္မၿဖစ္ၾကပါနဲ႔ internet
ဆိုင္ကရန္ပြဲဆိုၿပီး ဟုိေခ်ာကလက္ၿမိဳ႔က ကုန္ၾကမ္းရွာေနတဲ့ လြမ္းတို႔ mAy
mE တို႔ ဘရဏီ တို႔က bLog ေတြထဲထည္႔ေရးအင္တာနက္ေပၚတင္လိုက္လို႔
ကြ်န္မတို႔ဆိုင္နာမည္ပ်က္ေနပါ့မယ္
Saturday, October 3, 2009
Wednesday, August 19, 2009
ဖ်ားနာေနတဲ့ မုတ္သုန္ၿမဳိ႕
Email ေရာက္လာတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးပါ။ အေရးသားေလးေရာ၊ အေတြးေလးေတြပါ အေတာ္မုိက္ပါတယ္။ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါ။
19.Aug.2009
ငရဲႀကီးရွစ္ထပ္နဲ႔ နတ္ျပည္ ေျခာက္ထပ္ ဘံုဘ၀ အစံုပါတဲ႔ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကို ျပပါဆုိရင္ေတာ႔ ဘဂၤလား ပင္လယ္ေအာ္ကို အထက္စီးက ၾကည္႔ေနတတ္တဲ႔ ရန္ကုန္ဆုိတဲ႔ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕၊ ၾကယ္ငါးပြင္႔ ဟုိတယ္ႀကီးေတြမွာ ေဒၚလာ ၁၅၀တန္ ညအိပ္ခန္းေတြ ရွိသလို ေငြငါးရာက်ပ္နဲ႔ ေက်ာတစ္ခင္းစာလည္း ရႏုိင္တဲ႔ၿမိဳ႕။ တခ်ိန္တုန္းကေတာ႔ အတိတ္ပီပီ ေရႊထီးေဆာင္းခဲ႔တဲ႔ ကာလေတြ ရွိခဲ႔ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီ စ်ာပနက အျဖဴအမည္း ကားခ်ပ္ေတြထဲမွာ ခပ္၀ါး၀ါးသာ ဆေတြးႏိုင္တဲ႔ အေျခအေန။ တစ္ၿမိဳ႕လံုးမွာ အေပါဆံုးက ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္နဲ႔ KTVလို႔ အဲဒီၿမိဳ႕သားတစ္ေယာက္က နာနာက်ည္းက်ည္း မွတ္ခ်က္ခ်တယ္။ အသက္အာမခံခ်က္ မရွိသလုိ ေပါက္ၿပဲေနတဲ႔ ပလက္ေဖာင္းေတြနဲ႔ ျပည္႔ႏွက္ေနတယ္။ အထူးယာဥ္တန္းေတြအတြက္ နာရီပိုင္းအတြင္း လမ္းသစ္ေတြ ခင္းျပတတ္သလို ရက္ပိုင္းအတြင္း သက္တမ္းကုန္တတ္တဲ႔ ကတၱရာလမ္းေတြနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္တတ္ခဲ႔တဲ႔ၿမိဳ႕ေလ
တခ်ိန္တုန္းကေတာ႔ စိမ္းလန္းခဲ႔ဖူးတယ္။ တခ်ိန္တုန္းက ၾကြယ္၀ခဲ႔ဖူးတယ္။ တခ်ိန္တုန္းကေတာ႔ ပညာတတ္ခဲ႔ဖူးတယ္။ အခုေတာ႔ ကူးစက္ေရာဂါ ထိသြားတဲ႔ မိန္းမပ်က္ တစ္ေယာက္လုိ ဘယ္သူမွ အဆက္အဆံ မလုပ္ခ်င္ေတာ႔ဘူး။ ဘကုန္း၊ စလံုး၊ ဂငယ္ကုန္းအထိ ေျခဆန္႔သြားခဲ႔တဲ႔ သူ႔ၿမိဳ႕သားေတြကေတာင္ ၀လံုးလို႔ ေလွာင္ေျပာင္ ေခၚေနၾကၿပီ။ ၿမိဳ႕အဂၤါရပ္ေတြထဲမွာ လွ်ပ္စစ္မီး ရွိရမယ္၊ သန္႔ရွင္းေရးစနစ္ ရွိရမယ္၊ က်န္းမာေရး ေစာင္႔ေရွာက္မႈ ရွိရမယ္၊ ေသာက္သံုးေရ သန္႔ရွင္းစြာ ရရွိရမယ္၊ ဂလုိဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းနဲ႔ ဖက္လွဲတကင္း ျဖစ္ရမယ္ အဲဒီိလို တစ္ေယာက္ေယာက္က ေျပာခဲ႔ရင္ သူဟာ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ မဟုတ္ေတာ႔ဘူးေပါ႔။ ဒါေပမယ္႔ လူဦးေရ ေျခာက္သန္းေက်ာ္ဟာ သူ႕ရင္ဘတ္ထဲမွာ ရွင္သန္ ေနထုိင္တုန္းပါ။ သူ႔အေရျပားေပၚမွာ လူသူမရွိတဲ႔ ကြန္ဒိုတုိက္ခန္းတြဲေတြ ရွိေနသလို တစ္ေယာက္ ကိုယ္ေငြ႔ တစ္ေယာက္ ျပန္ခ်ံဳလို႔ ရတဲ႔ ၿမိဳ႕သစ္တဲစုေလးေတြလည္း ရွိေနတယ္ေလ။ ေလးတိုင္စင္၀ါးခင္းကို ကမၻာဆန္မႈက ေထာက္ကူေပးထားတဲ့ ပလတ္စတစ္ ရြက္ဖ်င္စေတြလည္း လြယ္လြယ္ကူကူ ၀ယ္လို႔ရတယ္ေလ။ ရာသီဥတု သာေတာင္႔သာယာ ဆုိေပမယ္႔ ခ်ဴခ်ာတတ္တဲ႔ ကေလးငယ္ေတြလည္း ရွိေနတတ္တဲ႔ၿမိဳ႕။
အရင္ကေတာ႔ နယ္ၿမိဳ႕ေတြသြားရင္ ရန္ကုန္သားေတြကေလ ဆုိၿပီး ပံုျပင္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ၾကားရတတ္တဲ႔ၿမိဳ႕။ အခုေတာ႔ ပတ္စ္စပို႔အနီေတြ ထုတ္ထုတ္ေပးၿပီး ျပန္လာတဲ႔သူေတြကို ဘာလက္ေဆာင္ပါသလဲလို႔ စီး စီးေမးတတ္တဲ႔ၿမိဳ႕ေလ။ အဂၤါၿဂိဳဟ္ေပၚက ေျမအေနအထားကို မွန္ေျပာင္းနဲ႔ လွမ္းၾကည္႔လု႔ိ ရသလို အ၀ီစိသြားတဲ႔ အထူးရထားကို လွမ္းတားၿပီး အထက္တန္းက တက္စီးလုိ႔ရတဲ႔ၿမိဳ႕။ ဟံသာ၀တီ ဧကရာဇ္ ရာဇာဓိရာဇ္ တစ္ေယာက္ တိမ္းေရွာင္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ၿမိဳ႕။ ရန္သူေတြ ၾကားထဲကေန သီေပါမင္းတစ္ေယာက္ ေရႊတိဂံုတက္ဖူးဖို႔ ေရာက္ခဲ႔ဖူးတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ကာလမွာ ၀ါရွင္တန္ၿမိဳ႕သားေတြ သူ႔ၿမိဳ႕ကုိ ကိုယ္တုိင္ ထြက္ကာ ကြယ္ရသလုိ ဗိုလ္စိန္မွန္တစ္ေယာက္ တပ္စိတ္ေလးတစ္စိတ္နဲ႔ အေပ်ာ္တမ္းတပ္၊ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားတပ္ေတြနဲ႔ အင္းစိန္တုိက္ပြဲမွာ တစ္လက္မခ်င္း ခုခံခဲ႔ရတဲ႔ၿမိဳ႕။ အဲဒီအခ်ိန္ကလည္း တခ်ိဳ႕ေတြက ရန္ကုန္ကို ဟားတုိက္ခဲ႔တာပဲ။ ရာဇသႀကၤန္ ဒလက ျပန္တုန္းကလို ေဖာက္ျပန္တဲ႔ အေတြးမ်ိဳးေတာ႔ ရန္ကုန္က မေတြးခဲ႔ရိုးအမွန္ပါ။ ပံုေသကားခ်ပ္ေန႔ေတြကို တင္ဆက္ၿပီးရင္ အေျပာင္းအလဲကို ညေနစာငတ္သူ တစ္ေယာက္လို သူ ဆာေလာင္တတ္ခဲ႔တယ္။ မေျပာင္းလဲႏုိင္တဲ႔ သူကိုယ္တုိင္ မေက်မနပ္နဲ႔။ အခ်ိန္ကာလက ဇရာ ဘယ္ေလာက္ျပျပ သူသံေ၀ဂယူလုိ႔ မရဘူး။ သူမွ မေစာင္႔ေရွာက္ရင္ အုပ္ထိန္းသူမဲ႔ေတာ႔မယ္႔ ေျမးငယ္ေတြကို သနားတဲ႔ အဘြားအုိတစ္ေယာက္လုိေပါ႔။ ဒါေပမယ္႔ သူကို္ယ္တုိင္ ယိုင္တိယုိင္တုိင္နဲ႔ဆုိတာ သူသိတယ္။ ရုတ္တရက္ၾကည္႔ရင္ စစ္ၿပီးစ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕လို မုဆိုးမ၊ တစ္ခုလပ္နဲ႔ ကေလးငယ္ေတြ သိပ္မ်ားေနတဲ႔ၿမိဳ႕။ အေ၀းေရာက္ လင္သားေတြ အလုပ္အကိုင္ အဆင္ေျပပါေစ ဆုေတာင္းေနရတဲ႔ၿမိဳ႕။ လယ္ကန္သင္းေတြကို ၿဖိဳ၊ ေျမကြက္အသစ္ေတြရိုက္လို႔ သူ႔ၿမိဳ႕ခံေတြကို ေနရာထုိင္ခင္း လုပ္လုပ္ေပးရတယ္။ အခ်က္အခ်ာ ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ တုိင္းတပါးသား လက္ေအာက္ေတြ က်ေရာက္ေနလုိ႔။ သူက တစ္ခါတစ္ခါ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ေျပာသလိုလဲ ေနတတ္တယ္ `နာက်င္တဲ႔အခါ မေအာ္ဘဲ၊ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ႔အခါ ရယ္ေမာဖို႔ ေနာက္မက်ေအာင္ ေနတတ္ခဲ႔´။ ဗံုးဆံ၊ အေျမာက္ဆံကို ေၾကာက္လုိ႔ ၀ါးရင္းတုတ္နဲ႔ရိုက္လည္း အံႀကိတ္ခံ၊ ရို္င္ဖယ္နဲ႔ ခ်ိန္ပစ္လဲ အသံသိပ္မထြက္ရဲခဲ႔ဘူး။
အခုေတာ႔ ေခတ္နဲ႔အညီ သူ႔ဆီမွာ ေၾကးစားကလပ္အသင္းေတြလည္း ရွိေနၿပီ။ ေလာင္းကစားဒုိင္ကေတာ႔ အရင္ကတည္းက မႈိလုိပြေနတာမုိ႔ သူ႔အတြက္ သိပ္အေရးမႀကီး။ ကမၻာေပၚ ဦးေႏွာက္ႀကီးႀကီးေတြ ေခါင္းစားေအာင္ ျပႆနာရွာေပးတတ္ၿပီ။ ကူးစက္ေရာဂါေတြကိုလည္း ေဖာေဖာသီသီ လက္ခံသလို အဏုျမဴဗံုး ထေပါက္မွာ စိတ္မပူတတ္ေတာ႔ဘူး။ မနက္ဆုိရင္ ပါးစပ္ေျခာက္သန္းကို ဘယ္လိုေကၽြးမလဲ ေခါင္းစားေနရေပမယ္႔ ညက်ရင္ေတာ႔ ဘီယာပရိုမိုးရွင္းေတြနဲ႔ အေသာက္ မပ်က္တဲ႔ၿမိဳ႕။ လူ႔ဘ၀စည္းစိမ္မွာ အဆုိး ေလာကဓံ ေလးပါးကို ထိန္ခ်န္လို႔ မရဘူး။ အခါးသီးဆံုးညဆုိတာ အခ်ိဳၿမိန္ဆံုး မနက္ျဖန္လို႔ တေဘာင္လုိလုိ ငေၾကာင္လုိုလိုနဲ႔ မူး မူးၿပီး ထေျပာတတ္တဲ႔ၿမိဳ႕။
ေျမပံုတလြဲႀကီးနဲ႔ ရတနာေတြ ရွိရာဆီ သြားမယ္လို႔ အရူးေတြ ေဆာ္ၾသၿပီး ေနာက္ေဖးေပါက္က ျပန္တက္၊ သူမ်ား ညစာေတြ ခုိးခိုးစားတတ္တဲ႔ အရူးေတြ ရွိေနတတ္တဲ႔ၿမိဳ႕။ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ဂုဏ္ထူးေတြထဲမွာ မိန္းမပ်က္နဲ႔ အက်ဥ္းေထာင္ အေၾကာင္းေတြပါရင္ Grade(A) ရႏုိင္မယ္႔ၿမိဳ႕ေလ။ အမွန္အကန္ဆိုရင္ေတာ႔ နံရံေလးဘက္ ပိတ္ထားတယ္။ အတုေတြ သိပ္မ်ားေတာ႔ ရွားပါးတဲ႔ အမွန္တရားကို အက်ဥ္းေထာင္ထဲ ထည္႔ထားတာပါလို႔ သတင္းေထာက္ေတြကို စိတ္ရူးေပါက္ၿပီး ရွင္းရွင္းျပ တတ္ေသးတယ္။ အတုကလည္း ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားသလဲဆုိေတာ႔ ခင္ဗ်ား ျမင္ျမင္သမွ် အကုန္အတုႀကီးပဲ။ ေဆး၀ါးအတု၊ ပြဲစားအတု၊ ကားအတု၊ တိုက္အတု၊ လက္ကို္င္ဖုန္းအတု၊ ကြန္ပ်ဴတာ ေဆာ႔ဖ္၀ဲလ္အတု၊ ဗိုင္းရပ္စ္အတု၊ ၿပီးေတာ႔ မ်က္ႏွာအတုနဲ႔ လူေတြ၊ တရားရံုးအတု၊ စီရင္ခ်က္အတု၊ အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာအတု၊ အေမြစား အေမြခံအတု၊ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္ အတုကေန ဒီမုိကေရစီအတု အထိ။ အတုဆုိရင္ အကုန္ရွိေနတတ္တယ္။
ပလက္ေဖာင္းေပၚ လမ္းမေလွ်ာက္ပါနဲ႔၊ ႀကိဳက္တဲ႔ေနရာ အမႈိက္ပစ္ပါ၊ တရားဥပေဒကို လက္တစ္လံုးျခား လုိက္နာပါ၊ အသက္ရွဴက်ပ္ရင္ ကင္းၿမီးေကာက္ ေထာင္ၿပီး ေနထုိင္ပါ၊ မီးပ်က္ပ်က္ မီးလာလာ ဒီေစ်းပဲ၊ ဒါဟာ အခြင္႔အေရးတစ္ရပ္။ အဲဒီလို ျမင္တတ္ဖုိ႔ မုတ္သုန္ကို လြယ္အိတ္လို လြယ္ၿပီး အသက္အရြယ္မေရြး ေသြးလြန္တုပ္ေကြးေရာဂါ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်အတြက္ အလုပ္လက္မဲ႔ေပမယ္႔လည္း တစ္ေယာက္ လက္ဖက္ရည္ တစ္ေယာက္ မွ်ေသာက္တတ္တဲ႔ ရန္ကုန္။
လမ္းႀကံဳရင္ လာလည္ပါ။ ညအိပ္စရာ ခက္တဲ႔အတြက္ မိတ္ေဆြကို တကူးတက ဖိတ္မေနေတာ႔ပါဘူး။
Thursday, June 4, 2009
သီရိလကၤာမွ..သည္..အိႏၵိယျပည္...သို႔
6,June,2009 အရွင္အစၧရိယ
‘Time is easily flying’ အခ်ိန္တုိ႔သည္ မသိလုိက္ မသိဘာသာ ကုန္လြန္ေနၾကသည္။ သီရိလကၤာ၊ ျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ားရဲ႕ လကၤာတမန္ မဂၢဇင္းအတြက္ စာမူဖိတ္ေခၚစာ ဖတ္ေနရင္း မိမိ သီရိ လကၤာကေန အိႏၵယကို ထြက္လာခဲ့တာ တႏွစ္ျပည့္တာကို သတိျပဳမိသည္။ အိပ္မေပွ်ာ္သူတေယာက္အတြက္ ညတာရွည္လုိက္တာလုိ႔ ၿငီးစရာျဖစ္ေပမယ့္ ႏွစ္ႏွစ္ ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပွ်ာ္သူတေယာက္အဖုိ႔မူ ထုိညသည္ အလြန္တုိေတာင္းတဲ့ ညတညျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထုိ႔အတူ သီရိလကၤာမွာေနခဲ့ရတဲ့ ႏွစ္ကာလတုိ႔သည္ မိမိ အတြက္မူ ၾကာသည္ဟူ၍ မထင္လုိက္ရ။ သူငယ္ ခ်င္းမ်ားနဲ႔ တေပွ်ာ္တပါး Class သြားၾက၊ Topic အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးၾက၊ ရံဖန္ရံခါ ႏွစ္ေပါင္း ၾကာျမင့္လွၿပီျဖစ္တဲ့ မကုဋျမန္မာေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမွာ ဆုံမိၾကတဲ့အခါ ပိုက္ဆံဆုံလုိ႔ ေပွ်ာ္ေပွ်ာ္ပါး ပါး ခ်က္ျပဳတ္စား ေသာက္ၾက၊ အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ မေတြ႕ျဖစ္ၾကတဲ့အခါ ဖုန္းဆက္လို႔ တမ်ဳိး၊ message ပို႔လုိ႔ တဖုံ နည္းမ်ဳိးစုံစြာနဲ႔ စၾက၊ ေနာက္ၾကနဲ႔ သုံးႏွစ္နီးပါး ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ပုံရိပ္ မ်ားကို ျပန္လည္ျမင္ ေယာင္ေနမိသည္။
တကယ့္ေတာ့ သီရိလကၤာသည္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားအား ႏုိင္ငံတကာ ေခတ္မွီ ပညာ သင္ၾကားေရးစနစ္ကို စတင္မိတ္ဆက္ေပးသည့္ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံျဖစ္သည္။ သီရိလကၤာႏွင့္ ျမန္မာရ ဟန္းေတာ္မ်ားရဲ႕ အျပန္အလွန္ ႏွီးႏႊယ္မႈမွာ ယခုမွသာမဟုတ္ ဟိုေရွးယခင္ ကာလကတည္းကပင္ ရိွခဲ့ၾကေၾကာင္း ဗုဒၶဘာသာသမုိင္း စာေပ မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပၾကသည္။ ထုိ႔အျပင္ ယခုလက္ရိွ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသည့္ ဆရာေတာ္ မ်ားအနက္ International Theravada Buddhist University ႏွင့္ Sitagu International Buddhist Academy တကၠသုိလ္ႀကီးႏွစ္ခုရဲ႕ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိ၀ံသ၊ State Pariyatti Sasana University (Mandalay) တကၠသုိလ္ရဲ႕ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာပ႑ိတာဘိ၀ံသ၊ ေဒါက္တာဓမၼ သာမိ(Oxford University, England)၊ ဆရာေတာ္ ဦးမေဟာသဓာပ႑ိတာဘိ၀ံသ (သီတဂူ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး)၊ ေမာ္ကြန္းထိ္န္းဆရာေတာ္ ေဒါက္တာ ဥာေဏာဘာသ ( State Pariyatti Sasana University–yangon)၊ ေဒါက္တာေကတု (ႏုိင္ငံေတာ္ ပရိယတၱိသာသနတကၠသုိလ္-ရန္ကုန္)၊ ေဒါက္တာ ဣအႏၵက (ကတ္ပုံး၊Malaysia)၊ ေဒါက္တာ ေ၀ဠဳရိယာဥာဏာလကၤာရ (ေမာ္ကြန္းထိန္း ဆရာေတာ္ ၊သီတဂူ)စတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားမွာလဲ သီရိလကၤာမွာလာေရာက္ ပညာဆည္းပူခဲ့ၾကသူ မ်ားျဖစ္သျဖင့္ သီရိလကၤာသည္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ ေခတ္ အျမင္ ေခတ္အေတြး အေခၚတုိ႕ကို စတင္မ်ဳိး ေစ့ခ်ေပး သည့္ႏုိင္ငံဟု ေခၚဆုိရမည္ျဖစ္သည္။
ယင္းကဲ့သို႔ ေခတ္အဆက္ဆက္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ား သီရိလကၤာႏုိင္ငံသို႔ လာေရာက္ ပညာ ဆည္းပူးေန သည္ကို ေထာက္ဆေသာအားျဖင့္ သီရိလကၤာသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံထက္ ဘာမ်ား သာတာရိွပါလိမ့္လုိ႔ လူအခ်ဳိ႕ ေတြးေကာင္းေတြးေပလိမ့္မည္။ ရိွပါသည္။ အမွန္တကယ္ အားသာ ခ်က္ေတြ ရိွပါသည္။ Buddhist Cultural Centre (Nadimala, Dehiwala)၊ Buddhist Publi -cation Society (Kandy)စတဲ့ စာအုပ္ အေရာင္းဆုိင္ ႀကီးမ်ားကို သြားေရာက္ၾကည့္ရႈေလ့လာ မည္ဆုိလ်င္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားရဲ႕ ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာ အားသာ ခ်က္၊အားနည္း ခ်က္မ်ားကို မေျပာဘဲနဲ႔ အလုိအေလွ်ာက္ သိေပလိမ့္မည္။ ယင္းစာၾကည့္တုိက္ မ်ားသို႔ ေရာက္ခဲ့ မည္ဆုိလွ်င္ သီရိလကၤာနုိင္ငံရ႕ဲ ဘုန္းႀကီးပညာရိွ၊ လူပညာရိွမ်ား English လုိ ေရးသားထားသည့္ ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာ က်မ္းစာမ်ားကို English Section မွာ အေျမာက္အျမား ေတြ႕ရ မွာျဖစ္ၿပီ သင္အလုိရိွပါက တကမၻာလုံးမွာ ပုံႏွိပ္ထုတ္ေ၀တဲ့ ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာ English က်မ္းစာမ်ားကုိလည္း တေနရာတည္းမွာပင္ အေျမာက္အျမား၀ယ္ယူႏုိင္သည္ကို ေတြ႕ရေပမည္။ အကယ္၍ သင္သည္ ခရီးသြား တေယာက္ျဖစ္၍ စာအုပ္အေျမာက္အျမား သယ္မသြားႏုိင္ဘူးဆုိ ပါက သင္ဟာ Credit Card သုံးႏုိင္တဲ့ႏုိင္ငံမွာ ေနထုိင္သူျဖစ္မည္ဆုိလွ်င္ Online မွလဲ သင့္စိတ္ ႀကိဳက္ မွာယူဖတ္ရူႏုိင္ေပသည္။ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာ က်မ္းစာမ်ားကို အဓိကပုံႏွိပ္ျဖန္႔ခ်ီတဲ့ The World’s biggest Theravada Library ရယ္လုိ႔ ဂုဏ္ယူ၀ံ့ ၾကြားေလာက္တဲ့ စာအုပ္တုိက္ႀကီး မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ယင္းစာအုပ္တုိက္မ်ားတြင္ ေတြ႕ျမင္ေနရသည့္ သီရိလကၤာ ရဟန္းပညာရိွ၊ လူ ပညာရိွမ်ား ေရးသားထားသည့္ ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာ အဂၤလိပ္က်မ္းစာ အေျမာက္အျမား သည္ပင္ ၄င္းလူမ်ဳိးမ်ား၏ အားသာခ်က္ကို ညႊန္ျပေနလွ်က္ရိွသည္။
ေနာက္တခုမွာ သီရိလကၤာေရာက္ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားအားလုံး ႏွက္သက္ၾကတဲ့ Sund -ay School ေခၚ ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းျဖစ္သည္။ Sunday School လုိ႔ေျပာလုိက္ရင္ ႏုိင္ငံရပ္ျခား တုိင္းျပည္ေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ရင္းႏွီးအကၽြမ္း၀င္ေနတဲ့ သင္တန္းတခုမုိ႔ ႏုိင္ငံျခား ေရာက္ေရႊျမန္မာေတြအဖုိ႔ေတာ့ သေဘာ တရားကို အႀကမ္းဖ်င္း နားလည္ၿပီးသား ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ျပည္တြင္းေန ေရႊျမန္မာမ်ားကေတာ့ Sunday School ဆုိတာ ဘာမ်ားပါလိမ့္ လို႔ ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ့္မည္။ တကယ္ေတာ့ Sunday School ဆုိတာ ေက်ာင္းပိတ္တဲ့ တန ဂၤေႏြေန႔တုိင္းမွာ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြအားလုံး သက္ဆုိင္ရာ ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းမ်ားမွာ အျပင္ေက်ာင္းမ်ားကဲ့သို႔ ကိုယ့္အတန္းနဲ႔ကို ဗုဒၶဘာသာစာေပမ်ားကို တက္ေရာက္သင္ၾကား ပို႔ခ်ေပးတဲ့ သင္တန္းတခုပါ။ မူႀကိဳကေလးမ်ားကစလို႔ ဆယ္တန္းေက်ာင္း သားမ်ားအထိ သင္ၾကား ေပးတယ္ လုိ႔ဆုိပါတယ္။ တနဂၤေႏြေန႔တုိင္း သီရိလကၤာဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တေက်ာင္းေက်ာင္းသို႔ သင္အလည္အပတ္ ေရာက္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ အျဖဴေရာင္၀မ္းဆက္၊ ဆံေကသာ အၿမီွးက်စ္ ေလးမ်ားနဲ႔ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ႕ ဓမၼစာေပ ေလ့လာသင္ယူေနပုံ ၾကည္နဴးဖြယ္ရာ ျမင္ကြင္းမ်ားကို ဧကန္မုခ် ေတြ႕ျမင္က်ရေပမည္။ တတန္းကေန ဆယ္တန္းအထိ တပတ္လွ်င္ တႀကိမ္သင္ၾကား ၾကရတဲ့ ကေလးေတြမွာ ဗုဒၶဓမၼဆုိင္ရာအသိဥာဏ္ေတြ မည္မွ်တုိးတက္လာမည္ကို စာဖတ္သူမ်ား ခန္႔မွန္းႏုိင္လိမ့္မည္ဟုထင္သည္။ ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ပုံ သြန္းေပးလုိ႔ ရတဲ့အရြယ္မွာ ေကာင္းမြန္တဲ့စီမံ ခ်က္ေတြနဲ႔ ပုံစံတခုကို ခ်မွတ္ေပးလုိက္သျဖင့္ ထိုကေလးငယ္မ်ားရဲ႕ အနာဂတ္ ခရီးလမ္းေၾကာင္း မွာ ဘာသာေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တိမ္းေစာင္းမွာကို စုိးရိမ္ဖြယ္ရာ မရိွေတာ့ေပ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေတာင္ၿမိဳ႕၊ မဟာဂႏၶာရုံဆရေတာ္ဘုရားႀကီးက သူ႔၏ ဘာသာေသြးစာအုပ္တြင္ `အုိးလုပ္စဥ္၀ယ္ အုိးမွာရိုက္ ႏွိပ္လုိက္သည့္ ထုိတံဆိပ္သည္ အုိးပင္ကြဲျငားေသာ္ မေျပာက္မပ်က္ တည္ရိွေနသကဲ့သို႔ ထုိနည္းတူ ဗုဒၶ ဘာသာကေလးငယ္မ်ားအား ငယ္စဥ္အခါမွာ ဘာသာတံဆိပ္၊ ဘာသာေသြးကို ရုိက္ႏွိပ္ေပးၾကပါ´လုိ႔ တုိက္တြန္း ခဲ့တာျဖစ္ေပလိမ့္မယ္။ ေတာင္ၿမိဳ႕ဆရာေတာ္ဘုရားမွာ ထုိေခတ္ ထုိအခါကတည္းက ျမန္မာကေလးမ်ား နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ခုလုိ Sunday School ပုံစံမ်ဳိး အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ရန္ ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈ စာအုပ္မ်ားေရးသား၍ အတန္းအလိုက္ ဗုဒၶဘာသာသင္ရုိး မာတိကာမ်ားကို ေသေသခ်ာခ်ာ ျပဳစုထားခဲ့ေပသည္။ သို႔ေသာ္လက္ေတြ႕ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခြင့္မရသျဖင့္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးႀကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့သမွ် သဲထဲ ေရသြန္ပမာျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ဂႏၶာရုံေက်ာင္းတုိက္ႀကီးတည္ ေထာင္ၿပီး စာသင္သံဃာေတြ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ တႏုိင္ငံလုံး ဟုိးေလးတေက်ာ္ နာမည္ႀကီးခဲ့ေသာ္လည္း သာသနာ ျပဳရာတြင္ ေအာင္ျမင္သူတဦးအေနျဖင့္ သူ႔ကိုယ္သူ မသတ္မွတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိအခြင့္အေရး လက္လႊတ္ခဲ့ ရျခင္းမွာ ဆရာေတာ္အတြက္သာမက ျမန္မာျပည္ ဗုဒၶသာသနာတရပ္လံုးအတြက္ပါ ႀကီးမွားေသာ ဆုံးရႈံးမႈ ႀကီးတရပ္ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ထုိ႔အျပင္ ၁၈၉၅ ခုႏွစ္မွာ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ Galle ၿမိဳ႕၊ ၀ိဇယနႏၵာ ေက်ာင္း (Vijaya nanda Temple)မွ ဆရာေတာ္ Ven. Migettuwatte Gunananda ႏွင့္ အေမရိ ကန္ႏုိင္ငံသား အေတြးအ ခၚ ပညာရွင္ Colonel Steel Henry Olcott တုိ႔ ဦးေဆာင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့တဲ့ ဓမၼ ေက်ာင္း(သို႔) Sunday School သင္တန္း ေလးဟာ သူတုိ႔ၿမိဳ့ကေလးတြင္သာမက တႏုိင္ငံလုံး ရဲ႕ အားေပးျခင္းခံခဲ့ၾကသျဖင့္ သာသနာေရး၀န္ႀကီး ဌာန လက္ေအာက္မွာ တရား၀င္ျပဌာန္းၿပီး အင္တုိက္အားတုိက္ သင္ယူ ပို႔ၾကေနၾကခ်ိန္မွာ ေတာင္ၿမိဳ့ဆရာေတာ္ ဘုရားကေတာ့ သူေရးထားတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းစာအုပ္ေလးကုိ ရင္မွာပိုက္လုိ႔ အႀကံအုိက္ေနတဲ့ အေျခေနမ်ဳိး မွာ ရိွေနေပလိမ့္ မည္။ ဒါေၾကာင့္လဲ လူ႔အသိုင္းအ၀ုိင္းတခုကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈလုပ္ရာတြင္ တဦး၊တေယာက္ တည္း အျမင္ က်ယ္ရုံျဖင့္ မရ၊ မိမိရဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ အေနနဲ႔လဲ အျမင္ျခင္းတူဖုိ႔လုိေပသည္။ သို႔ျဖစ္ ၍ ေခတ္အျမင္ကိုေပးသည့္ ေခတ္ပညာကို လူတစ္စုေလာက္သာ သင္ယူ၍ မျဖစ္၊ စြမ္းႏုိင္သမွ် အလုံးအရင္းနဲ႔ ၀ိုင္း၀န္းသင္ၾကားေလ့လာဖုိ႔လုိအပ္ေပသည္။ သို႔သာမွသာ ေတာင္ၿမိဳ့ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးရဲ႔ေခတ္က က်န္ရစ္ ေနသည့္ သမုိင္းကြက္လပ္ကို မိမိတုိ႔လက္ထက္တြင္ ျပန္လည္ ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ၾကေပမည္။ ယခုလက္ရိွ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၏ ဗုဒၶဘာသာကို ကာကြယ္ေစာင့္ ေရွာက္မႈအပိုင္းမွာ အျခားေထရ၀ါဒႏုိင္ငံမ်ားကပါ အတုယူ ရမည့္ အေျခေနတြင္ရိွေပသည္။ ေဖာ္ျပ ပါ Sunday School ရဲ႔အက်ဳိးေက်းဇူးမွာ မနည္းလွ။ Sunday School ေအာင္လက္မွတ္ မရိွသူ အဖုိ႔ အလုပ္ရဖုိ႔ မလြယ္သလုိ ႏုိင္ငံေတာ္သမတလုပ္ခ်င္သူတေယာက္အတြက္လဲ အနည္းဆုံး ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ဖုိ႔ေတာ့ လုိအပ္လွေပသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ဗုဒၶသာသနာအတြက္ အေျခခံလဲက်၊ အလြန္ တရာလဲ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားသည့္ ထုိဓမၼသင္တန္းေက်ာင္းမ်ဳိးကို တေန႔ေန႔ တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ မိမိတို႔ အမိျမန္မာ ျပည္တြင္ ျမင္ေတြ႔ႏုိင္ရန္အတြက္မွာ သီရိလကၤာသို႔လာေရာက္ပညာ သင္ၾကားခဲ့ၾက ဘူးသည့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားရဲ႔ ဆႏၵျဖစ္သလုိ ထုိဆႏၵကို အေကာင္ထည္ေဖာ္ႏုိင္ဖုိ႔ရန္အတြက္ ဦးေဆာင္ေပးရန္မွာလဲ မိမိတုိ႔ရဲ႔ တာ၀န္တရပ္ ပင္ျဖစ္သည္။ သို႔မွသာလွ်င္ ႏုိင္ငံျခားထြက္ ပညာသင္ ျခင္းရဲ႔ အက်ဳိးေက်းဇူးကို ျမန္မာျပည္သူျပည္သားမ်ား မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႔ျမင္ၾကရေပမည္။
အထက္ေဖာ္ျပပါ အေၾကာင္းအရာတုိ႔သည္ မိမိ သီရိလကၤာတြင္ေနခဲ့စဥ္က မိမိသီတင္းသုံး ရာ ကုလားေက်ာင္းမွ အပတ္စဥ္ တနဂၤေႏြေန႔တုိင္း ျမင္ေတြ႔ေနရသည့္ ျမင္ကြင္းအခ်ဳိ႔ျဖစ္ၿပီး အမိျမန္မာျပည္ တြင္လဲ အလားတူ ျမင္ေတြ႔လုိသည့္ ဆႏၵမ်ားပင္ျဖစ္သည္။
သီရိလကၤာမွာ သုံးႏွစ္နီးပါး ေနထုိင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ယခုအခါ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၊ ဗာရာဏသီၿမိဳ့၊ Varanas Hindu University တြင္ Ph.D တန္းကို ဆက္လက္ေလ့လာလွ်က္ရိွသည္။ သီရိလကၤာနဲ႔ အိႏၵိယျပည္မွာ နယ္ေျမအေနထားအရ ပင္လယ္တခုသာျခားေပမယ့္ ႏုိင္ငံသူ၊ႏုိင္ငံသားတုိ႔ရဲ႔ ကိုးကြယ္မႈ ဘာသာတရား၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထုံးတမ္းစဥ္လာနဲ႔ လူသားတုိ႔ရဲ႔ ပင္ကိုယ္စရိုက္မွာမူ အလြန္႔အလြန္ ကြားျခားလွသည္။ ျမတ္ဗုဒၶပြင့္ေတာ္မူရာ ေနရာပင္ ဟုတ္ပါေလစလုိ႔ တခါတရံ ေတြးမိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း မိမိတုိ႔အတြက္မူ ေရြးခ်ယ္စရာႏုိင္ငံမ်ားမ်ားမရိွ၊ မိမိတို႔အင္အားနဲ႔ သြားေရာက္ေလ့လာႏုိင္တာဆုိလိုိ႔ သီရိလကၤာနဲ႔ အိႏၵိယ ေလာက္သာ ရိွသျဖင့္ `ေလာေကာ သတၱာ နမာေစေရာ၊ မိမိတို႔တည္ရိွရာ အရပ္ေဒသဟာ မိမိတုိ႔ရဲ႕ ဆရာ´ လုိ႔သာ သေဘာထားၿပီး ေရာက္ရာ အရပ္မွာ ရရာပညာကို သင္ယူေလ့လာၾကရေပသည္။ မိမိနည္းတူ သီရိ လကၤာမွာ ပညာသင္ၾကား ေနၾကဆဲျဖစ္တဲ့ ညီေတာ္ေနာင္ ေတာ္ေတြလဲ အခ်ိန္က်က အိႏၵိယသို႔ ၾကြၾကရမွာ ျဖစ္သျဖင့္ မိမိတုိ႔ ေလ့လာေနဆဲျဖစ္တဲ့ Banaras Hindu University အေၾကာင္းကို မိတ္ဆက္သေဘာ အေန ျဖင့္ ေအာက္ပါအတုိင္း ေ၀ငွလုိက္ပါတယ္။
B.H.U တကၠသိုလ္ႀကီးရဲ႕ အက်ယ္အ၀န္းမွာ ဧက (၁၃၀၀) ရိွၿပီး
• Institutes - 3
(Institute of Agricultural Sciences(IAS), Institute of Medical Sciences(IMS) and Institute of Technology (IT-BHU),
• Faculties -14
• Departments – 124
• Interdisciplinary School of Life Sciences (one of the three in country)
• Inter-disciplinary Centers – 4
• A constituent college for women
• Constituent schools – 3
• Student hostels - 55
• Academic buildings and sports facilities
• A Shiva temple ( it is the tallest Hindu Temple of India)
• An air strip and flying club
• A channel of library system including the central Sayajirao Gaekwad Library with over 13 lakh (1.3 million) volumes, along with individual libraries in departments and schools
• A famous museum of rare collections
• A 927-bed hospital associated with the medical college, ayurvedic college IMS-BHU
• A printing press
စတဲ့ ဌာနဆုိင္ရာ အေဆာက္အဦးေတြနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ထား ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အိႏၵယသာ မက အာရွမွာပါ အႀကီးဆုံး တကၠသိုလ္တခုလုိ႔လဲ မွတ္တမ္းမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပၾကသည္။ ျမန္မာ ျပည္ကက်မ္းတတ္အေက်ာ္အေမာ္ ဆရာေတာ္ႀကီး ေဒါက္တာဇာဂရာဘိ၀ံသႏွင့္ ႏုိင္ငံေက်ာ္ စာေရးဆရာႀကီး ဆရာပါရဂူတုိ႔ တက္ေရာက္သင္ ၾကားခဲ့ၾကတဲ့ တကၠသိုလ္ႀကီးလဲ ျဖစ္သည္။ ယခု မိမိရဲ႕ Supervisor, Prof. H.S Sukhala မွာ ဆရာေတာ္ႀကီး ေဒါက္တာဇာဂရရဲ႕ တပည့္ျဖစ္ ေၾကာင္းေျပာျပလုိ႔သိရပါတယ္။
အကယ္၍ ေဖာ္ျပပါအခ်က္လက္မ်ားကို စိတ္၀င္စားသျဖင့္ လာေရာက္ေလ့လာမယ္ဆုိလွ်င္ ေအာက္ပါ အခ်က္ လက္မ်ားကို မျဖစ္မေန ယူေဆာင္ခဲ့ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။
၁။ အလတ္တန္းကေန M.A တန္းအထိ Orginal Certificate ( English and Myanmar)
၂။ အမွတ္စာရင္းအတန္းအားလုံး
၃။ M.Aတန္းအတြက္ Migration Letter
၄။ Synopsis ( common topic မျဖစ္ေစရ) အကယ္၍ Buddhist Studies ဌာနမွာ လုပ္မယ္ဆုိ ရင္ သူ႔ဌာနနဲ႔ သင့္ေတာ့မယ့္ ေခါင္းစဥ္၊ Philosophy ဌာနမွာ လုပ္မယ္ဆုိရင္ အဲဒီဌာနနဲ႔ ကိုက္ညီ မယ့္ ေခါင္းစဥ္မ်ဳိး ျဖစ္ေစရ ပါမယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ႏွစ္ခုေလာက္လုပ္လာခဲ့ေစခ်င္ပါတယ္။ တခါတရံ ဌာနမွာ ကိုယ့္ topic ကို တျခားသူတ ေယာက္ တင္ထားတယ္ဆုိရင္ ျပန္ျပင္ရတတ္လုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။
၅။ ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္မွာ လာၿပီး မွတ္ပုံတင္ တင္ႏုိင္ပါတယ္။ ကန္႔သတ္ခ်ိန္ မရိွပါဘူး။ သို႔ေသာ္ May and June လမ်ားတြင္ ေအာက္တန္းမ်ားစာေမးပြဲၿပီးၿပီျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ေက်ာင္းပိတ္သျဖင့္ ဆရာ မ်ားခရီးထြက္ၾက၍ တတ္ ႏုိင္လွ်င္ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ။
သီရိလကၤာနဲ႔ အိႏၵယဟာ လုံး၀ကြာျခားပါတယ္။ ဒီမွာတင္ပဲ တကၠသိုလ္တခုနဲ႔ တခုေတာင္ လုပ္ထုံး လုပ္နည္းေတြ မတူပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အခက္အခဲကေတာ့ အနည္းနဲ႔အမ်ားဆုိသလုိ ႀကဳံၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေလာက္ဆုိ ေက်ာင္း Register တင္ဖုိ႔အတြက္လုံေလာက္ပါၿပီ။ က်န္တဲ့ အပိုင္းကို သင္ရဲ႔ လူခံ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ တုိင္ပင္ေဆာင္ရြက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အကယ္၍ သင့္မွာ အသိ မိတ္ေဆြတေယာက္မွ မရိွလုိ႔ ဘာ Information မွ မရိွလွ်င္ ေအာက္ပါအတုိင္း လုပ္ေဆာင္ပါ။
၁။ မိမိႏွက္သက္ရာ ဌာနသို႔သြားၿပီး head professor ႏွင့္ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ပါ။
၂။ ႏွက္သက္ရာဌာနတခုခုကို ေရြးခ်ယ္ၿပီးလွ်င္ application form တင္ရန္အတြက္ International Center သုိ႔သြား၍ ေဖာင္ေတာင္းယူပါ။ ၿပီးရင္ ေဖာင္တြင္ ေဖာ္ျပပါအေၾကာင္းအရာတုိ႔ကို အေသအ ခ်ာဖတ္ပါ။
၃။ B.H.U Campus အတြင္းရိွ Bank တခုခုမွ ေဖာင္တြင္ေဖာ္ျပထားေသာ ေငြပမာဏကို Registrar B.H.U အမည္ျဖင့္ ေငြလႊဲပါ။ Bank Draft ျပန္ေပးပါလိမ့္မည္။
၄။ Bank မွ ထုတ္ေပးသည့္ Bank Draft ႏွင့္တကြ application form ပါ အခ်က္လက္မ်ားကိုျဖည့္ သြင္းကာ International Center တြင္ ျပန္လည္ေလွ်ာက္ထားရမွာျဖစ္ပါတယ္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ဌာနဆုိင္ရာ အခ်က္လက္မ်ားအားလုံးကို မိတၱဴဆြဲထားရန္ လုံး၀ လုံး၀ မေမ့ပါနဲ႔။ ၅။ application form တင္ၿပီးပါက ေနာက္တပတ္ေလာက္ၾကာလွ်င္ မိမိေလွ်ာက္ဌာနသို႔ ျပန္လည္ ဆက္သြယ္ပါ။ ဥပမာ။ ။ Philosophy ဌာနသုိ႔တင္ပါက ၄င္းဌာနသို႔ သြားေရာက္စုံးစမ္းရမွာျဖစ္ ပါတယ္။
၆။ Ph.D အတြက္ Register လုပ္ရာမွာ အဓိကအေရးႀကီးဆုံးမွာ Supervisor ရရိွေရးပင္ျဖစ္ သည္။ တခ်ဳိ႔ဌာနမွာ မိမိဘာသာရွာၿပီး အခ်ဳိ႔ဌာနမ်ားကေတာ့ ဌာနက သင့္ေတာ္ရာ Supervisor ကို ေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္ေပးပါတယ္။ Supervisor ရၿပီဆုိလွ်င္ Register ကိစၥ ကိုးဆယ္ရာခုိင္ႏႈံးၿပီး သြားၿပီလုိ႔ မွတ္ယူႏုိင္ပါတယ္။
၇။ ထုိ႔ေနာက္ Research Visa ေလွ်ာက္ဖုိ႔အတြက္ International Center မွ affiliation letter ထုတ္ေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။ ၄င္းစာကို ထုံးစံအရ သင္တုိ႔ေပးထားေသာ သင္တို႔ႏုိင္ငံလိပ္စာအတုိင္း ပို႔ေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စာပို႔ခ်ိန္ တလနီးပါး ၾကာတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိမိကိုယ္တုိင္ ေစာင့္ၿပီး ကိုယ္နဲ႔ တပါတည္းယူ သြားလုိပါက Internation Center သို႔ Request လုပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ဌာနဆုိင္ရာ ဖုန္းနံပါတ္မ်ား မွတ္ထားဖုိ႔ရန္ မေမ့ပါနဲ႔။
၈။ ၄င္း affiliation letter ရၿပီဆုိပါက သင္ရဲ႔ Register လုပ္ျခင္းကိစၥၿပီးၿပီမုိ႔ မိမိတုိ႔ရဲ႔ Native Country ရိွ India Embassy တြင္ Research Visa ေလွ်ာက္လုိ႔ရပါၿပီ။ Research Visa ရၿပီးတဲ့ အခါ Ph.D ေက်ာင္းသားျဖစ္ဖုိ႔ ေသခ်ာသြားၿပီမုိ႔ July Term or January Term အမွီလာေရာက္ ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေလာက္ဆုိ လုံေလာက္ပါၿပီ။ စာမ်က္ႏွာကန္႔သတ္ခ်က္ေၾကာင့္ ဒီေနရာတြင္ပဲ သီရိ လကၤာေရာက္ ျမန္မာေက်ာင္းသားရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ Banaras Hindu University မိတ္ ဆက္ လမ္းညႊန္ကို အဆုံးသတ္ လုိက္ပါတယ္။
မိမိတုိ႔ရဲ႔ ရည္ရြယ္ရာ ပန္းတုိင္ကို ကိုယ္စီကိုယ္စီ လွမ္းကိုင္ႏုိင္ၾကပါေစဟု ဆႏၵျပဳလွ်က္…
အရွင္အစၧရိယ (B.H.U)
က်မ္းကိုး။ ။
၁။ http://drlunswe.blogspot.com တမၺပဏၰိမွတ္တမ္းေဆာင္းပါး (ေဒၚေကတုမာလာ)။
၂။ http://buddhistcc.net/about-us.asp
၃။ http://www.bps.lk/
၄။ http://www.bhu.ac.in/banaras.html
၅။ http://en.wikipedia.org/wiki/Bhu
‘Time is easily flying’ အခ်ိန္တုိ႔သည္ မသိလုိက္ မသိဘာသာ ကုန္လြန္ေနၾကသည္။ သီရိလကၤာ၊ ျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ားရဲ႕ လကၤာတမန္ မဂၢဇင္းအတြက္ စာမူဖိတ္ေခၚစာ ဖတ္ေနရင္း မိမိ သီရိ လကၤာကေန အိႏၵယကို ထြက္လာခဲ့တာ တႏွစ္ျပည့္တာကို သတိျပဳမိသည္။ အိပ္မေပွ်ာ္သူတေယာက္အတြက္ ညတာရွည္လုိက္တာလုိ႔ ၿငီးစရာျဖစ္ေပမယ့္ ႏွစ္ႏွစ္ ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပွ်ာ္သူတေယာက္အဖုိ႔မူ ထုိညသည္ အလြန္တုိေတာင္းတဲ့ ညတညျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထုိ႔အတူ သီရိလကၤာမွာေနခဲ့ရတဲ့ ႏွစ္ကာလတုိ႔သည္ မိမိ အတြက္မူ ၾကာသည္ဟူ၍ မထင္လုိက္ရ။ သူငယ္ ခ်င္းမ်ားနဲ႔ တေပွ်ာ္တပါး Class သြားၾက၊ Topic အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးၾက၊ ရံဖန္ရံခါ ႏွစ္ေပါင္း ၾကာျမင့္လွၿပီျဖစ္တဲ့ မကုဋျမန္မာေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမွာ ဆုံမိၾကတဲ့အခါ ပိုက္ဆံဆုံလုိ႔ ေပွ်ာ္ေပွ်ာ္ပါး ပါး ခ်က္ျပဳတ္စား ေသာက္ၾက၊ အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ မေတြ႕ျဖစ္ၾကတဲ့အခါ ဖုန္းဆက္လို႔ တမ်ဳိး၊ message ပို႔လုိ႔ တဖုံ နည္းမ်ဳိးစုံစြာနဲ႔ စၾက၊ ေနာက္ၾကနဲ႔ သုံးႏွစ္နီးပါး ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ပုံရိပ္ မ်ားကို ျပန္လည္ျမင္ ေယာင္ေနမိသည္။
တကယ့္ေတာ့ သီရိလကၤာသည္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားအား ႏုိင္ငံတကာ ေခတ္မွီ ပညာ သင္ၾကားေရးစနစ္ကို စတင္မိတ္ဆက္ေပးသည့္ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံျဖစ္သည္။ သီရိလကၤာႏွင့္ ျမန္မာရ ဟန္းေတာ္မ်ားရဲ႕ အျပန္အလွန္ ႏွီးႏႊယ္မႈမွာ ယခုမွသာမဟုတ္ ဟိုေရွးယခင္ ကာလကတည္းကပင္ ရိွခဲ့ၾကေၾကာင္း ဗုဒၶဘာသာသမုိင္း စာေပ မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပၾကသည္။ ထုိ႔အျပင္ ယခုလက္ရိွ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသည့္ ဆရာေတာ္ မ်ားအနက္ International Theravada Buddhist University ႏွင့္ Sitagu International Buddhist Academy တကၠသုိလ္ႀကီးႏွစ္ခုရဲ႕ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိ၀ံသ၊ State Pariyatti Sasana University (Mandalay) တကၠသုိလ္ရဲ႕ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာပ႑ိတာဘိ၀ံသ၊ ေဒါက္တာဓမၼ သာမိ(Oxford University, England)၊ ဆရာေတာ္ ဦးမေဟာသဓာပ႑ိတာဘိ၀ံသ (သီတဂူ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး)၊ ေမာ္ကြန္းထိ္န္းဆရာေတာ္ ေဒါက္တာ ဥာေဏာဘာသ ( State Pariyatti Sasana University–yangon)၊ ေဒါက္တာေကတု (ႏုိင္ငံေတာ္ ပရိယတၱိသာသနတကၠသုိလ္-ရန္ကုန္)၊ ေဒါက္တာ ဣအႏၵက (ကတ္ပုံး၊Malaysia)၊ ေဒါက္တာ ေ၀ဠဳရိယာဥာဏာလကၤာရ (ေမာ္ကြန္းထိန္း ဆရာေတာ္ ၊သီတဂူ)စတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားမွာလဲ သီရိလကၤာမွာလာေရာက္ ပညာဆည္းပူခဲ့ၾကသူ မ်ားျဖစ္သျဖင့္ သီရိလကၤာသည္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ ေခတ္ အျမင္ ေခတ္အေတြး အေခၚတုိ႕ကို စတင္မ်ဳိး ေစ့ခ်ေပး သည့္ႏုိင္ငံဟု ေခၚဆုိရမည္ျဖစ္သည္။
ယင္းကဲ့သို႔ ေခတ္အဆက္ဆက္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ား သီရိလကၤာႏုိင္ငံသို႔ လာေရာက္ ပညာ ဆည္းပူးေန သည္ကို ေထာက္ဆေသာအားျဖင့္ သီရိလကၤာသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံထက္ ဘာမ်ား သာတာရိွပါလိမ့္လုိ႔ လူအခ်ဳိ႕ ေတြးေကာင္းေတြးေပလိမ့္မည္။ ရိွပါသည္။ အမွန္တကယ္ အားသာ ခ်က္ေတြ ရိွပါသည္။ Buddhist Cultural Centre (Nadimala, Dehiwala)၊ Buddhist Publi -cation Society (Kandy)စတဲ့ စာအုပ္ အေရာင္းဆုိင္ ႀကီးမ်ားကို သြားေရာက္ၾကည့္ရႈေလ့လာ မည္ဆုိလ်င္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားရဲ႕ ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာ အားသာ ခ်က္၊အားနည္း ခ်က္မ်ားကို မေျပာဘဲနဲ႔ အလုိအေလွ်ာက္ သိေပလိမ့္မည္။ ယင္းစာၾကည့္တုိက္ မ်ားသို႔ ေရာက္ခဲ့ မည္ဆုိလွ်င္ သီရိလကၤာနုိင္ငံရ႕ဲ ဘုန္းႀကီးပညာရိွ၊ လူပညာရိွမ်ား English လုိ ေရးသားထားသည့္ ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာ က်မ္းစာမ်ားကို English Section မွာ အေျမာက္အျမား ေတြ႕ရ မွာျဖစ္ၿပီ သင္အလုိရိွပါက တကမၻာလုံးမွာ ပုံႏွိပ္ထုတ္ေ၀တဲ့ ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာ English က်မ္းစာမ်ားကုိလည္း တေနရာတည္းမွာပင္ အေျမာက္အျမား၀ယ္ယူႏုိင္သည္ကို ေတြ႕ရေပမည္။ အကယ္၍ သင္သည္ ခရီးသြား တေယာက္ျဖစ္၍ စာအုပ္အေျမာက္အျမား သယ္မသြားႏုိင္ဘူးဆုိ ပါက သင္ဟာ Credit Card သုံးႏုိင္တဲ့ႏုိင္ငံမွာ ေနထုိင္သူျဖစ္မည္ဆုိလွ်င္ Online မွလဲ သင့္စိတ္ ႀကိဳက္ မွာယူဖတ္ရူႏုိင္ေပသည္။ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာ က်မ္းစာမ်ားကို အဓိကပုံႏွိပ္ျဖန္႔ခ်ီတဲ့ The World’s biggest Theravada Library ရယ္လုိ႔ ဂုဏ္ယူ၀ံ့ ၾကြားေလာက္တဲ့ စာအုပ္တုိက္ႀကီး မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ယင္းစာအုပ္တုိက္မ်ားတြင္ ေတြ႕ျမင္ေနရသည့္ သီရိလကၤာ ရဟန္းပညာရိွ၊ လူ ပညာရိွမ်ား ေရးသားထားသည့္ ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာ အဂၤလိပ္က်မ္းစာ အေျမာက္အျမား သည္ပင္ ၄င္းလူမ်ဳိးမ်ား၏ အားသာခ်က္ကို ညႊန္ျပေနလွ်က္ရိွသည္။
ေနာက္တခုမွာ သီရိလကၤာေရာက္ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားအားလုံး ႏွက္သက္ၾကတဲ့ Sund -ay School ေခၚ ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းျဖစ္သည္။ Sunday School လုိ႔ေျပာလုိက္ရင္ ႏုိင္ငံရပ္ျခား တုိင္းျပည္ေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ရင္းႏွီးအကၽြမ္း၀င္ေနတဲ့ သင္တန္းတခုမုိ႔ ႏုိင္ငံျခား ေရာက္ေရႊျမန္မာေတြအဖုိ႔ေတာ့ သေဘာ တရားကို အႀကမ္းဖ်င္း နားလည္ၿပီးသား ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ျပည္တြင္းေန ေရႊျမန္မာမ်ားကေတာ့ Sunday School ဆုိတာ ဘာမ်ားပါလိမ့္ လို႔ ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ့္မည္။ တကယ္ေတာ့ Sunday School ဆုိတာ ေက်ာင္းပိတ္တဲ့ တန ဂၤေႏြေန႔တုိင္းမွာ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြအားလုံး သက္ဆုိင္ရာ ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းမ်ားမွာ အျပင္ေက်ာင္းမ်ားကဲ့သို႔ ကိုယ့္အတန္းနဲ႔ကို ဗုဒၶဘာသာစာေပမ်ားကို တက္ေရာက္သင္ၾကား ပို႔ခ်ေပးတဲ့ သင္တန္းတခုပါ။ မူႀကိဳကေလးမ်ားကစလို႔ ဆယ္တန္းေက်ာင္း သားမ်ားအထိ သင္ၾကား ေပးတယ္ လုိ႔ဆုိပါတယ္။ တနဂၤေႏြေန႔တုိင္း သီရိလကၤာဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တေက်ာင္းေက်ာင္းသို႔ သင္အလည္အပတ္ ေရာက္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ အျဖဴေရာင္၀မ္းဆက္၊ ဆံေကသာ အၿမီွးက်စ္ ေလးမ်ားနဲ႔ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ႕ ဓမၼစာေပ ေလ့လာသင္ယူေနပုံ ၾကည္နဴးဖြယ္ရာ ျမင္ကြင္းမ်ားကို ဧကန္မုခ် ေတြ႕ျမင္က်ရေပမည္။ တတန္းကေန ဆယ္တန္းအထိ တပတ္လွ်င္ တႀကိမ္သင္ၾကား ၾကရတဲ့ ကေလးေတြမွာ ဗုဒၶဓမၼဆုိင္ရာအသိဥာဏ္ေတြ မည္မွ်တုိးတက္လာမည္ကို စာဖတ္သူမ်ား ခန္႔မွန္းႏုိင္လိမ့္မည္ဟုထင္သည္။ ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ပုံ သြန္းေပးလုိ႔ ရတဲ့အရြယ္မွာ ေကာင္းမြန္တဲ့စီမံ ခ်က္ေတြနဲ႔ ပုံစံတခုကို ခ်မွတ္ေပးလုိက္သျဖင့္ ထိုကေလးငယ္မ်ားရဲ႕ အနာဂတ္ ခရီးလမ္းေၾကာင္း မွာ ဘာသာေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တိမ္းေစာင္းမွာကို စုိးရိမ္ဖြယ္ရာ မရိွေတာ့ေပ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေတာင္ၿမိဳ႕၊ မဟာဂႏၶာရုံဆရေတာ္ဘုရားႀကီးက သူ႔၏ ဘာသာေသြးစာအုပ္တြင္ `အုိးလုပ္စဥ္၀ယ္ အုိးမွာရိုက္ ႏွိပ္လုိက္သည့္ ထုိတံဆိပ္သည္ အုိးပင္ကြဲျငားေသာ္ မေျပာက္မပ်က္ တည္ရိွေနသကဲ့သို႔ ထုိနည္းတူ ဗုဒၶ ဘာသာကေလးငယ္မ်ားအား ငယ္စဥ္အခါမွာ ဘာသာတံဆိပ္၊ ဘာသာေသြးကို ရုိက္ႏွိပ္ေပးၾကပါ´လုိ႔ တုိက္တြန္း ခဲ့တာျဖစ္ေပလိမ့္မယ္။ ေတာင္ၿမိဳ႕ဆရာေတာ္ဘုရားမွာ ထုိေခတ္ ထုိအခါကတည္းက ျမန္မာကေလးမ်ား နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ခုလုိ Sunday School ပုံစံမ်ဳိး အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ရန္ ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈ စာအုပ္မ်ားေရးသား၍ အတန္းအလိုက္ ဗုဒၶဘာသာသင္ရုိး မာတိကာမ်ားကို ေသေသခ်ာခ်ာ ျပဳစုထားခဲ့ေပသည္။ သို႔ေသာ္လက္ေတြ႕ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခြင့္မရသျဖင့္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးႀကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့သမွ် သဲထဲ ေရသြန္ပမာျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ဂႏၶာရုံေက်ာင္းတုိက္ႀကီးတည္ ေထာင္ၿပီး စာသင္သံဃာေတြ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ တႏုိင္ငံလုံး ဟုိးေလးတေက်ာ္ နာမည္ႀကီးခဲ့ေသာ္လည္း သာသနာ ျပဳရာတြင္ ေအာင္ျမင္သူတဦးအေနျဖင့္ သူ႔ကိုယ္သူ မသတ္မွတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိအခြင့္အေရး လက္လႊတ္ခဲ့ ရျခင္းမွာ ဆရာေတာ္အတြက္သာမက ျမန္မာျပည္ ဗုဒၶသာသနာတရပ္လံုးအတြက္ပါ ႀကီးမွားေသာ ဆုံးရႈံးမႈ ႀကီးတရပ္ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ထုိ႔အျပင္ ၁၈၉၅ ခုႏွစ္မွာ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ Galle ၿမိဳ႕၊ ၀ိဇယနႏၵာ ေက်ာင္း (Vijaya nanda Temple)မွ ဆရာေတာ္ Ven. Migettuwatte Gunananda ႏွင့္ အေမရိ ကန္ႏုိင္ငံသား အေတြးအ ခၚ ပညာရွင္ Colonel Steel Henry Olcott တုိ႔ ဦးေဆာင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့တဲ့ ဓမၼ ေက်ာင္း(သို႔) Sunday School သင္တန္း ေလးဟာ သူတုိ႔ၿမိဳ့ကေလးတြင္သာမက တႏုိင္ငံလုံး ရဲ႕ အားေပးျခင္းခံခဲ့ၾကသျဖင့္ သာသနာေရး၀န္ႀကီး ဌာန လက္ေအာက္မွာ တရား၀င္ျပဌာန္းၿပီး အင္တုိက္အားတုိက္ သင္ယူ ပို႔ၾကေနၾကခ်ိန္မွာ ေတာင္ၿမိဳ့ဆရာေတာ္ ဘုရားကေတာ့ သူေရးထားတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းစာအုပ္ေလးကုိ ရင္မွာပိုက္လုိ႔ အႀကံအုိက္ေနတဲ့ အေျခေနမ်ဳိး မွာ ရိွေနေပလိမ့္ မည္။ ဒါေၾကာင့္လဲ လူ႔အသိုင္းအ၀ုိင္းတခုကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈလုပ္ရာတြင္ တဦး၊တေယာက္ တည္း အျမင္ က်ယ္ရုံျဖင့္ မရ၊ မိမိရဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ အေနနဲ႔လဲ အျမင္ျခင္းတူဖုိ႔လုိေပသည္။ သို႔ျဖစ္ ၍ ေခတ္အျမင္ကိုေပးသည့္ ေခတ္ပညာကို လူတစ္စုေလာက္သာ သင္ယူ၍ မျဖစ္၊ စြမ္းႏုိင္သမွ် အလုံးအရင္းနဲ႔ ၀ိုင္း၀န္းသင္ၾကားေလ့လာဖုိ႔လုိအပ္ေပသည္။ သို႔သာမွသာ ေတာင္ၿမိဳ့ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးရဲ႔ေခတ္က က်န္ရစ္ ေနသည့္ သမုိင္းကြက္လပ္ကို မိမိတုိ႔လက္ထက္တြင္ ျပန္လည္ ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ၾကေပမည္။ ယခုလက္ရိွ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၏ ဗုဒၶဘာသာကို ကာကြယ္ေစာင့္ ေရွာက္မႈအပိုင္းမွာ အျခားေထရ၀ါဒႏုိင္ငံမ်ားကပါ အတုယူ ရမည့္ အေျခေနတြင္ရိွေပသည္။ ေဖာ္ျပ ပါ Sunday School ရဲ႔အက်ဳိးေက်းဇူးမွာ မနည္းလွ။ Sunday School ေအာင္လက္မွတ္ မရိွသူ အဖုိ႔ အလုပ္ရဖုိ႔ မလြယ္သလုိ ႏုိင္ငံေတာ္သမတလုပ္ခ်င္သူတေယာက္အတြက္လဲ အနည္းဆုံး ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ဖုိ႔ေတာ့ လုိအပ္လွေပသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ဗုဒၶသာသနာအတြက္ အေျခခံလဲက်၊ အလြန္ တရာလဲ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားသည့္ ထုိဓမၼသင္တန္းေက်ာင္းမ်ဳိးကို တေန႔ေန႔ တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ မိမိတို႔ အမိျမန္မာ ျပည္တြင္ ျမင္ေတြ႔ႏုိင္ရန္အတြက္မွာ သီရိလကၤာသို႔လာေရာက္ပညာ သင္ၾကားခဲ့ၾက ဘူးသည့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားရဲ႔ ဆႏၵျဖစ္သလုိ ထုိဆႏၵကို အေကာင္ထည္ေဖာ္ႏုိင္ဖုိ႔ရန္အတြက္ ဦးေဆာင္ေပးရန္မွာလဲ မိမိတုိ႔ရဲ႔ တာ၀န္တရပ္ ပင္ျဖစ္သည္။ သို႔မွသာလွ်င္ ႏုိင္ငံျခားထြက္ ပညာသင္ ျခင္းရဲ႔ အက်ဳိးေက်းဇူးကို ျမန္မာျပည္သူျပည္သားမ်ား မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႔ျမင္ၾကရေပမည္။
အထက္ေဖာ္ျပပါ အေၾကာင္းအရာတုိ႔သည္ မိမိ သီရိလကၤာတြင္ေနခဲ့စဥ္က မိမိသီတင္းသုံး ရာ ကုလားေက်ာင္းမွ အပတ္စဥ္ တနဂၤေႏြေန႔တုိင္း ျမင္ေတြ႔ေနရသည့္ ျမင္ကြင္းအခ်ဳိ႔ျဖစ္ၿပီး အမိျမန္မာျပည္ တြင္လဲ အလားတူ ျမင္ေတြ႔လုိသည့္ ဆႏၵမ်ားပင္ျဖစ္သည္။
သီရိလကၤာမွာ သုံးႏွစ္နီးပါး ေနထုိင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ယခုအခါ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၊ ဗာရာဏသီၿမိဳ့၊ Varanas Hindu University တြင္ Ph.D တန္းကို ဆက္လက္ေလ့လာလွ်က္ရိွသည္။ သီရိလကၤာနဲ႔ အိႏၵိယျပည္မွာ နယ္ေျမအေနထားအရ ပင္လယ္တခုသာျခားေပမယ့္ ႏုိင္ငံသူ၊ႏုိင္ငံသားတုိ႔ရဲ႔ ကိုးကြယ္မႈ ဘာသာတရား၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထုံးတမ္းစဥ္လာနဲ႔ လူသားတုိ႔ရဲ႔ ပင္ကိုယ္စရိုက္မွာမူ အလြန္႔အလြန္ ကြားျခားလွသည္။ ျမတ္ဗုဒၶပြင့္ေတာ္မူရာ ေနရာပင္ ဟုတ္ပါေလစလုိ႔ တခါတရံ ေတြးမိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း မိမိတုိ႔အတြက္မူ ေရြးခ်ယ္စရာႏုိင္ငံမ်ားမ်ားမရိွ၊ မိမိတို႔အင္အားနဲ႔ သြားေရာက္ေလ့လာႏုိင္တာဆုိလိုိ႔ သီရိလကၤာနဲ႔ အိႏၵိယ ေလာက္သာ ရိွသျဖင့္ `ေလာေကာ သတၱာ နမာေစေရာ၊ မိမိတို႔တည္ရိွရာ အရပ္ေဒသဟာ မိမိတုိ႔ရဲ႕ ဆရာ´ လုိ႔သာ သေဘာထားၿပီး ေရာက္ရာ အရပ္မွာ ရရာပညာကို သင္ယူေလ့လာၾကရေပသည္။ မိမိနည္းတူ သီရိ လကၤာမွာ ပညာသင္ၾကား ေနၾကဆဲျဖစ္တဲ့ ညီေတာ္ေနာင္ ေတာ္ေတြလဲ အခ်ိန္က်က အိႏၵိယသို႔ ၾကြၾကရမွာ ျဖစ္သျဖင့္ မိမိတုိ႔ ေလ့လာေနဆဲျဖစ္တဲ့ Banaras Hindu University အေၾကာင္းကို မိတ္ဆက္သေဘာ အေန ျဖင့္ ေအာက္ပါအတုိင္း ေ၀ငွလုိက္ပါတယ္။
B.H.U တကၠသိုလ္ႀကီးရဲ႕ အက်ယ္အ၀န္းမွာ ဧက (၁၃၀၀) ရိွၿပီး
• Institutes - 3
(Institute of Agricultural Sciences(IAS), Institute of Medical Sciences(IMS) and Institute of Technology (IT-BHU),
• Faculties -14
• Departments – 124
• Interdisciplinary School of Life Sciences (one of the three in country)
• Inter-disciplinary Centers – 4
• A constituent college for women
• Constituent schools – 3
• Student hostels - 55
• Academic buildings and sports facilities
• A Shiva temple ( it is the tallest Hindu Temple of India)
• An air strip and flying club
• A channel of library system including the central Sayajirao Gaekwad Library with over 13 lakh (1.3 million) volumes, along with individual libraries in departments and schools
• A famous museum of rare collections
• A 927-bed hospital associated with the medical college, ayurvedic college IMS-BHU
• A printing press
စတဲ့ ဌာနဆုိင္ရာ အေဆာက္အဦးေတြနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ထား ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အိႏၵယသာ မက အာရွမွာပါ အႀကီးဆုံး တကၠသိုလ္တခုလုိ႔လဲ မွတ္တမ္းမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပၾကသည္။ ျမန္မာ ျပည္ကက်မ္းတတ္အေက်ာ္အေမာ္ ဆရာေတာ္ႀကီး ေဒါက္တာဇာဂရာဘိ၀ံသႏွင့္ ႏုိင္ငံေက်ာ္ စာေရးဆရာႀကီး ဆရာပါရဂူတုိ႔ တက္ေရာက္သင္ ၾကားခဲ့ၾကတဲ့ တကၠသိုလ္ႀကီးလဲ ျဖစ္သည္။ ယခု မိမိရဲ႕ Supervisor, Prof. H.S Sukhala မွာ ဆရာေတာ္ႀကီး ေဒါက္တာဇာဂရရဲ႕ တပည့္ျဖစ္ ေၾကာင္းေျပာျပလုိ႔သိရပါတယ္။
အကယ္၍ ေဖာ္ျပပါအခ်က္လက္မ်ားကို စိတ္၀င္စားသျဖင့္ လာေရာက္ေလ့လာမယ္ဆုိလွ်င္ ေအာက္ပါ အခ်က္ လက္မ်ားကို မျဖစ္မေန ယူေဆာင္ခဲ့ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။
၁။ အလတ္တန္းကေန M.A တန္းအထိ Orginal Certificate ( English and Myanmar)
၂။ အမွတ္စာရင္းအတန္းအားလုံး
၃။ M.Aတန္းအတြက္ Migration Letter
၄။ Synopsis ( common topic မျဖစ္ေစရ) အကယ္၍ Buddhist Studies ဌာနမွာ လုပ္မယ္ဆုိ ရင္ သူ႔ဌာနနဲ႔ သင့္ေတာ့မယ့္ ေခါင္းစဥ္၊ Philosophy ဌာနမွာ လုပ္မယ္ဆုိရင္ အဲဒီဌာနနဲ႔ ကိုက္ညီ မယ့္ ေခါင္းစဥ္မ်ဳိး ျဖစ္ေစရ ပါမယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ႏွစ္ခုေလာက္လုပ္လာခဲ့ေစခ်င္ပါတယ္။ တခါတရံ ဌာနမွာ ကိုယ့္ topic ကို တျခားသူတ ေယာက္ တင္ထားတယ္ဆုိရင္ ျပန္ျပင္ရတတ္လုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။
၅။ ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္မွာ လာၿပီး မွတ္ပုံတင္ တင္ႏုိင္ပါတယ္။ ကန္႔သတ္ခ်ိန္ မရိွပါဘူး။ သို႔ေသာ္ May and June လမ်ားတြင္ ေအာက္တန္းမ်ားစာေမးပြဲၿပီးၿပီျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ေက်ာင္းပိတ္သျဖင့္ ဆရာ မ်ားခရီးထြက္ၾက၍ တတ္ ႏုိင္လွ်င္ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ။
သီရိလကၤာနဲ႔ အိႏၵယဟာ လုံး၀ကြာျခားပါတယ္။ ဒီမွာတင္ပဲ တကၠသိုလ္တခုနဲ႔ တခုေတာင္ လုပ္ထုံး လုပ္နည္းေတြ မတူပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အခက္အခဲကေတာ့ အနည္းနဲ႔အမ်ားဆုိသလုိ ႀကဳံၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေလာက္ဆုိ ေက်ာင္း Register တင္ဖုိ႔အတြက္လုံေလာက္ပါၿပီ။ က်န္တဲ့ အပိုင္းကို သင္ရဲ႔ လူခံ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ တုိင္ပင္ေဆာင္ရြက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အကယ္၍ သင့္မွာ အသိ မိတ္ေဆြတေယာက္မွ မရိွလုိ႔ ဘာ Information မွ မရိွလွ်င္ ေအာက္ပါအတုိင္း လုပ္ေဆာင္ပါ။
၁။ မိမိႏွက္သက္ရာ ဌာနသို႔သြားၿပီး head professor ႏွင့္ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ပါ။
၂။ ႏွက္သက္ရာဌာနတခုခုကို ေရြးခ်ယ္ၿပီးလွ်င္ application form တင္ရန္အတြက္ International Center သုိ႔သြား၍ ေဖာင္ေတာင္းယူပါ။ ၿပီးရင္ ေဖာင္တြင္ ေဖာ္ျပပါအေၾကာင္းအရာတုိ႔ကို အေသအ ခ်ာဖတ္ပါ။
၃။ B.H.U Campus အတြင္းရိွ Bank တခုခုမွ ေဖာင္တြင္ေဖာ္ျပထားေသာ ေငြပမာဏကို Registrar B.H.U အမည္ျဖင့္ ေငြလႊဲပါ။ Bank Draft ျပန္ေပးပါလိမ့္မည္။
၄။ Bank မွ ထုတ္ေပးသည့္ Bank Draft ႏွင့္တကြ application form ပါ အခ်က္လက္မ်ားကိုျဖည့္ သြင္းကာ International Center တြင္ ျပန္လည္ေလွ်ာက္ထားရမွာျဖစ္ပါတယ္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ဌာနဆုိင္ရာ အခ်က္လက္မ်ားအားလုံးကို မိတၱဴဆြဲထားရန္ လုံး၀ လုံး၀ မေမ့ပါနဲ႔။ ၅။ application form တင္ၿပီးပါက ေနာက္တပတ္ေလာက္ၾကာလွ်င္ မိမိေလွ်ာက္ဌာနသို႔ ျပန္လည္ ဆက္သြယ္ပါ။ ဥပမာ။ ။ Philosophy ဌာနသုိ႔တင္ပါက ၄င္းဌာနသို႔ သြားေရာက္စုံးစမ္းရမွာျဖစ္ ပါတယ္။
၆။ Ph.D အတြက္ Register လုပ္ရာမွာ အဓိကအေရးႀကီးဆုံးမွာ Supervisor ရရိွေရးပင္ျဖစ္ သည္။ တခ်ဳိ႔ဌာနမွာ မိမိဘာသာရွာၿပီး အခ်ဳိ႔ဌာနမ်ားကေတာ့ ဌာနက သင့္ေတာ္ရာ Supervisor ကို ေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္ေပးပါတယ္။ Supervisor ရၿပီဆုိလွ်င္ Register ကိစၥ ကိုးဆယ္ရာခုိင္ႏႈံးၿပီး သြားၿပီလုိ႔ မွတ္ယူႏုိင္ပါတယ္။
၇။ ထုိ႔ေနာက္ Research Visa ေလွ်ာက္ဖုိ႔အတြက္ International Center မွ affiliation letter ထုတ္ေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။ ၄င္းစာကို ထုံးစံအရ သင္တုိ႔ေပးထားေသာ သင္တို႔ႏုိင္ငံလိပ္စာအတုိင္း ပို႔ေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စာပို႔ခ်ိန္ တလနီးပါး ၾကာတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိမိကိုယ္တုိင္ ေစာင့္ၿပီး ကိုယ္နဲ႔ တပါတည္းယူ သြားလုိပါက Internation Center သို႔ Request လုပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ဌာနဆုိင္ရာ ဖုန္းနံပါတ္မ်ား မွတ္ထားဖုိ႔ရန္ မေမ့ပါနဲ႔။
၈။ ၄င္း affiliation letter ရၿပီဆုိပါက သင္ရဲ႔ Register လုပ္ျခင္းကိစၥၿပီးၿပီမုိ႔ မိမိတုိ႔ရဲ႔ Native Country ရိွ India Embassy တြင္ Research Visa ေလွ်ာက္လုိ႔ရပါၿပီ။ Research Visa ရၿပီးတဲ့ အခါ Ph.D ေက်ာင္းသားျဖစ္ဖုိ႔ ေသခ်ာသြားၿပီမုိ႔ July Term or January Term အမွီလာေရာက္ ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေလာက္ဆုိ လုံေလာက္ပါၿပီ။ စာမ်က္ႏွာကန္႔သတ္ခ်က္ေၾကာင့္ ဒီေနရာတြင္ပဲ သီရိ လကၤာေရာက္ ျမန္မာေက်ာင္းသားရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ Banaras Hindu University မိတ္ ဆက္ လမ္းညႊန္ကို အဆုံးသတ္ လုိက္ပါတယ္။
မိမိတုိ႔ရဲ႔ ရည္ရြယ္ရာ ပန္းတုိင္ကို ကိုယ္စီကိုယ္စီ လွမ္းကိုင္ႏုိင္ၾကပါေစဟု ဆႏၵျပဳလွ်က္…
အရွင္အစၧရိယ (B.H.U)
က်မ္းကိုး။ ။
၁။ http://drlunswe.blogspot.com တမၺပဏၰိမွတ္တမ္းေဆာင္းပါး (ေဒၚေကတုမာလာ)။
၂။ http://buddhistcc.net/about-us.asp
၃။ http://www.bps.lk/
၄။ http://www.bhu.ac.in/banaras.html
၅။ http://en.wikipedia.org/wiki/Bhu
Subscribe to:
Posts (Atom)
